#روح و #عشق هر دو در یک زمان موجود شدند و از مکوّن در ظهور آمدند، روح را بر عشق آمیزشی پدید آمد #و عشق را با روح آویزشی ظاهر شد، چون روح بخاصیت در عشق آویخت عشق از لطافت بدو آمیخت، بقوت آن آویزش و آمیزش میان ایشان اتحاد پدید آمد، ندانم که عشق صفت شد و روح ذات یا عشق ذات شد و روح صفت، حاصل هر دو یکی شدند. #چون_تابش_جمال_معشوق از اول دل ربانی پدید آمد عشق با روح در گفت و شنید آمد چون یکی بباد نسبت داشت و دیگری به آتش، باد آتش برمیافروخت و آتش مروراً میسوخت، حاصل آتش غالب شد و هوا مغلوب بماند. عشقِ غالب شده چون به پرتو انوارِ معشوق رسید مغلوب شد بدین سبب نتوان دانست که عشق با عاشق ساخته تر از آن بود که با معشوق، زیرا که عشق بر عاشق امیرست اما در قبضۀ اقتدار معشوق اسیر است.


#عین_القضات_همدانی

در آن کوش که شرِ خود از خود کفایت کنی
           که چون شر از تو برخیزد
        همه عالم را دوستِ خود بینی.

  و یقین دان که چون تو شر خود را
            از دیگران واداشتی
          شرّ هیچ‌کس به تو نرسد.


        #عین_القضات_همدانی
    #نامه_ها: نامه‌ی نود و شش

                       

《 هو 》

رزقی که عموم را بوَد دیگر است،

و رزقی که خصوص را بود دیگر است.

رزق عموم رزق معده بود،

و رزق خصوص رزق دل بود.

و رزق خصوصِ خصوص رزق جان بود.

حضرت #عین القضات همدانی

در خبر است:
هرگاه خداوند برای بنده‌ای خیر اراده کند،
او را به عیوب نفس خودش بینا می‌گرداند..

#عین القضات همدانی_ن۹۷

آتش بزنم بسوزم این مذهب و کیش
عشقت بنهم بجای مذهب در پیش

تا کی دارم عشق نهان در دل خویش
مقصود رهم تویی نه دین است و نه کیش

#عین_القضاة_همدانی

《 هو 》

اینکه عاشق در فراقست و می سوزد همه نشانه دوگانگیست؛

چون که عشق بر او زد و او را از میان برداشت و به معشوق رسید، دیگر دوگانگی در میان نیست، همه وصل است، همه وحدت است.

عشق اوست، معشوق اوست، عاشق اوست.

حضرت #عین القضات همدانی

‌ ‌
عاشقی کبکی یافت
او را به کوهسار برد و در مرغزار خرّم بگذاشت و می گفت :
رفتار او به رفتار یارم مانَد! جفا بُوَد با او جفا کردن!

اما این در بدایت عشق بُوَد
که محبوب را شبیهی طلب می کند
و این از نقصان است!

والله که اگر عاشق را شعور بُوَد بر آنکه کسی به معشوق او مانَد و یا در حسن با او مساوات دارد در عشق نا تمام بود
در طلب سوخته نبود خام بود


#عین القضات همدانی

در آن کوش که شرِ خود از خود کفایت کنی
که چون شر از تو برخیزد
همه عالم را #دوستِ خود بینی.

و یقین دان که چون تو شر خود را
از دیگران واداشتی
شرّ هیچ‌کس به تو نرسد.




#عین_القضات_همدانی
#نامه_ها: نامه‌ی نود و شش

🤍
عشق  الهی  لؤلؤئیست شاهوار اما در قعر بحر جانِ بیکران جا میدارد...

اگر عاشق خواهد که شاهوار بـر سریر عزت برآید و پادشاه کردار، در بارگاهِ قربت درآید مثقله ی طلب بر پایِ وقت استوار باید کرد...

پس عزیمت آن دریایِ خونخوار باید کرد،
لباس هستی برباید انداخت و خود را مرده وار در باید انداخت تا آن لؤلؤ ثمين برآرد یا روزگار بر خود به سر آرد:

يا تاج وصال دوست بر سر بنهد
یا در ره جست و جوی او سر بنهد

#عین_القضات_همدانی
🌸🍃