روشن تر از خاموشی چراغی ندیدم و سخنی به از بی سخنی نشنیدم ساکن سرای سکوت شدم و صدره صابری درپوشیدم، مرغی گشتم چشم او از یگانگی، پر او از همیشگی و در هوای بی چگونگی می پریدم کاسه ای بیاشامیدم که هرگز تا ابد از تشنگی او سیراب نشدم.

#بایزید_بسطامی
#تذکره_الاولیاء
#عطار_نیشابوری
#ساز_و_آواز_شهرام_ناظری