معرفی عارفان
1.26K subscribers
35K photos
12.9K videos
3.24K files
2.8K links
چه گفتم در وفا افزا جفا و جور افزودی
جفا کن جور کن جانا،غلط گفتم خطا کردم

فیض
Download Telegram
@Shajarian
ساربان_استادشجریان
ای ساربان آهسته ران
کارام جانم می رود

وآندل که باخود داشتم
با دلستانم می‌رود


#حضرت_سعدى
#استاد_شجریان



آن شکرخنده که پرنوش دهانی دارد
نه دل من که دل خلق جهانی دارد

به تماشای درخت چمنش حاجت نیست
هر که در خانه چنو سرو روانی دارد

کافران از بت بی‌جان چه تمتع دارند
باری آن بت بپرستند که جانی دارد

ابرویش خم به کمان ماند و قد راست به تیر
کس ندیدم که چنین تیر و کمانی دارد

علت آنست که وقتی سخنی می‌گوید
ور نه معلوم نبودی که دهانی دارد

حجت آنست که وقتی کمری می‌بندد
ور نه مفهوم نگشتی که میانی دارد

ای که گفتی مرو اندر پی خون خواره خویش
با کسی گوی که در دست عنانی دارد

عشق داغیست که تا مرگ نیاید نرود
هر که بر چهره از این داغ نشانی دارد

سعدیا کشتی از این موج به در نتوان برد
که نه بحریست محبت که کرانی دارد


#حضرت_سعدى
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM



ای جان خردمندان گوی خم چوگانت
بیرون نرود گویی کافتاد به میدانت

روز همه سر بر کرد از کوه و شب ما را
سر بر نکند خورشید الا ز گریبانت

جان در تن مشتاقان از ذوق به رقص آید
چون باد بجنباند شاخی ز گلستانت

دیوار سرایت را نقاش نمی‌باید
تو زینت ایوانی نه صورت ایوانت


#حضرت_سعدى
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM



ماه رویا مهربانی پیشه کن

سیرتی چون صورت مستحسنت

ای جمال کعبه رویی باز کن

تا طوافی می‌کنم پیرامنت


#حضرت_سعدى



کیست آن ماه منور که چنین می‌گذرد
تشنه جان می‌دهد و ماء معین می‌گذرد

سرو اگر نیز تحول کند از جای به جای
نتوان گفت که زیباتر از این می‌گذرد

حور عین می‌گذرد در نظر سوختگان
یا مه چارده یا لعبت چین می‌گذرد

کام از او کس نگرفتست مگر باد بهار
که بر آن زلف و بناگوش و جبین می‌گذرد

مردم زیر زمین رفتن او پندارند
کآفتابست که بر اوج برین می‌گذرد

پای گو بر سر عاشق نه و بر دیده دوست
حیف باشد که چنین کس به زمین می‌گذرد

هر که در شهر دلی دارد و دینی دارد
گو حذر کن که هلاک دل و دین می‌گذرد

از خیال آمدن و رفتنش اندر دل و چشم
با گمان افتم و گر خود به یقین می‌گذرد

گر کند روی به ما یا نکند حکم او راست
پادشاهیست که بر ملک یمین می‌گذرد

سعدیا گوشه نشینی کن و شاهدبازی
شاهد آنست که بر گوشه نشین می‌گذرد


#حضرت_سعدى
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM



گفتم از آسیب عشق روی به عالم نهم
عرصه عالم گرفت حسن جهان گیر او

با همه تدبیر خویش ما سپر انداختیم
روی به دیوار صبر چشم به تقدیر او

کشته معشوق را درد نباشد که خلق
زنده به جانند و ما زنده به تأثیر او


در همه گیتی نگاه کردم و باز آمدم
صورت کس خوب نیست پیش تصاویر او


#حضرت_سعدى
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM



گفتی زخاک بیشترند اهل عشقِ من

از خاک بیشتر نه ، که از خاک کمتریم


#حضرت_سعدى
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM



همه قبیله من عالمان دین بودند
مرا معلم عشق تو شاعری آموخت

مرا به شاعری آموخت روزگار آن گه
که چشم مست تو دیدم که ساحری آموخت


#حضرت_سعدى
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
✾ٖٖٖٖٓुؔ♥️✾ٖٖٖٖٓ


