به پیرمحمد احمدآبادی
(دکتر محمد مصدّق)

🔅دیدی دلا که یار نیامد؟!
گرد آمد و سوار نیامد

بگداخت شمع و سوخت سراپای
وان صبحِ زرنگار* نیامد

آراستیم خانه و خوان* را
وان ضِیفِ* نامدار نیامد

دل را و شوق را و توان را،
غم خورد و غمگسار نیامد

سوزد دل‌اَم به رنج و شکیب‌اَت
ای باغبان! بهار نیامد

بشکفت بس شکوفه و پژمرد
اما گلی به بار نیامد

ای شیرِ پیرِ بسته‌به‌زنجیر
ک‌اَز بند‌اَت ایچ* عار نیامد

دیری گذشت و چون تو دلیری
در صفّ کارزار نیامد

وز سِفله* یاوران تو در جنگ،
کاری به‌جز فرار نیامد

وان رنجِ بی‌حسابِ تو ، دَرداک*
چون هیچ در شمار نیامد

چندان که غم به جان تو بارید،
باران به کوهسار نیامد

#واژگان
*زرنِگار: طلاکوب (این‌جا: زرّین به نور خورشید)

*خوان: سفره
*ضِیف: میهمان

*ایچ: هیچ
*سِفله: دون‌همّت؛ فرومایه؛ ناجوانمرد؛ پست‌فطرت
*دَرداک: دردا که

#اخوان_ثالث
#ایران‌زمین

#خلوت_بیغولگی
#سایه_اش

حامی باش