می کش و مست عشوه کن، نرگس می پرست را
میکده ی کرشمه کن، گوشه ی چشم مست را

آمده فوج تازه ای ، جمله شهادت آرزو
خیز و شراب و دشنه ده ،غمزه ی تیز مست را

خیز و سماع شوق کن، چند به حکم عافیت
در شکنی به گوش دل، زمزمه ی الست را

زلف شکن فروش را ، بر دل من متاع کش
یاد زمانه ده ز نو، قاعده ی شکست را

#عرفی_شیرازی

گفتی: «‌ز عشق یافت دلت روشنی؟»
- بلی!
آتش به خانمان زده را خانه روشن است...

#عرفی_شیرازی

گر نمی ارزم به وصلت ز آرزو منعم مکن

در دل عاشق هزاران مطلب نایاب هست

از خیالت هر شبم بام در دل روشن است

ماه گو طالع مشو در کوی من مهتاب هست

#عرفی_شیرازی

‌من از شرمِ گنه خاموش و او در انتظار از لطف
که بگشایم منِ مجرم زبانِ عذرخواهی را

#عرفی_شیرازی

چون دست نمی دَهد وصالت

دست من و دامن خیالت...

#عرفی_شیرازی

تاج زر گر بودش فتنه ی از بهر خود است
فتنه این است که در زیر کلاه نمد است

معنی تجربه بشناس و ره تجربه گیر
تا بدانی که تو را ظلم عدالت مدد است

در میانی خزف و گوهرم اندیشه به جاست
من که دی هر که نکو یافتم امروز بد است

گر شود جام بدل شخص مبدل نشود
هر کجا یا صنم آمد به زبان یا صمد است

حسد تهمت آزادی سروم بگداخت
این مرادی است که بر تهمت او هم حسد است

رقم هندسه عرفی منه اشعار مرا
هر جه زین باغ بروید گل سر سبد است

#عرفی شیرازی

منزلگه دل‌ها همه کاشانهٔ عشق است
هرجا که دلی گم شده در خانهٔ عشق است

ویرانهٔ جاوید بماند دل بی‌عشق
آن دل شود آباد که ویرانهٔ عشق است

فرزانه درآید به پری‌خانهٔ مقصود
هرکس که در این بادیه دیوانهٔ عشق است

پیمانهٔ زهر فلکم تلخ نسازد
این حوصله تلخی‌کش پیمانهٔ عشق است

هرکس به لبش گرم شود چشم تبسم
با او ننشینند که بیگانهٔ عشق است

عرفی دل و دین باخته‌ای دلخوش او باش
این‌ها ثمر کاشتن دانهٔ عشق است


#عرفی_شیرازی

"عرفی"از هر دو جهان میرمد الّا درِ دوست
همه‌جا وحشی ازانست که رامست اینجا.

#عرفی_شیرازی

عرفی چه حالت است که در شهرِ بختِ ما
نازاده‌کودکان به رحم پیر می‌شوند

#عرفی_شیرازی