چون عیش گدایان به جهان، سلطنتی نیست
مجموع‌تر از ملک رضا، مملکتی نیست

گر منزلتی هست کسی را مگر آن است
کاندر نظر هیچ کس اش، منزلتی ن
یست

هر کس صفتی دارد و رنگی و نشانی
تو ترک صفت کن، که از این بِه، صفتی نیست


#حضرت_سعدى
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM



صد بار بگفتم بغلامان درت
تا آینه دیگر نگذارند برت
 
 
ترسم که ببینی رخ همچون قمرت
کس باز نیاید دگر اندر نظرت
 

#حضرت_سعدى
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM



شب عاشقان بی‌دل چه شبی دراز باشد
تو بیا کز اول شب در صبح باز باشد

عجبست اگر توانم که سفر کنم ز دستت
به کجا رود کبوتر که اسیر باز باشد

ز محبتت نخواهم که نظر کنم به رویت
که محب صادق آنست که پاکباز باشد

به کرشمه عنایت نگهی به سوی ما کن
که دعای دردمندان ز سر نیاز باشد

سخنی که نیست طاقت که ز خویشتن بپوشم
به کدام دوست گویم که محل راز باشد

چه نماز باشد آن را که تو در خیال باشی
تو صنم نمی‌گذاری که مرا نماز باشد

نه چنین حساب کردم چو تو دوست می‌گرفتم
که ثنا و حمد گوییم و جفا و ناز باشد

دگرش چو بازبینی غم دل مگوی سعدی
که شب وصال کوتاه و سخن دراز باشد

قدمی که برگرفتی به وفا و عهد یاران
اگر از بلا بترسی قدم مجاز باشد


#حضرت_سعدى
Media is too big
VIEW IN TELEGRAM


گبر و ترسا و مسلمان هر كسى در دينِ خويش

قبله اى دارند و ما زيبا نگارِ خويش را


 
#حضرت_سعدى
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM



خوشتر از دوران عشق ایام نیست

بامداد عاشقان را شام نیست

مطربان رفتند و صوفی در سماع

عشق را آغاز هست انجام نیست


#حضرت_سعدى


بگذشت و بازم آتش در خرمن سکون زد
دریای آتشینم در دیده موج خون زد

خود کرده بود غارت عشقش حوالی دل
بازم به یک شبیخون بر ملک اندرون زد

دیدار دلفروزش در پایم ارغوان ریخت
گفتار جان فزایش در گوشم ارغنون زد

دیوانگان خود را می‌بست در سلاسل
هر جا که عاقلی بود اینجا دم از جنون زد

یا رب دلی که در وی پروای خود نگنجد
دست محبت آنجا خَرگاه عشق چون زد؟

غلغل فکند روحم در گلشن ملایک
هر گه که سنگ آهی بر طاق آبگون زد

سعدی ز خود برون شو گر مرد راه عشقی
کان کس رسید در وی کز خود قدم برون زد


#حضرت_سعدى
نیاساید مشام از طبله عود
بر آتش نه که چون عنبر ببوید


بزرگی بایدت بخشندگی کن
که دانه تا نیفشانی نروید


#حضرت_سعدى
.

کافر و کفر و مسلمان...
و نماز و من و عشق...

هر کسی را که تو بینی...
به سر خود دینیست...

#حضرت_سعدى

.



روی تو خوش می‌نماید آینهٔ ما
کآینه پاکیزه است و روی تو زیبا
چون می روشن در آبگینهٔ صافی
خوی جمیل از جمال روی تو پیدا
هر که دمی با تو بود یا قدمی رفت
از تو نباشد به هیچ روی شکیبا
صید بیابان سر از کمند بپیچد
ما همه پیچیده در کمند تو عمدا
طایر مسکین که مهر بست به جایی
گر بکشندش نمی‌رود به دگر جا
غیرتم آید شکایت از تو به هر کس
درد احبا نمی‌برم به اطبا
ب
رخیِ جانت شوم که شمع افق را
پیش بمیرد چراغدان ثریا
گر تو شکرخ
نده ، آستین نفشانی
هر مگسی طوطیی شوند شکرخا
لعبت شیرین اگر ترش ننشیند
مدعیانش طمع کنند به حلوا
مرد تماشای باغ حسن تو سعدیست
دست ، فرومایگان برند به یغما



#حضرت_سعدى


از در درآمدی و من از خود به در شدم
گفتی کز این جهان به جهان دگر شدم
گوشم به راه تا که خبر می‌دهد ز دوست
صاحب خبر بیامد و من بی‌خبر شدم
چون شبنم اوفت
اده بدم پیش آفتاب
مهرم به جان رسید و به عیوق بر شدم
گفتم ببینمش مگرم درد اشتیاق
ساکن شود بدیدم و مشتاق‌تر شدم
دستم نداد قوت رفتن به پیش یار
چندی به پای رفتم و چندی به سر شدم
تا رفتنش ببینم و گفتنش بشنوم
از پای تا به سر همه سمع و بصر شدم
من چشم از او چگونه توانم نگاه داشت
کاول نظر به دیدن او دیده ور شدم
بیزارم از وفای تو یک روز و یک زمان
مجموع اگر نشستم و خرسند اگر شدم
او را خود التفات نبودش به صید من
من خویشتن اسیر کمند نظر شدم
گویند روی سرخ تو سعدی چه زرد کرد
اکسیر عشق بر مسم افتاد و زر شدم
 

#حضرت_سعدى
دوش دور از رویت ای جان
شجریان
#استاد_شجریان

نقش نامت ڪردہ دل محراب تسبیح وجود

تا سحر تسبیح گویان روے
در محراب داشت…💜


#حضرت_سعدى
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM



شب عاشقان بی‌دل چه شبی دراز باشد
تو بیا کز اول شب در صبح باز باشد

عجبست اگر توانم که سفر کنم ز دستت
به کجا رود کبوتر که اسیر باز باشد

ز محبتت نخواهم که نظر کنم به رویت
که محب صادق آنست که پاکباز باشد

به کرشمه عنایت نگهی به سوی ما کن
که دعای دردمندان ز سر نیاز باشد

سخنی که نیست طاقت که ز خویشتن بپوشم
به کدام دوست گویم که محل راز باشد

چه نماز باشد آن را که تو در خیال باشی
تو صنم نمی‌گذاری که مرا نماز باشد

نه چنین حساب کردم چو تو دوست می‌گرفتم
که ثنا و حمد گوییم و جفا و ناز باشد

دگرش چو بازبینی غم دل مگوی سعدی
که شب وصال کوتاه و سخن دراز باشد

قدمی که برگرفتی به وفا و عهد یاران
اگر از بلا بترسی قدم مجاز باشد



#حضرت_سعدى