حضرت حق از میان اعمال نماز،
سجود را اختیار کرد.
زیرا حفظ از شیطان در آن وجود دارد.
شیطان، بنده را در هیچ فعلی
از افعال نماز، رها نمی کند
مگر در سجده،
زیرا سجده نکردن گناه او بود
و او هنگام سجدهٔ بنده، گریه می کند
و متأسف و پشیمان می شود
و پشیمانی خود توبه است،
و حق هم عذر آن را می پذیرد،
بنابراین او در هر سجده ای توبه می کند.

«ان الله یحبّ کل مفتن توّاب
خداوند هر فریب خوردهٔ توبه کننده ای را دوست میدارد»،

سپس شیطان هنگام
سر برداشتن بنده از سجده،
دوباره به اغوا و گمراهی می پردازد.



#شیخ_محی_الدین_ابن_العربی
#فتوحات_مکیه

صاحب خلوت منتظر واردی و صورتی و شهودی نمی باشد، و تنها علم به پروردگارش را درخواست می دارد.

#شیخ_محی_الدین_ابن_العربی
#فتوحات_مکیه

حضرت حق از میان اعمال نماز،
سجود را اختیار کرد.
زیرا حفظ از شیطان در آن وجود دارد.
شیطان، بنده را در هیچ فعلی
از افعال نماز، رها نمی کند
مگر در سجده،
زیرا سجده نکردن گناه او بود
و او هنگام سجدهٔ بنده، گریه می کند
و متأسف و پشیمان می شود
و پشیمانی خود توبه است،
و حق هم عذر آن را می پذیرد،
بنابراین او در هر سجده ای توبه می کند.

«ان الله یحبّ کل مفتن توّاب
خداوند هر فریب خوردهٔ توبه کننده ای را دوست میدارد»،

سپس شیطان هنگام
سر برداشتن بنده از سجده،
دوباره به اغوا و گمراهی می پردازد.



#شیخ_محی_الدین_ابن_العربی
#فتوحات_مکیه

از گمراهیِ محبّ آنکه در وجوهی که می پندارد محبوبش از آن جهات حصول می یابد، متحیّر می گردد و می گوید: این کار را می کنم تا به سبب این فعل به محبوبم برسم، و یا آن کار و کار دیگر، بنابراین پیوسته در هر وجوهی که اختراع می کند، حیرت زده و سرگردان می ماند، چون پندارد که وجود لذت به محبوبش در عالمِ حسّ، بیشتر از عالم خیال می باشد، و این به واسطۀ غلبۀ مادّه است بر این محبّ، و از لذت تخیل در حالت خواب غفلت می ورزد، زیرا لذت آن از خیال شدیدتر است، چون در خواب، اتصال بدو از خیال قوی تر می باشد، و اتصال به خیال از اتصال به خارج که محسوس است شدیدتر می باشد، پس لذت او به معنی، اتصالش از خیال قوی تر می باشد لذا محبّ در تحصیل وجوهی که بدان ها به اتصال به خارج می رسد حیرت زده و سرگردان می شود و از هر کس که نزدش خبری از این امر است جویا می گردد، شاید نزدش راهی برای او باشد، به ویژه که در این باره این سخن را شنیده که: «اگر در عشق صادق باشی، خود عشق گوید که چه کار کنی تا به محبوب رسی!»


#شیخ_محی_الدین_ابن_العربی
#فتوحات_مکیه

محبّت مفرط خردها را زایل می سازد
و موجب پژمردگی و فکرِ دائم
و اندوه لازم و بی تابی و نازک دلی
و شوق و اشتیاق و بی خوابی
و تغییر حال و ناامیدی
و سرگشتگی و بلاهت و بدگمانی
نسبت به محبوب می شود.



#شیخ_محی_الدین_ابن_العربی
#فتوحات_مکیه

از پرخوری و شکم بارگی بپرهیز
که آن هوشیاری و دانایی را
از بین می برد،

بخور برای اینکه زندگی کنی
و زندگی می کنی برای آنکه
پروردگارت را اطاعت نمایی،

زندگی نمی کنی برای آنکه بخوری
و نمی خوری برای آن که فربه شوی،

هیچ ظرف پُری بدتر از شکمی که
از حلال پر شده باشد نیست،

بر تو باد به لقمه ای چند
تا پشتت پایدار بماند!



