درباره #حافظ از سروده های گوته:

خود را با تو برابر گرفتن، حافظا
راستی که دیوانگی است!

کشتی‌یی پُر شتاب و خروشان
به پهنه‌ی پُر موج دریا در می‌آید،
و مغرور و دلیر به دلِ خیزاب‌ها می‌زند.
آن و دمی است که اقیانوس درهم‌اش بشکند.

ولی این تخته‌بند پوده همچنان به پیش می‌راند.
در غزل‌های سبک‌خیز و تندآهنگِ تو
خنکای سیال دریا است،
و فورانِ کوه‌وار آتش نیز.
و گدازه‌ها مرا در خود غرق می‌کنند.
با این همه خیالی نیز درونم را می‌آکند
و شجاعت‌ام می‌بخشد.

مگر نه آن‌که من نیز در سرزمینِ خورشید
زیسته و عشق ورزیده‌ام
#گوته

ریشه که داشته باشی به لبه پرتگاه می آیی اما سقوط نمیکنی؛
ریشه
شعور، تربیت، شخصیت، انسانیت و شرف واقعی یک انسان است و ربطی به پول و تحصیلات ندارد.

#گوته

عشق چيره نمی‌شود عشق می‌پرورد؛

عشق توان آن دارد
که در يک لحظه آن کند
که به رنج به سختی می‌تواند در يک عمر فراهم آورد؛

از اين که در کنارم هستی بسيار شادمانم
بودنت ياريم می‌کند که دريابم
جهان تا کجا زيباست...

#گوته

‎اساسا آدم هایی خوشبخت ترند که بچه وار فارغ از غم فردا زندگی میکنند

#گوته

انسان باید هر روز
کمی موسیقی گوش دهد
کمی شعر بخواند
و روزی یک تصویر زیبا ببیند
تا علایق دنیوی نتواند
حس زیبا شناسی
که خداوند در روح او
قرار داده است را نابود کند...

#گوته

دریغ دو روح در کالبد من مکان دارند
که هر دو می‌کوشند از هم فاصله گیرند

یکی آن‌که شیفته این جهان است،
و پیچک‌وار می‌کوشد به لذت‌های آن آویخته باشد

و دیگر آن‌که با نیرویی مقاومت ناپذیر
سعی دارد خویشتن را به بام آسمان برساند!

#گوته

چیست که دشوار می‌توان پنهانش کرد؟

آتش !!
زیرا به روز دود برملایش می‌کند
و به شب زبانه‌ی آن، غول آسا

دیگری عشق است !!
که هر اندازه در"خاموشیِ دل" بپروریش
باز آسان
از "دریچه‌ی چشم" بر می‌تابد...



#گوته

ریشه که داشته باشی؛
به لبه پرتگاه میایی
اما سقوط نمیکنی،
ریشه شعور، تربیت، شخصیت
و انسانیت و شرف واقعی یک انسان است
و ربطی به پول و تحصیلات ندارد.

#گوته

قصد انجام‌ هر کاری را داری، شروعش کن.
جرأت با خودش نبوغ، قدرت و جادو‌ به همراه می‌آورد.

#گوته

ریشه که داشته باشی؛
به لبه پرتگاه میایی
اما سقوط نمیکنی،
ریشه شعور، تربیت، شخصیت
و انسانیت و شرف واقعی یک انسان است
و ربطی به پول و تحصیلات ندارد.

#گوته

‌چگونه است که مردم کم‌خرد، هرگز هرگونه امید را از دست نمی‌دهند! دلش جز پی چیزهای بی‌ارزش نمی‌رود. دست حریصش زمین را
در جستجوی گنج می‌کاود؛ ولی همین‌که کرمی پیدا کرد، به همان خرسند است!

#گوته

به هر روز چنان بنگر که به همه‌ی عمر می‌نگری.
#سنکا

و این تنها زمان واقعی را در حد امکان خوشایند بگذران…

ترانه محبوب #گوته به این معناست:

آدمی پس از اینکه از همه‌ی توقعات رانده شود و به هستی لخت و عریان بازگردد، به آرامش روح دست می‌یابد که اساس سعادت انسان است، آرامشی که برای لذت بردن از زمان حال و در نتیجه لذت بردن از همه‌ی عمر لازم است؛
درست به همین علت باید همواره به خاطر داشته باشیم که امروز فقط یک‌بار می‌آید و دیگر هرگز تکرار نمی‌شود.

بهتر است لحظه‌ی حال و روزمره را که اکنون با بی‌اعتنایی و حتی با ناشکیبایی می‌گذرانیم، قدر بدانیم و همواره آگاه باشیم که لحظه‌ی حال، هم‌اکنون به گذشته‌ی گرانقدر می‌پیوندد و منور به نور جاودانگی در حافظه‌ی ما خواهد ماند تا روزی پرده را پس بزند و خود را به منزله‌ی وضعیتی که موجب حسرت عمیق‌مان می‌شود، به ما بنمایاند!



#شوپنهاور
در باب حکمت زندگی
.