همخوانی #همایون_شجریان به همراه تكنوازی زنده یاد #محمود_متبسم

روا بود که چنین بی‌حساب دل ببری
مکن که مظلمه خلق را جزایی هست

به کام دشمن و بیگانه رفت چندین روز
ز دوستان نشنیدم که آشنایی هست


📝 آوازی که در این اجرا می‌شنوید مشابه آوازیست پیشتر در قطعه‌ی «گناه عشق» از آلبوم #نقش_خیال در گوشه‌ی بیداد دستگاه همایون توسط همایون #شجریان اجرا شده بود.

همخوانی #همایون_شجریان به همراه تكنوازی زنده یاد #محمود_متبسم

روا بود که چنین بی‌حساب دل ببری
مکن که مظلمه خلق را جزایی هست

به کام دشمن و بیگانه رفت چندین روز
ز دوستان نشنیدم که آشنایی هست


📝 آوازی که در این اجرا می‌شنوید مشابه آوازیست پیشتر در قطعه‌ی «گناه عشق» از آلبوم #نقش_خیال در گوشه‌ی بیداد دستگاه همایون توسط همایون #شجریان اجرا شده بود.

...و گروهی از محبّان در خیالشان به مثالی از موجودی که محبوبشان در آن مثال ظاهر می شود، نظر می کنند و وجودِ محبوبِ خود را آشکارا می بینند و این همان اتّصال به محبوب در خیالِ اوست و او ( محبوب ) را مشاهده می کنند که بدو اتّصال دارند، اتّصالی لطیف، لطیف تر از وجودی خارجی که در برابر چشمانشان هست و این آن چیزی است که قیس مجنون از عشقِ لیلی بدان مشغول شد.

آن هنگام که لیلی از خارج بر او وارد شد، مجنون بدو گفت: " از من دور شو ! " تا مبادا تراکم و تیرگی محسوس لیلی او را از لطافت این مشاهدهٔ خیالی باز دارد، زیرا لیلی در خیالِ مجنون لطیف تر و زیباتر از وجود خارجیِ او بود، و این لطیف ترین مرتبهٔ محبّت به شمار می آید و صاحبِ این صفت پیوسته برخوردار و متنعم است و از فراق شکایت نمی کند.

و چون او را دوست داریم و دارای این صفت وجودی هستیم _که ظهورِ محبوبمان را در او از محسوسات عالم تراکم دوست داریم_ او را بدینگونه تلطیف می کنیم که از محسوس به عالمِ خیال بالا می بریم تا حُسنی فوقِ حُسنش بر او بپوشانیم و او را در مرتبه ای که امکان هجران با آن و نیز انتقال از آن نیست قرار می دهیم، پس ما پیوسته در اتّصالِ دائم می باشیم و در این مورد سروده ایم:

مالمجنون عامر من هواه
غیر شکوی العباد و الاغتراب

و أنا ضده فان حبیبی
فی خیالی فلم أزل فی اقتراب

فحبیبی منی و فی عندی
فلماذا  أقول ما بی و مابی

#ترجمهٔ ابیات:

مجنون عامری را از عشقش غیر از شکایت از دوری و هجران نبود
و من بر عکس اویم، زیرا حبیب من در خیالم است و من پیوسته در نزدیکی هستم
بنابر این محبوب من از من و در من و نزدِ من است، پس چرا شکایت کنم و گویم، چرا این چنینم و آن چنانم؟!...


#نقشِ خیال
# محی الدین ابن عربی