‏به باور فلوطین هر انسان دو «من» دارد. یک من ظاهری که حس می‌کند، می‌بیند و می‌شنود، میل و نفرت می‌ورزد، و اراده و تغییر می‌کند. و یک من باطنی که از تمام این حرکت‌ها مبرّاست و تغییری نمی‌کند.

تنها من ظاهری است که در جهان مادّی اسیر است و با میل و نفرت خود، با غرق شدن در حسّیات و با اراده و اعمالش، به جهان مادّی آلوده می‌شود.
اگر آدمی با درون‌بینی من باطنی خویش را کشف کند، می‌بیند که این من در تمام این مدّت، در جهان روحانی باقی بوده و هرگز به جهان محسوسات فرود نیامده و به مادّه و مادّیات آلوده نشده است.

پس نیاز نیست سالک با اعمال و ریاضات گوناگون خود را از مادّیات پاک کند تا بتواند از جهان مادّی فرا برود. چرا که منِ حقیقی آدمی از اصل در جهان مادّی نیست. تنها چیزی که لازم است، «معرفت» به این من باطنی است، کشف این من باطنی است.


برگرفته از:
#کارل_یاسپرس
#فلوطین