گنجت باید به رنج خو باید کرد
جان وقف بلای عشق او باید کرد

در پنجهٔ شیر اوفتادن به ازانک
با او نفسی پنجه فرو باید کرد

#خیام_نیشابوری

.
       ای دل غم این جهان فرسوده مخور
          بیهوده نئی غمان بیهوده مخور

  چون بوده گذشت و نیست نابوده پدید
     خوش باش غم بوده و نابوده مخور

                #خیام رباعی ۱۰۲
                    

ای‌کاش که جای آرمیدن بودی
یا این رهِ دور را رسیدن بودی

کاش از پیِ صدهزار سال از دلِ خاک
چون سبزه امیدِ بردمیدن بودی.


#خیام

دل ، سِرّ‌‌ِ حیات ،،، اگر کَماهی دانست ،

در مرگ هم ،،، اسرارِ الهی ، دانست ،





امروز ، که با خودی ،،، ندانستی هیچ ،

فردا ، که ز خود رَوی ،،، چه خواهی دانست؟ ،





#خیام_نیشابوری



#کماهی = آنطور که هست - آنچنان که هست

می خوردن و گرد نیکوان گردیدن
به زانکه بزرق زاهدی ورزیدن

گر عاشق و مست دوزخی خواهد بود
پس روی بهشت کس نخواهد دیدن

#خیام
- رباعیات
- رباعی شمارهٔ ۱۴۷

این قافله عمر
عجب میگذرد
دریاب دمی که با
طرب میگذرد

ساقی غم فردای
حریفان چه خوری
پیش آر پیاله را که
شب میگذرد

#خیام

تا کی غم آن خورم که دارم یا نه
وین عمر به خوش دلی گذارم یا نه

پر کن قدح باده که معلومم نیست
کاین دم که فرو برم ، برآرم یا نه !

#خیام

.
        ای دل غم این جهان فرسوده مخور
          بیهوده نئی غمان بیهوده مخور

   چون بوده گذشت و نیست نابوده پدید
      خوش باش غم بوده و نابوده مخور

                   #خیام رباعی ۱۰۲
                   

چون ابر به نوروز، رُخ لاله بِشُست
برخیز و به جامِ باده کُن عزمِ درست

کاین سبزه که امروز تماشاگهِ توست
فردا همه از خاکِ تو بَرخواهد رُست...

#خیام_نیشابوری
"رباعیات"

در کارگه کوزه‌گری رفتم دوش
دیدم دو هزار کوزه گویا و خموش

ناگاه یکی کوزه برآورد خروش
کو کوزه‌گر و کوزه‌خر و کوزه فروش

#خیام_نیشابوری