#شیخ_محی_الدین_ابن_العربی
#فتوحات_مکیه

از اهل الله کسی بود که هفتاد سال پیوسته ملازم صف اوّل نماز بود و می پنداشت که این را برای آنکه خداوند دوست دارد و از جهت موافقت با خدا انجام می دهد، تا آنکه روزی دیر رسید و نتوانست در صف اول ایستد، به خاطرش خطور کرد آنان که در صف اول با او نماز می خواندند وقتی او را نبینند خواهند گفت فلانی کجاست؟ به گریه افتاد و به نفسش گفت: مرا هفتاد سال فریب دادی، من می پنداشتم که برای خدا انجام می دهم، من در خدمت هوا و هوس تو بودم، ترا چه می شد اگر نیافتندت؟ سپس توبه کرد و بعد از آن دیده نشد که در یک مکان و در یک مسجد نماز گزارد، اهل الله نفسشان را اینگونه محاسبه می کردند.



#شیخ_محی_الدین_ابن_العربی
#فتوحات_مکیه

از حدیث کعب بن احبار رضی الله عنه نقل شده که گفت:
در تورات دوازده کلمه دیدم، آنها را نوشتم و بر گردنم آویزان نمودم که در هر روز بدانها بنگرم و هر روز اعجابم بیشتر می شود:

ای فرزند آدم! اگر بدانچه که قسمتت داده ام راضی شدی، قلب و بدنت آرامش می یابد و پسندیده ای و اگر راضی بدانچه برایت قسمت کرده ام نباشی، دنیا را بر تو چنان مسلط می سازم که بدوی - مانند دویدن درندگان در صحرا- ؛ سوگند به عزت و جلالم که به چیزی از آنها دست نمی یابی مگر آنچه را که برایت مقدّر داشته ام و تو مورد نکوهش قرار گرفته ای.

ای فرزند آدم! هر کس تو را برای خودش می خواهد و من تو را برای خودت می خواهم و تو از من ای فرزند آدم فرار می کنی!

ای فرزند آدم! انصاف ندادی، تو را از خاک و سپس از نطفه آفریدم و خلق تو مرا یاری نکرد، آیا قرص نانی که اکنون به تو می رسانم یاریم می کند؟

ای فرزند آدم! سوگند به حقم بر تو که مُحبّ توام، سوگند به حقی که بر تو دارم که محبِّ من باش.

ای فرزند آدم! تو را برای خودم آفریدم و اشیا را برای تو، پس چیزی را که برای خود آفریدم با آنچه که برای تو آفریدم در هم مساز.

ای فرزند آدم! همانطور که از تو عمل فردا را نمی خواهم، تو هم روزی فردا را از من مخواه.

ای فرزند آدم! بر تو باد به ادای واجبات و بر من به روزی دادن، اگر تو در ادای واجبات به من خیانت کنی من در روزی تو آنچه که مقدّر توست خیانت نمی کنم.

ای فرزند آدم! از فوت روزی مادام که خزاینم مملو است و پایان یافتنی ندارد، بیم به خود راه مده.

ای فرزند آدم! مادام که سلطان و غلبۀ من باقی است -و سلطان من همیشه باقی است و پایانی ندارد- از صاحب سلطانی به خود بیم راه مده.

ای فرزند آدم! تا از پل صراط نگذشته ای از مکر من ایمن مباش!



#شیخ_محی_الدین_ابن_العربی
#فتوحات_مکیه

من از دوری کننده ترینِ خلق خدا نسبت به زنان و نزدیکی کردن با آنان در اوایل ورودم در این طریق ، بودم و حدود هجده سال بر آن حال باقی ماندم تا آنکه این مقام را مشاهده کردم، و پیش از آن، از هلاکت در آن بیمناک بودم تا آنکه بر این خبر نبوی صلی الله علیه و سلم(از روی تحقیق و کشفاً و ذوقاً) آگاه شدم که خداوند زنان را برای پیامبرش صلی الله علیه و سلم دوست داشتنی قرار داد، پس او آنان را از جهت طبع حیوانی دوست داشتنی قرار نداده، بلکه آنان را به دوست داشتن الهی برای او دوست داشتنی کرده است، و چون در آن با خداوند در توجه به او تعالی صدق و راستی ورزیدم، یعنی از بیمناک بودنم مر هلاکت الهی را که آنچه را خداوند برای پیامبرش دوست داشته است من ناخوش داشتم، در آن هنگام آن اکراه بحمدالله زایل گشت و برایم دوست داشتنی شدند، اکنون من از حیث شفقت و مهربانی بر آنان از همه پیش ترم و در مراعات حقوقشان کوشاتر، زیرا من در این امر بر بصیرت هستم و آن از تحبُّب و دوستی الهی است نه از حبِّ طبیعی.




#شیخ_محی_الدین_ابن_العربی
#فتوحات_مکیه