تو را راستیِ عبارات
از صحّت نیّت بازداشت!


بسی تفاوت است
از زبان راست کردن، تا دل راست کردن.



#تذکره_الاولیاء

نقل است كه در شبانروزي در زندان،
هزار ركعت نماز كردي

گفتند: چو مي گويي كه من حقّم
اين نماز كه را مي كني؟!

گفت:
ما دانيم قدر ما

#حلاج
#تذکره_الاولیاء

و گفت: همچنین خدای تعالی را بندگانند بر پشت زمین که خدای را یاد کنند ماهی در دریا از رفتن باز ایستد زمین در جنبیدن آید خلق پندارند که زلزله است و همچنین بندۀ هست او را که نور او بهمۀ آفریده برافتد چون خدای را یاد کند از عرش تا بثری بجنبد.
و گفت: از آن آب محبت که در دل دوستان جمع کرده است اگر قطرۀ بیرون آید همۀ عالم پر شود که هیچ آب در نشود و اگر از آن آتش که در دل دوستان پدید آورده است ذرۀ بیرون آید از عرش تا بثری بسوزد.

#تذکره_الاولیاء
ذکر #شیخ_ابوالحسن_خرقانی

نوری با یکی نشسته بود، و هر دو زار می گریستند. چون آن کس برفت ، نوری روی به یاران کرد ، و گفت: دانستید که آن شخص که بود؟ گفتند: نه
گفت: ابلیس بود ، حکایتِ خدماتِ خود می کرد
و افسانه ی روزگار خود می گفت و از دردِ فراق
می نالید ، و چنانکه دیدیت می گریست. من نیز
می گریستم.
شبلی گوید: پیش نوری شدم. او را دیدم به مراقبت نشسته ، که مویی بر تن او حرکت نمی کرد.
گفتم: مراقبتی چنین نیکو از که آموختی؟
گفت: از گربه ای که بر سوراخِ موش بود. و او از من بسیار ساکن تر بود.

#شیخ_فرید_الدین_عطار_نیشابوری
#تذکره_الاولیاء

و گفت یک روز دلم گم شده بود. گفتم: الهی! دلِ من باز دِه.
ندایی شنیدم که: یا جنید! ما دل بدان ربوده‌ایم تا با ما بمانی، تو باز می خواهی که با غیر بمانی.

#عطار_نیشابوری
#تذکره_الاولیاء

نقل است که نماز شامی
حسن بصری به صومعه‌ی حبيب رسید
و حبيب نماز درپیوسته بود
و الحمد را الهمد می خواند.

حسن گفت: نماز از پی او درست نباشد.
تنها نماز کرد.

آن شب خدای را - جل جلاله - به خواب دید.
گفت: «الهی رضای تو در چیست؟»
گفت:«ای حسن! رضای ما یافته بودی.
قدرش ندانستی»

گفت: بار خدایا! آن چه بود؟
گفت: نماز از پی حبیب گزاردن.
که آن نماز، مُهرِ نمازهای عمر تو خواست بود.

اما تو را راستی عبارت
از صحتِ نیت بازداشت

بسی تفاوت است از زبان راست کردن،
تا دل راست کردن.




#تذکره_الاولیاء

پس سحرگاه به درِ خانه‌ی مادر رفت، و گوش داد.
آوازِ مادر شنید که طهارت می‌ساخت و می‌گفت:
«الهی آن غریبِ مرا نیکو دار...»

بایزید چون این بشنید، بگریست، پس در بزد‌.
مادر گفت: «کیست؟»
‏گفت: «غریبِ تو»



#تذکره_الاولیاء
#ذکر_بایزید_بسطامی