دل و جـــانِ نـَـــژََند را مانـــَم
خـــاطرِ مُســـتمند را مانـــَم

داده دَهــرم به رایگــان بـَر بـاد
پـــندِ نــا سودمند را مانــَـم

بَـر سـراپـای خـویش چـون نگرم
یـک دلِ دردمـــــــند را مانـــَم

#حزین_لاهیجی

زانوی بی کَسی هاست،بالینِ خسته ی من
شـد مومیایــی دل،رنــگِ شکسته ی من

پاس اَدب به عـاشق،نگـذاشـت اختیاری
کاری نمـی گُشاید،از دستِ بسته ی من

#حزین_لاهیجی

هرزه درْ است در رَهش ، سینه ی چاک چاکِ ما
گوشــزدِ اثر نشــد ، نالـــه ی دردنــاکِ مـا


سرمه ی چشمِ مورْ شُد ، سوده ی استخوانِ من
کـَم نگهانه تا به کِـی میگذری زِ خـاکِ مـا ؟

#حزین_لاهیجی

ستمْ در دور چشمت میرِ دیوانِ مروّت شد
به خونِ بی گناهان آب دادی تیغِ مُژگان را

#حزین_لاهیجی

از مــنّتم آزاد،بــه عـــشقِ تــو کــه دارم
دردی کـه نـیُـفتد سـر و کـارش به دوا هـیچ


#حزین_لاهیجی

دستی که مِیَم داد،تو را بست به خشکی
زاهد چه زنی طعنه به دامانِ ترِ ما

#حزین_لاهیجی

احساس مبدّل شد و محسوس همان است
صد شمع فزون سوخته،فانوس همان است

لب بر لب او دارم و حسرت کشِ عشقم
دلبر به کنار و هوسِ بوس همان است

#حزین_لاهیجی

ز خود تهی شده ام چون نی و ز ناله پُرَم
خروشِ دردِ تو پیچیده در گلوست مرا

عقیق صبر،زبانم به کامِ حسرت سوخت
مکیدنِ لبِ لعلِ تو ، آرزوست مرا ...

#حزین_لاهیجی

ای مهرِ جانفروز برآ از نقابِ ابر
عالم گرفت تیرگی، از رُخ نقاب کش

#حزین_لاهیجی

پاسِ دل های اسیرانِ وفا،رسم خوشی ست
سرو من ،شانه مکش طُرّه ی مشک افشان را


#حزین_لاهیجی