یارب، تو بدین قوت سهلی که مراست
وین کوتهی مدت مهلی که مراست

حسن عمل از من چه توقع داری؟
با عیب قدیم و ظلم و جهلی که مراست

#اوحدی
- رباعی شمارهٔ ۱۵

میانِ خواب و بیداری
شبی دیدم خیالِ او

از آن شَـب واله و حیران
نه در خوابَم، نهَ بیدارَم

#اوحدی_مراغه‌ای

جز در دل و جان عاشقان جای تو نیست
واندر سر و عقل جز تمنّای تو نیست

گر سوختم از آتش سودات رواست
خامی است که در پختن سودای تو نیست

#اوحدی_کرمانی

ما برگزیده‌ایم ترا از جهان، تو نیز

پیوند ما گُزین وز پیوند ما مَگَرد

#اوحدی_مراغه_ای

عشق است که جمله زینت مردمی است
محروم شدن زعشق نامحرمی است

هر کاو نچشیده است دلش لذت عشق
خر باشد اگرچه صورتش آدمی است

#اوحدی_کرمانی

شاگردِ صورتِ تُست ،

آیینه ، در لطیفی ،




کاین می‌کند تجلّی ،

وآن ، می‌کند اِعادت ،





#اوحدی

.

غم هجرِ تو، بُنيادم بخواهد کَند
ميدانم...

#اوحدی_مراغه_ای

.


ولی هزارها بار


‏هجرِ تو خوشترم آید زِ وصالِ دگران...."


#اقبال_لاهوری

چگونه دل نسپارم به صورت تو نگارا
که در جمال تو دیدم کمال صنع خدا را
نه رسم ماست بریدن ز دوستان قدیمی
در این دیار ندانم که رسم چیست شما را
مرا که روی تو بینم به جاه و مال چه حاجت
کسی که روی تو بیند به از خزینه ی دارا
جراحت دل عاشق دواپذیر نباشد
چو درد دوست بیامد چه می‌کنیم دوا را

#اوحدی

گفتی که : به وصلم برسی زود ،

مخور غم ،





آری ، بِرسَم ،

گر ، ز غمت زنده بمانم ،



#اوحدی