📝
به هر چه خوبتر اندر جهان نظر کردم
که گویمش به تو ماند تو خوبتر ز آنی

وجود هر که نگه می‌کنم ز جان و جسد
مرکب است و تو از فرق تا قدم جانی

#سعدی

.
آن دوست که دیدنش بیاراید چشم
بی‌دیدنش از دیده نیاساید چشم

ما را ز برای دیدنش باید چشم
ور دوست نبینی به چه کار آید چشم

#سعدی

.
نفحات صبح دانی ز چه روی دوست دارم
که به روی دوست ماند، که برافکند نقابی

#سعدی

گر در طلبت رنجی ،
ما را برسد شاید


چون عشق حرم باشد
سهل است بیابان‌ها


#سعدی

دو کس رنج بیهوده بردند ...
و سعی بی فایده کردند
یکی آن که اندوخت و نخورد
و دیگر آن که آموخت و (عمل) نکرد.

#سعدی

مقدارِ یارِ همنفس ،

چون من ، نداند هیچکس ،





ماهی که بر خشک اوفتد ،

قیمت بداند آب را ،




#سعدی


#مقدار = ارزش - قدر

#قیمت = ارزش - قدر

رفیقِ مهربان و ، یارِ همدم ،

همه کس دوست می‌دارند و ، من هم ،





نظر با نیکوان ، رسمی‌ست معهود ،

نه این بدعت من آوردم به عالَم ،




#سعدی

آخر نه منم تنها
در بادیه سودا

عشق لب شیرینت
بس شور برانگیزد

#سعدی

تو را که دیده ز خواب و خمار باز نباشد
ریاضت من شب تا سحر نشسته چه دانی!

#سعدی

‌
کارم چو زلف یار پریشان و درهم است
پشتم به سان اَبروی دلدار پُرخَم است

تنها دل من است گرفتار در غمان
یا خود در این زمانه دل شادمان کم است !

خواهی چو روز روشن دانی تو حال من
از تیره شب بپرس که او نیز محرم است

ای کاشکی میان منستی و دلبرم
پیوندی اینچنین که میان من و غم است


#سعدی