از کوچههای تاریک چون بیرون میآیم
و در رخسارهٔ آفتابیش نظر میافکنم
مفهوم آفرینش را
به صراحت در مییابم
باشد که همه چیز در حضور او
خوابیست که به چشمان خفتگان میگذرد
و خدایان را هراسی آشکار در بر میگیرد
از آن که خلق
مبادا بر او نماز بگذارند
و عشق
هیچ نیست
مگر او
و آفتاب
هیچ نیست
مگر روشنایی تدبیر روزهای بزرگش...
#شمس_لنگرودی
#زادروز_شاعر
و در رخسارهٔ آفتابیش نظر میافکنم
مفهوم آفرینش را
به صراحت در مییابم
باشد که همه چیز در حضور او
خوابیست که به چشمان خفتگان میگذرد
و خدایان را هراسی آشکار در بر میگیرد
از آن که خلق
مبادا بر او نماز بگذارند
و عشق
هیچ نیست
مگر او
و آفتاب
هیچ نیست
مگر روشنایی تدبیر روزهای بزرگش...
#شمس_لنگرودی
#زادروز_شاعر
#زادروز_شاعر
ششم اسفند
#هوشنگ_ابتهاج، ه. ا.سایه
شاعر
#زندگینامه
ابتهاج در ششم اسفند 1306 در رشت به دنیا آمد. پدرش یکی از افراد سرشناس رشت بود. تحصیلات ابتدایی را در همان رشت و تحصیلات تکمیلی را در تهران گذراند.
در سال 1325 او اولین دفتر شعر خودرا با نام "نخستین نغمه ها "منتشر کرد. اشعار این کتاب را ابتهاج براساس یک عشق ناکام در دوران جوانی و همچنین شرایط پر از التهاب ایران در زمان جنگ دوم جهانی نگاشته است.
در دهه سی او به همراه دیگر سرشناس شعر نو همانند نیمایوشیج و احمد شاملو انجمن ادبی "شمع سوخته "را تشکیل دادند.
ابتهاج در ابتدا غزل می سرود سپس تحت تاثیر جریان شعر نیمایی به سرودن شعر نو روی آورد ولی از آنجا که احساس می کرد شعر نو بیان مناسبی برای احساسات او نیست همانند دیگر شاعر سرشناس ایران "شهریار "دوباره به سرودن غزل روی آورد.
ابتهاج پس از کناره گیری "داوود پیرنیا "از برنامه گل ها از سال 1350 تا سال 1356 سرپرست این برنامه رادیویی بود.
از مهمترین اقدامات او در برنامه گل ها این بود که برخی از خوانندگان سنتی ما همانند "حسین قوامی و "محمدرضا شجریان "اشعار شعر نو را به صورت سنتی اجرا کردند و همچنین تصنیف های خاطر انگیز همچون "تو ای پری کجایی "و "ای ایران ای سرای امید "
را در همین زمان سروده است.
از مهمترین کارهای او تصحیح دیوان حافظ می باشد که با عنوان "حافظ به سعی سایه "نام دارد و برای اولین بار در سال 1374 منتشر شد. ابتهاج بخش بزرگی از عمر خود را صرف حافظ پژوهی کرده است.
خانه ابتهاج در تهران در سال 1387 با نام" خانه ارغوان "ثبت سازمان میراث فرهنگی شد. علت این نام گذاری وجود درخت ارغوان زیبایی است در این خانه، که ابتهاج شعر معروف ارغوان خود را برای این درخت گفته است.
برخی از #آثار
نخستین نغمه ها 1325
سراب 1330
سیاه مشق 1332
زمین1334
چند برگ از یلدا، 1344
تا صبح شب یلدا، 1360
حافظ به سعی سایه، 1374
ششم اسفند
#هوشنگ_ابتهاج، ه. ا.سایه
شاعر
#زندگینامه
ابتهاج در ششم اسفند 1306 در رشت به دنیا آمد. پدرش یکی از افراد سرشناس رشت بود. تحصیلات ابتدایی را در همان رشت و تحصیلات تکمیلی را در تهران گذراند.
در سال 1325 او اولین دفتر شعر خودرا با نام "نخستین نغمه ها "منتشر کرد. اشعار این کتاب را ابتهاج براساس یک عشق ناکام در دوران جوانی و همچنین شرایط پر از التهاب ایران در زمان جنگ دوم جهانی نگاشته است.
در دهه سی او به همراه دیگر سرشناس شعر نو همانند نیمایوشیج و احمد شاملو انجمن ادبی "شمع سوخته "را تشکیل دادند.
ابتهاج در ابتدا غزل می سرود سپس تحت تاثیر جریان شعر نیمایی به سرودن شعر نو روی آورد ولی از آنجا که احساس می کرد شعر نو بیان مناسبی برای احساسات او نیست همانند دیگر شاعر سرشناس ایران "شهریار "دوباره به سرودن غزل روی آورد.
ابتهاج پس از کناره گیری "داوود پیرنیا "از برنامه گل ها از سال 1350 تا سال 1356 سرپرست این برنامه رادیویی بود.
از مهمترین اقدامات او در برنامه گل ها این بود که برخی از خوانندگان سنتی ما همانند "حسین قوامی و "محمدرضا شجریان "اشعار شعر نو را به صورت سنتی اجرا کردند و همچنین تصنیف های خاطر انگیز همچون "تو ای پری کجایی "و "ای ایران ای سرای امید "
را در همین زمان سروده است.
از مهمترین کارهای او تصحیح دیوان حافظ می باشد که با عنوان "حافظ به سعی سایه "نام دارد و برای اولین بار در سال 1374 منتشر شد. ابتهاج بخش بزرگی از عمر خود را صرف حافظ پژوهی کرده است.
خانه ابتهاج در تهران در سال 1387 با نام" خانه ارغوان "ثبت سازمان میراث فرهنگی شد. علت این نام گذاری وجود درخت ارغوان زیبایی است در این خانه، که ابتهاج شعر معروف ارغوان خود را برای این درخت گفته است.
برخی از #آثار
نخستین نغمه ها 1325
سراب 1330
سیاه مشق 1332
زمین1334
چند برگ از یلدا، 1344
تا صبح شب یلدا، 1360
حافظ به سعی سایه، 1374