رقص گیسو
دلکش
«رقص گیسو»
من بدوش یار زیب و زیورم بر سر نگار تاج گوهرم
از گل بهار تازه روترم همره نسیم جامه میدرم
در راه تو فکنم دام دلبری فکنم دام دلبری...
آواز #بانو_دلکش
ساخته #فریدون_حافظی
من بدوش یار زیب و زیورم بر سر نگار تاج گوهرم
از گل بهار تازه روترم همره نسیم جامه میدرم
در راه تو فکنم دام دلبری فکنم دام دلبری...
آواز #بانو_دلکش
ساخته #فریدون_حافظی
رقص گیسو
دلکش
«رقص گیسو»
من بدوش یار زیب و زیورم بر سر نگار تاج گوهرم
از گل بهار تازه روترم همره نسیم جامه میدرم
در راه تو فکنم دام دلبری فکنم دام دلبری...
آواز #بانو_دلکش
ساخته #فریدون_حافظی
من بدوش یار زیب و زیورم بر سر نگار تاج گوهرم
از گل بهار تازه روترم همره نسیم جامه میدرم
در راه تو فکنم دام دلبری فکنم دام دلبری...
آواز #بانو_دلکش
ساخته #فریدون_حافظی
گفتمش ای دوست
گلپا
«در زدم و گفت کیست»
استاد #گلپا
تار : #فریدون_حافظی
شعر : #معینی_کرمانشاهی
در زدم و گفت کیست ؟ گفتمش ای دوست ، دوست
گفت در آن دوست چیست ؟ گفتمش ای دوست ، دوست
گفت اگر دوستی ! از چه در این پوستی ؟
دوست که در پوست نیست ؟ گفتمش ای دوست ، دوست
گفت در آن آب گل دیده ام از دور دل
او به چه امید زیست ؟ گفتمش ای دوست ، دوست
گفتمش اینهم دمیست ، گفت عجب عالمیست
ساقی بزم تو کیست ؟ گفتمش ای دوست ، دوست
در چو به رویم گشود ، جمله بود و نبود
دیدم و دیدم یکیست ، گفتمش ای دوست ، دوست
استاد #گلپا
تار : #فریدون_حافظی
شعر : #معینی_کرمانشاهی
در زدم و گفت کیست ؟ گفتمش ای دوست ، دوست
گفت در آن دوست چیست ؟ گفتمش ای دوست ، دوست
گفت اگر دوستی ! از چه در این پوستی ؟
دوست که در پوست نیست ؟ گفتمش ای دوست ، دوست
گفت در آن آب گل دیده ام از دور دل
او به چه امید زیست ؟ گفتمش ای دوست ، دوست
گفتمش اینهم دمیست ، گفت عجب عالمیست
ساقی بزم تو کیست ؟ گفتمش ای دوست ، دوست
در چو به رویم گشود ، جمله بود و نبود
دیدم و دیدم یکیست ، گفتمش ای دوست ، دوست
اصفهان
شجریان
"ساز و آواز"
اصفهان
استاد: #محمدرضاشجریان
تار: استاد #فریدون_حافظی
ویولن: استاد #همایون_خرم
سنتور: استاد #مجید_نجاحی
شعر: #فرخی_یزدی
شب چو در بستم و مست از می نابش کردم
ماه اگر حلقه به در کوفت جوابش کردم
منزل مردم بیگانه چو شد خانه چشم
انقدر گریه نمودم که خرابش کردم
شرح داغ دل پروانه چو گفتم با شمع
اتشی در دلش افکندم و ابش کردم...
اصفهان
استاد: #محمدرضاشجریان
تار: استاد #فریدون_حافظی
ویولن: استاد #همایون_خرم
سنتور: استاد #مجید_نجاحی
شعر: #فرخی_یزدی
شب چو در بستم و مست از می نابش کردم
ماه اگر حلقه به در کوفت جوابش کردم
منزل مردم بیگانه چو شد خانه چشم
انقدر گریه نمودم که خرابش کردم
شرح داغ دل پروانه چو گفتم با شمع
اتشی در دلش افکندم و ابش کردم...
