روزگاریست
که
سودای تـــــو
در سر دارم
مگرم ســــر برود
تا برود ســــودایت

#سلطان_سخن_سعدی_شیرازی

سخن عشق تو بی آن که برآید به زبانم
رنگ رخساره خبر می‌دهد از حال نهانم

گاه گویم که بنالم ز پریشانی حالم
بازگویم که عیان است چه حاجت به بیانم

هیچم از دنیی و عقبی نبرد گوشه خاطر
که به دیدار تو شغل است و فراغ از دو جهانم

گر چنان است که روی من مسکین گدا را
به در غیر ببینی ز در خویش برانم

من در اندیشه آنم که روان بر تو فشانم
نه در اندیشه که خود را ز کمندت برهانم

گر تو شیرین زمانی نظری نیز به من کن
که به دیوانگی از عشق تو فرهاد زمانم

نه مرا طاقت غربت نه تو را خاطر قربت
دل نهادم به صبوری که جز این چاره ندانم

من همان روز بگفتم که طریق تو گرفتم
که به جانان نرسم تا نرسد کار به جانم

درم از دیده چکان است به یاد لب لعلت
نگهی باز به من کن که بسی در بچکانم

سخن از نیمه بریدم که نگه کردم و دیدم
که به پایان رسدم عمر و به پایان نرسانم...

#سلطان_سخن_سعدی_شیرازی

هر کس به تماشایی رفتند به صحرایی
ما را که تو منظوری خاطر نرود جایی

#سلطان_سخن_سعدی_شیرازی

به کسی ندارم الفت زجهانیان،مگر تو،

اگرم تو هم برانی سر بی کسی سلامت!

#سلطان_سخن_سعدی_شیرازی

مقصود عاشقان دو عالم لقای تست

مطلوب طالبان به حقیقت رضای تست


#سلطان_سخن_سعدی_شیرازی