برای ماهیِ مبهوت، آب بی‌معنی‌ست
برای شب، هوسِ آفتاب بی‌معنی‌ست

برای باغچه، در سردِ سایه روییدن
برای زنجره، زنجیر خواب بی‌معنی‌ست

برای خیل مترسک که خالی‌اند از دل
خیال و خاطره و اضطراب بی‌معنی‌ست

کسی که قاعده‌ی عشق را نمی‌فهمد
برایش آتش و اشک و شتاب بی‌معنی‌ست

زبان که بند بیاید، که بغض باز شود
میان گریه، سؤال و جواب بی‌معنی‌ست

لهیبِ شعله‌ی دوزخ به عاشقان نرسد
برای سوخته، ترس از عذاب بی‌معنی‌ست

بدون اینکه بخواهیم، پیش می‌آید
برای فرصت عشق، انتخاب بی‌معنی‌ست...

#پروانه_نجاتی