Saz-o Avaz-e Esfahan
Mohammad Reza Shajarian, Homayun Khorram, Majid Najahi, Fereydun…
شب چو در بستم و مست از می‌نابش کردم
ماه اگر حلقه به در کوفت جوابش کردم
دیدی آن ترک ختا دشمن جان بود مرا
گرچه عمری به خطا دوست خطابش کردم
منزل مردم بیگانه چو شد خانه چشم
آنقدر گریه نمودم که خرابش کردم
شرح داغ دل پروانه چو گفتم با شمع
آتشی در دلش افکندم و آبش کردم
غرق خون بود و نمی‌مرد ز حسرت فرهاد
خواندم افسانه شیرین و به خوابش کردم
دل که خونابه‌ی غم بود و جگرگوشه دهر
بر سر آتش جور تو کبابش کردم
زندگی کردن من مردن تدریجی بود
آنچه جان کند تنم، عمر حسابش کردم...
#محمد_فرخی‌یزدی
#محمدرضا_شجریان
#همایون_خرم
#فریدون_حافظی
#مجید_نجاحی
#گوشه_راجه و #فرود_به_اصفهان
#فیروزه_امیرمعز
بخشی از #گل‌های_تازه_٢٥
ماه اگر حلقه به در کوفت جوابش کردم
دیدی آن ترک ختا دشمن جان بود مرا
گرچه عمری به خطا دوست خطابش کردم
منزل مردم بیگانه چو شد خانه چشم
آنقدر گریه نمودم که خرابش کردم
شرح داغ دل پروانه چو گفتم با شمع
آتشی در دلش افکندم و آبش کردم
غرق خون بود و نمی‌مرد ز حسرت فرهاد
خواندم افسانه شیرین و به خوابش کردم
دل که خونابه‌ی غم بود و جگرگوشه دهر
بر سر آتش جور تو کبابش کردم
زندگی کردن من مردن تدریجی بود
آنچه جان کند تنم، عمر حسابش کردم...
#محمد_فرخی‌یزدی
#محمدرضا_شجریان
#همایون_خرم
#فریدون_حافظی
#مجید_نجاحی
#گوشه_راجه و #فرود_به_اصفهان
#فیروزه_امیرمعز
بخشی از #گل‌های_تازه_٢٥
موسیقی ایرانی (به رخ ماهی به قد سروی)
ایرج
برنامه «موسیقی ایرانی»
با صدای استاد #ایرج
اشعار #پارسای_تویسرکانی
نوازندگان :
#مجید_نجاحی
#محمود_رحمانی_پور
#حسن_ناهید
#فریدون_حافظی
#حسین_همدانیان
ارکستر برنامه سوم
سرپرست ارکستر : #همایون_خرم
با صدای استاد #ایرج
اشعار #پارسای_تویسرکانی
نوازندگان :
#مجید_نجاحی
#محمود_رحمانی_پور
#حسن_ناهید
#فریدون_حافظی
#حسین_همدانیان
ارکستر برنامه سوم
سرپرست ارکستر : #همایون_خرم
موسیقی ایرانی (به رخ ماهی به قد سروی)
ایرج
برنامه «موسیقی ایرانی»
با صدای استاد #ایرج
اشعار #پارسای_تویسرکانی
نوازندگان :
#مجید_نجاحی
#محمود_رحمانی_پور
#حسن_ناهید
#فریدون_حافظی
#حسین_همدانیان
ارکستر برنامه سوم
سرپرست ارکستر : #همایون_خرم
با صدای استاد #ایرج
اشعار #پارسای_تویسرکانی
نوازندگان :
#مجید_نجاحی
#محمود_رحمانی_پور
#حسن_ناهید
#فریدون_حافظی
#حسین_همدانیان
ارکستر برنامه سوم
سرپرست ارکستر : #همایون_خرم
اسیر غمها
هایده
"اسیر غمها"
بانو #هایده
آهنگ: #فریدون_حافظی
ترانه: #هما_میرافشار
میان جمعی دل من از چه تنهایی
دیوانگی های تو هم شد تماشایی...
بانو #هایده
آهنگ: #فریدون_حافظی
ترانه: #هما_میرافشار
میان جمعی دل من از چه تنهایی
دیوانگی های تو هم شد تماشایی...
۱۶ خرداد سالروز درگذشت فریدون حافظی
(زاده ۱ بهمن ۱۳۰۵ کرمانشاه -- درگذشته ۱۶ خرداد ۱۳۹۲ تهران) نوازنده تار
او که پدرش از درویشان و دوستان درویش حسن خراباتی "شاعر و ردیفدان موسیقی" بود، در مجلس سماع درویشان نیز گاهی تار می‌نواخت.
