عاشقي كه جان خواهد،
براي وصل جانان خواهد
چون به جانان رسيد
جانش به چه كار آيد؟

شيخ شبلي

تا کی آن نویسم که تو را به کار نیاید؟
اهم مهمات تو و همه آدمیان این است که در این مکتوب نوشتم بلا مسامحه و لا مداهنه، یاد گیر و فراموش مکن! یاد گرفتن آن بود که طلب این کار کنی و فراموش کردن آن بود که کار را مهمل فروگذاری...

تو که خود را فراموش کنی، کسی تو را یاد خواهد کرد؟

عین القضات همدانی

ای درویش و التین و الزیتون و طور سینین و هذا البلد الامین؛
تین عبارت از دوات است که دریای کل و جامع نور و ظلمت است،
زیتون عبارت از عقل اول است که قلم خدای است،
و طور سینین عبارت از فلک اول است،که عرش خدای است.
و هذا البلد الامین عبارت از انسان کامل است که زبده و خلاصه موجودات است،و جامع علوم و مجمع انوار است،بلد از جهت ان میگویند که انسان کامل مصر جامع است،به تمام اوصاف حمیده و اخلاق پسندیده آراسته است.و امین از جهت ان گویند که انسان کامل خوف آن ندارد که از راه بازگردد و ناقص بماند.انسان کامل به شهری رسیده است که (من دخله کان ءامنا).

#انسان_کامل
#عزیز_نسفی

گفت: حق در دل دوستان آتشی پدید کرده است از شوق، که اگر ذره‌ای بیرون آید، از عرش تا ثری بسوزد و در دلِ دوستان آبی پدید کرده است از محبت، که اگر قطره‌ای بیرون آید همه عالم پر شود، همچون سبویی.


ابوالحسن خرقانی

طایفه‌ای از حکماء هندوستان در فضایل بزرجمهر سخن می‌گفتند، به آخر جز این عیبش ندانستند که در سخن گفتن بطی است؛ یعنی درنگ بسیار می‌کند و مستمع را بسی منتظر باید بودن تا تقریرِ سخنی کند. بزرجمهر بشنید و گفت: اندیشه‌کردن که چه گویم به از پشیمانی‌خوردن که چرا گفتم.
سخن‌دانِ پرورده، پیرِ کهن
بیندیشد آن‌گه بگوید سخن
مزن تا توانی به گفتار دم
نکو گوی، گر دیر گویی چه غم؟
به نطق آدمی بهتر است از دواب
دواب از تو به گر نگویی صواب

اول اندیشه، وانگهی گفتار
پای‌بست آمده‌ست و پس دیوار

گلستان سعدی

تو در من مکاشفه
و الهام
و اشراقی.

فلورانس_اسکاول_شین

 

صرف تماشا کردنِ یک حیوان از نزدیک
می تواند شما را از ذهنتان خارج کند و به لحظۀ حال بیاورد.
لحظۀ حال جایی است که حیوان در همۀ زمانها در آن زندگی می کند، "در حالت تسلیم شده به زندگی"

اکهارت_تله

عشق باشید

🎧 معین عزیز

این اهنگ باید طلا گرفت
مرگ در قاموس ما از بی وفایی بهتر است
در قفس با دوست مردن از رهایی بهتر است

قصه ی فرهاد، دنیا را گرفت ای پادشاه
دل به دست آوردن از کشور گشایی بهتر است

تشنگانِ مِهر ،محتاج ترحم نیستند
کوشش بیهوده در عشق، از گدایی بهتر است

باشد ای عقل معاش اندیش، با معنای عشق
آشنایم کن ولی نا آشنایی بهتر است

فهم این رندی برای اهل معنا سخت نیست
دلبری خوب است، اما دلربایی بهتر است

هر کسی را تاب دیدار سر زلف تو نیست
اینکه در آیینه گیسو می گشایی بهتر است...

صَباحَ الخیر زد بلبل، کجایی ساقیا برخیز

که غوغا می‌کند در سر خیالِ خوابِ دوشینم

#حافظ

اسم این پرنده مرغ شهدخوار یا پِتی هست و بی‌نظیرترین مهندس ساختمانی هم نام برده شده!

سقف آب‌انبار آران و بیدگل کاشان
جایی که قرار نبوده هیچ‌وقت مورد بازدید کسی قرار بگیره رو با یک وجدان کاری کم‌نظیر این‌جوری آجرچینی کردن.

#هنر #معماری

دنیا پر است از دکتر های بی‌سواد
از دانشگاه رفته ‌های بی‌سواد
سیاسیون بی‌سواد!
انسانی که به شناخت خویش نرسیده باشد، بیسواد است؛
هر چند تمام کتب دنیا را خوانده باشد...!

#اشو

دردیست درد عشق که اندر علاج او
هر چند سعی بیش نمایی بتر شود



خواجه شیرازی قدس سره العزیز


معنی بیت

در مختصر الاحیا آورده است:محبت آتش کبر است و‌دل محبان آتشکده و آن آتش آرمیده بود. چون محبت محبوب را یاد کند. یا سخن او بشنود،آتش بیفروزد و آن را درد گویند،و درد مانند باد است که آتش افروزد . بعد از آن اگر دریاها بر آن آتش زند،همه آتش شود .

این است درد عشق

ازین عبارت بر تو واضح شد که درد عشق از امراض بیرونی نیست که اطبای حاذق و‌حکمای صادق،به نبض و قاروره علاج آن توانند،و‌اگر به غیر تشخیص مرض از راه قیاس و تخمین علاج کنند،پیداست که مخالفت افتد و‌مرض بدتر شود،و چنانچه مرض آن کنیزک پادشاه، از علاج حکمای والا دستگاه بدتر شد که هر یکی از آنها خود را مسیح زمان می دانست. تفصیل آن در حکایت مثنوی معنوی ظاهر است




عرفان حافظ

هر گاه که به پهنه‌ی بیکران آسمان می‌نگرید،
به یاد پهنه‌ی بی‌پایان اقیانوس هستی باشید که در آن زورقی منتظر شماست تا بر آن نشینید و راه آسمان برگیرید..
زورق شما، اسم‌الهی شماست.
پس زورق‌تان را بیابید و ره آسمان برگیرید
زورق خود را که یافتید، توسط آن می‌توانید عروج خود را آغاز کنید
و بعد از عبور از جهان‌های ملکوت، جبروت، لاهوت به سرمنزل حقیقی و جایگاه راستین خود برسید..

به درون برگردید

سادگورو

خیالِ رویِ تو در هر طریق همره ماست
نسیم موی تو پیوندِ جانِ آگه ماست

به رغم مدعیانی که منع عشق کنند
جمالِ چهرهٔ تو حجت موجه ماست

ببین که سیب زنخدان تو چه می‌گوید
هزار یوسف مصری فتاده در چَهِ ماست

حافظ