آن که معبود وی " مـحـمّد " بود ، محمّد برفت ...
و آن که "خـدای محمّد" را می پرستید
وی زنده است ، هرگز نمیرد ...
پس آن که اندر "مـحمّـد" به چشم آدمیت نگریست
چون وی از دنیا بشد ،
تعظیم عبودیت از دل این با وی بشد
و هر که اندر وی به چشم "حقیقت" نگریست
رفتن و بودنش هردو مر او را یکسان نمود
ازیرا که اندر حال بقا ، بقاش را به حق دید
و اندر حال فنا ،فناش از حق دید ...

#کشف_المحجوب
هجویری

آدمیان باید حفظ آداب اندر مشاهدت معبود خود، از زلیخا آموزند که چون با یوسف خلوت کرد و از یوسف حاجت خود خواست،...
نخست روی بت خود به چیزی بپوشاند.
یوسف علیه السلام گفت: چرا چنین می کنی؟
گفت: روی معبود بپوشیدم تا وی مرا بر بی حرمتی نبیند؛ که آن شرط ادب نباشد.

چون یوسف به یعقوب رسید و خداوند ـ تعالی ـ وی را وصال وی کرامت کرد، زلیخا را جوان گردانید و به اسلام راه نمود و به زنی یوسف داد.
یوسف خواست از وی کام گیرد.
زلیخا از وی بگریخت.
گفت: ای زلیخا من آن دلربای توام، از من چرا همی گریزی؟
مگر دوستی من از دلت پاک شده است؟ گفت: لا والله، که دوستی زیادت است، اما من پیوسته آداب حضرت معبود خود نگاه داشته ام.
آن روز که با تو خلوت کردم، معبود من بتی بود و وی هرگز نمی دید، امّا به حکم آن که او را دو چشم بی بینا بود، چیزی بر آن پوشیدم تا تهمت بی ادبی از من دور باشد.
کنون من معبودی دارم که بیناست بی وسیلت، و به هر صفت که باشم مرا می بیند.
من نخواهم که آداب فرو گذارم.


#کشف_المحجوب
هجویری

وی اندر ابتدا طلب علم کرد و به درجۀ ائمه رسید آنگاه کتب خود برداشت و به دریا برد و گفت: «نعم الدليل كنت و أمّا الإشتغال بالدّليل بعد الوصولِ مُحال». نیکو دلیل و راهبری که تویی مر مرید را؛ امّا پس از رسیدگی به مقصود، مشغول بودن به دلیل محال باشد؛ که دلیل تا آنگاه بود که مرید اندر راه بود. چون پیشگاه پدید آمد، درگاه و راه را چه قیمت باشد؟


#کشف_المحجوب_هجویری
#ذکر_ابوالحسن_احمد_بن_ابی_الحواری