وی از دوران کودکی شیفته موسیقی شد و بدون استاد، با گوش دادن به‌گرامافون و با راهنمایی‌های پدر، نوازندگی تار را آغاز کرد و در سالهای کودکی به آن حد از چیره‌دستی رسید که هر چهارمضراب یا قطعه‌ای را که از گرامافون پخش می‌شد، می‌توانست با تارش اجرا کند؛ از این رو همان‌طور که خودش می‌گفت، باید نخستین استاد وی را «صفحه‌های گرامافون» دانست.
او در تهران برای تکمیل نوازندگی به‌هنرستان موسیقی رفت و موسی معروفی، استاد سرشناس تار، از او امتحان گرفت و او را تشویق کرد و تارش را به او بخشید. این تار همان «تار یحیی» است که چندسال است دیگر پنجه زبردست او را بر سیم‌های خود احساس نمی‌کند.
وی در آذر ۱۳۲۳ نخستین نوازندگی‌اش را در رادیو اجرا کرد و پس از آن نیز در ارکستر مهدی خالدی حضور یافت و به‌نوازندگی پرداخت.
این نوازنده برجسته که در رشته‌های حقوق و اقتصاد نیز درس خوانده بود، نخستین آهنگش را با نام «رقص گیسو» "در دستگاه ماهور" در سال ۱۳۲۸ ساخت و آنرا با همان ارکستر خالدی اجرا کرد. او در کنار حضور در ارکستر خالدی، خود نیز ارکستری را متشکل از هنرمندان کرمانشاهی راه‌اندازی کرد که جمعه‌ها در رادیو به اجرا می‌پرداخت.
با راه‌اندازی برنامه «گلها» به‌همت داوود پیرنیا، حافظی نیز به این برنامه بی‌مانند موسیقایی دعوت شد و با خوانندگان بزرگی چون قوامی، خوانساری، ایرج و گلپایگانی همکاری کرد. شماری از قطعه‌هایی را که حافظی در گلها ساخت، با تنظیم و رهبری معروفی اجرا شده است.
از جمله بهترین قطعه‌های وی در همکاری با خوانندگان نامبرده، آواز «در زدم و گفت کیست، گفتمش ای دوست، دوست» است، که در برنامه برگ سبز ۱۶۹ باصدای گلپایگانی و شعر معینی‌کرمانشاهی اجرا شده است.
او در برنامه «تکنوازان» نیز در کنار شماری از بهترین و برجسته‌ترین نوازندگان تاریخ موسیقی ایران ساز می‌زد. هنرمندانی مانند بهاری، پرویز یاحقی، اسداله ملک، احمد عبادی، رضا ورزنده، جهانگیر ملک، منصور صارمی، مجید نجاحی، همایون خرم و منصور نریمان.
وی در کنار آهنگسازی و نوازندگی، همواره خود را ملزم به آموزش شاگردان می‌دید و این آموزگاری را تا واپسین سالهای زندگی رها نکرد.
اما جدای از آهنگسازی، نوازندگی و آموزگاری، خدمت بزرگ دیگری که او به‌موسیقی ایرانی و علاقه‌مندان آن کرد، ثبت فیلم‌هایی ارزشمند از اجراهای خصوصی هنرمندان در محفل‌های دورهمی است که به‌یاری آنها، امروز می‌توانیم اجراهای خصوصی استادان اسداله ملک، فضل‌اله توکل، ایرج، گلپایگانی و ... را به‌تماشا بنشینیم.
#فریدون_حافظی
(زاده ۱ بهمن ۱۳۰۵ کرمانشاه -- درگذشته ۱۶ خرداد ۱۳۹۲ تهران) نوازنده تار
او که پدرش از درویشان و دوستان درویش حسن خراباتی "شاعر و ردیفدان موسیقی" بود، در مجلس سماع درویشان نیز گاهی تار می‌نواخت.
وی از دوران کودکی شیفته موسیقی شد و بدون استاد، با گوش دادن به‌گرامافون و با راهنمایی‌های پدر، نوازندگی تار را آغاز کرد و در سالهای کودکی به آن حد از چیره‌دستی رسید که هر چهارمضراب یا قطعه‌ای را که از گرامافون پخش می‌شد، می‌توانست با تارش اجرا کند؛ از این رو همان‌طور که خودش می‌گفت، باید نخستین استاد وی را «صفحه‌های گرامافون» دانست.
او در تهران برای تکمیل نوازندگی به‌هنرستان موسیقی رفت و موسی معروفی، استاد سرشناس تار، از او امتحان گرفت و او را تشویق کرد و تارش را به او بخشید. این تار همان «تار یحیی» است که چندسال است دیگر پنجه زبردست او را بر سیم‌های خود احساس نمی‌کند.
