خاک آن کس شو که آب زندگانش روشنست
نیم نانی دررسد تا نیم جانی در تنست
گفتمش آخر پی یک وصل چندین هجر چیست
گفت آری من قصابم گردران با گردنست
دی تماشا رفته بودم جانب صحرای دل
آن نگنجد در نظر چه جای پیدا کردنست
چشم مست یار گویان هر زمان با چشم من
در دو عالم می‌نگنجد آنچ در چشم منست
رو فزون شو از دو عالم تا بریزم بر سرت
آنچ دل را جان جان و دیدگان را دیدنست
ذره ذره عاشقانه پهلوی معشوق خویش
می‌زند پهلو که وقت عقد و کابین کردنست
اندر آن پیوند کردن آب و آتش یک شده‌ست
غنچه آن جا سنبلست و سرو آن جا سوسنست
زیر پاشان گنج‌ها و سوی بالا باغ‌ها
بشنو از بالا نه وقت زیر و بالا گفتنست
من اگر پیدا نگویم بی‌صفت پیداست آن
ذوق آن اندر سرست و طوق آن در گردنست
شمس تبریزی تو خورشیدی چه گویم مدح تو
صد زبان دارم چو تیغ اما به وصفت الکنست
 
#مولاناى جان
غزل شماره 387

ساعتی میزان آنی ساعتی موزون این
بعد از این میزان خود شو تا شوی موزون خویش



گروه تنبور نوازان عاشق

خواننده و سرپرست گروه:وحید آیریان

نوازندگان:
۱.محمدرضا علیزاده
۲.احمد آقایی
۳.نگار ضرابی
۴.سارینا امروالهی
۵.مهسا امروالهی
۶.زهرا گماری
۷.عذرا گماری

قونيه ١٤٠١

#مولاناى_جان
#عشق
#تنبور
#ساعت
#قونيه

هر کسی گوید سخن از عشق را، نتواند که دلی از تو بَرَد…


#سخن
#عشق
#مولاناى_جان

براى دل آرومى
براى عشق
براى نور

#جان
#عشق
#مولاناى_جان

نی حدیث راه پر خون می‌کند
قصه‌های عشق مجنون می‌کند


#عشق
#نور
#جان
#مجنون
#قونيه
#مولاناى_جان