وَيَطلَعُ ضَوءُ الصُبحِ تَحتَ جَبينِها
فَيَغشاهُ لَيلٌ مِن دُجَى شَعرِها الجَعدِ


روشنایِ صبح به زیرِ پیشانی‌اش پدیدار می‌شود
سپس شبی از جعد مشکینش آن را فرامی‌گیرد

#ابن_شداد_العبسي
ترجمه: #محمد_حمادی

و جزر عشق در تو مَد است
پس چگونه بیش‌تر نخواهمت
تو آن‌سان که عشق‌مان
برای‌ام اراده کرد، خواهی ماند
و این‌گونه می‌بینمت:
نسیم‌ات بوی عنبر
و سرزمین‌ات قند و شکر
و دل‌ات سبز..!
من کودکِ عشق توأم
و در آغوش زیبای تو
بزرگ می‌شوم!

■شاعر: #محمود_درویش | فلسطین، ۲۰۰۸-۱۹۴۱ |

■برگردان: #محمد_حمادی | √●بخشی از یک شعر

محمود درویش (زادهٔ ۱۳ مارس ۱۹۴۱ – ۹ اوت ۲۰۰۸) شاعر و نویسنده فلسطینی بود. او بیش از سی دفتر شعر منتشر کرد و شعرهای او که بیشتر به مسئله فلسطین مربوط می‌شد در بین خوانندگان عرب و غیر عرب شهرت و محبوبیت داشت. برخی از شعرهای او به فارسی ترجمه و منتشر شده‌است.