وی در آذر ۱۳۲۳ نخستین نوازندگی‌اش را در رادیو اجرا کرد و پس از آن نیز در ارکستر مهدی خالدی حضور یافت و به‌نوازندگی پرداخت.
این نوازنده برجسته که در رشته‌های حقوق و اقتصاد نیز درس خوانده بود، نخستین آهنگش را با نام «رقص گیسو» "در دستگاه ماهور" در سال ۱۳۲۸ ساخت و آنرا با همان ارکستر خالدی اجرا کرد. او در کنار حضور در ارکستر خالدی، خود نیز ارکستری را متشکل از هنرمندان کرمانشاهی راه‌اندازی کرد که جمعه‌ها در رادیو به اجرا می‌پرداخت.
با راه‌اندازی برنامه «گلها» به‌همت داوود پیرنیا، حافظی نیز به این برنامه بی‌مانند موسیقایی دعوت شد و با خوانندگان بزرگی چون قوامی، خوانساری، ایرج و گلپایگانی همکاری کرد. شماری از قطعه‌هایی را که حافظی در گلها ساخت، با تنظیم و رهبری معروفی اجرا شده است.
از جمله بهترین قطعه‌های وی در همکاری با خوانندگان نامبرده، آواز «در زدم و گفت کیست، گفتمش ای دوست، دوست» است، که در برنامه برگ سبز ۱۶۹ باصدای گلپایگانی و شعر معینی‌کرمانشاهی اجرا شده است.
او در برنامه «تکنوازان» نیز در کنار شماری از بهترین و برجسته‌ترین نوازندگان تاریخ موسیقی ایران ساز می‌زد. هنرمندانی مانند بهاری، پرویز یاحقی، اسداله ملک، احمد عبادی، رضا ورزنده، جهانگیر ملک، منصور صارمی، مجید نجاحی، همایون خرم و منصور نریمان.
وی در کنار آهنگسازی و نوازندگی، همواره خود را ملزم به آموزش شاگردان می‌دید و این آموزگاری را تا واپسین سالهای زندگی رها نکرد.
اما جدای از آهنگسازی، نوازندگی و آموزگاری، خدمت بزرگ دیگری که او به‌موسیقی ایرانی و علاقه‌مندان آن کرد، ثبت فیلم‌هایی ارزشمند از اجراهای خصوصی هنرمندان در محفل‌های دورهمی است که به‌یاری آنها، امروز می‌توانیم اجراهای خصوصی استادان اسداله ملک، فضل‌اله توکل، ایرج، گلپایگانی و ... را به‌تماشا بنشینیم.
#فریدون_حافظی
پوران _ شاخه گل ۲۸۰
@baritonmosighi
برنامه یک شاخه گل شماره 280
با صدای بانو #پوران
با همکاری
#جلیل_شهناز
#افتتاح #فریدون_حافظی
اشعار: #معینی_کرمانشاهی
#شاپورتهرانی
دستگاه: #سه_گاه
گوینده: #آذر_پژوهش
همین امشب بیاد رخ محبوبم
در میخانه میکوبم،من دیوانه امشب
ببوسم به یاد لب نوش او
لب پیمانه امشب
به گرد شراره من آتشین
شوم پروانه امشب
خوشا حال آن زمانها
که من به دوشت نهاده سر
مست روی تو بودم
چه شبها که من به شب
تا سحر به صد شوق و آرزو
رو به روی تو بودم
کنون گر مهربان ای گل
وگر نامهربانی،برای من
که میسوزم هنوز آرام جانی
به عشق تو خو کرده این جان
من خوشا مستی و جان فشانی
با صدای بانو #پوران
با همکاری
#جلیل_شهناز
#افتتاح #فریدون_حافظی
اشعار: #معینی_کرمانشاهی
#شاپورتهرانی
دستگاه: #سه_گاه
گوینده: #آذر_پژوهش
همین امشب بیاد رخ محبوبم
در میخانه میکوبم،من دیوانه امشب
ببوسم به یاد لب نوش او
لب پیمانه امشب
به گرد شراره من آتشین
شوم پروانه امشب
خوشا حال آن زمانها
که من به دوشت نهاده سر
مست روی تو بودم
چه شبها که من به شب
تا سحر به صد شوق و آرزو
رو به روی تو بودم
کنون گر مهربان ای گل
وگر نامهربانی،برای من
که میسوزم هنوز آرام جانی
به عشق تو خو کرده این جان
من خوشا مستی و جان فشانی