تصنیف "سرنوشت"

تا دو چشم خود را به هم زدم من عمر من چه طی شد
ابر نو بهاری ندیده باران،وقت برف دی شد
تاکه سرنوشتم نوشته شد،ذات من به غمها سرشته شد
شوق امروز وهر روز من چرا؟رنج دیروز و روز گذشته شد
عمر شیرین چرا فرصتی غیر آه و دمی نیست
جز محبت قبایی برازنده ی آدم نیست
اساس زندگی عشق به درگاه الهی بندگی عشق
جهان وامانده و درمانده ی عشق
خدا خود عشق وفرمانده ی عشق...


اواز #اکبرگلپایگانی
آهنگ #فضل_الله_توکل
مایه #بیات_ترک

‍ یک عمر از عشق نوشت و نواخت
#وحید_استرون – روزنامه نگار‌

۱۴ آبان سالروز تولد هنرمندی است که استاد ابوالحسن صبا در زمانی‌که او ۹ سال سن بیشتر نداشته در وصفش گفته بود «شما از همین بچگی وقتی ساز می‌زنی از مغزت ملودی بیرون می‌ریزد»، استاد اکبر گلپایگانی نیز در موردش می‌گوید: «او نابغه موسیقی است». پرویز یاحقی، حبیب الله بدیعی و اسدالله ملک در کنارش با شور و شوق وصف ناشدنی ساز زدن، موضوعی که در موسیقی ایرانی کمتر دیده می‌شود و نوازندگان ویلون تمایل کمتری دارند با نوازندگان سنتور دو نوازی کنند. زمانی که استاد شهناز هم در قید حیات بودند، گفت: «سنتور ساز بسیار سختی است چون من تار را در دستانم و آغوشم می‌گذارم و می‌توانم انتقال احساس به سازم داشته باشم. آقای یاحقی نیز ویلون را در بغلش می گذارد و احساسش را از این طریق به ساز منتقل می‌کند، یا نوازندگان و اساتید دیگر که ساز در دستانشان قرار دارد. اما سنتور جدا از بدن است و این انتقال احساس را به ساز سخت می‌کند. همچنین انگشتان دست (برخلاف ساز قانون) سیم‌های سنتور را لمس نمی‌کنند و از طریق واسطه‌ها (دو مضراب) سیم‌ها به صدا در می‌آیند. در این شرایط هنرمندی که می‌تواند صدای خوش، با احساس و همراه با تکنیک را به گوش مخاطبان برساند یا برای همنوازان فضایی را ایجاد نماید که آنها نیز همنوازی خوبی داشته باشند، آقای #فضل_الله_توکل است.»
آری، صحبت از استاد فضل الله توکل، نوازنده برجسته ساز سنتورترانه ساز و شاعر و آهنگ ساز استاد بى همتا فضل الله توكلاست. هنرمندی که در سال ۱۳۳۷ در سن ۱۶ سالگی به دعوت زنده یاد داوود پیرنیا به برنامه گل‌ها دعوت شد. با وجود اینکه استاد توکل متعلق به نسل قبل موسیقی است اما با نبوغ و خلاقیتی که دارد، امروز ملودی‌ها و آهنگ‌های او توسط خوانندگان بزرگ ایرانی اجرا می‌شود، برای مثال می‌توان از آثاری که در سال‌های گذشته توسط استاد اکبرگلپایگانی مانند ویرانه اجرا شده یا آخرین اثری که توسط معین عزیز خوانده شده به نام روزگار اشاره کرد. او آهنگسازی برای سه نسل از موسیقی ایرانی است که با هر اثرش، افراد پا به سن گذاشته و جوان از آثارش استقبال می‌کنند. ترانه روزگار یا ای دریغ، اثری از استاد فضل الله توکل و با صدای تاثیرگذار و جاودانه معین عزیز است که جوانان عاشق موسیقی ایرانی با آن ارتباط چشمگیری برقرار کردند و بدون شک در تاریخ موسیقی ایران ماندگار است. آثاری از این قبیل چطور در تار و پود مردم ایران نفوذ کرده و جوان و پیر نمی‌شناسد. استاد فضل الله توکل در مصاحبه‌ای که با روزنامه آرمان داشته درباره ویژگی ملودی‌های او که غبار کهنگی بر آنها نمی‌نشیند، می‌گوید: «هنر به‌خصوص موسیقی باید زمانی خود را تداعی کند یک زمان در رادیو بحث این بود که آثار هنرمندان را بازسازی کنیم امسال هنرمندانی مانند عارف و شیدا و من گفتم بازسازی خیلی خوب است البته به شرطی که از اصل اثر بهتر باشد ولی شما می‌خواهید چند کار را بازسازی کنید. آقای شیدا متعلق به 80 سال گذشته است. الان می‌گویند 80 سال گذشته این اثر ساخته شده و آن زمان می گفتند که 80 سال بعد چه می خواهید بسازید و ما چه جوابی بدهیم؟» اما فردا (۱۴ آبان) استاد توکل ۷۸ ساله می‌شود و هنرمندان و هنردوستان برای سلامتی و طول عمر او دعا می‌کنند.
البته در طی دو دهه اخیر نباید از زحمات فرزند معنوی او و وکیل آثار هنری استاد، یعنی پاشا پاشایی غافل بود. هنرمند جوان و خوش صدایی که زندگی‌اش را وقف استاد فضل الله توکل کرده و بی‌منت و بدون چشم داشتی در خدمت استاد است. پاشا پاشایی با وجود اینکه صدای زیبایی دارد و مورد تاييد استاد توكل و زنده نام استاد نادر گلچين است كه چندين جلسه حضورى از اين استاد بزرگ فن خوانندگى را فراگرفته و همچنين چندتن ازخوانندگان بزرگ پاپ هم تشويق به خوانندگى كرده‌اند، اما هنوز اثر رسمی را منتشر نکرده و همه افرادی که در دو دهه اخیر استاد را دیده‌اند به خوبی پاشا را می‌شناسند.
به‌هر حال با تبریک و شاد باش زادروز نابغه موسیقی از خداوند منان طول عمر و سلامتی را برای استاد توکل آرزو داریم.

از جمله معروف‌ترین ترانه‌های ساخته شده
استاد #فضل_الله_توکل
ترانه گذشته با صدای #حمیرا
(وای نگو نگو نگو دیگه از گذشته)

سلام به پیری
ترانه سرا: #رحیم_معینی_کرمانشاهی
آهنگ در #دستگاه_ماهور
آهنگساز: #فضل_الله_توکل
تنظیم کننده: #واروژان
خواننده: #بیتا
سال ۱۳۵۲

آئینه‌ی من شکسته چرا
به چهره غبارم نشسته چرا
مرا ای دل من دعا کن
مرا ای دل من دعا کن

آمد زمانِ اسیریِ من
که گوید سلامی به پیری من
مرا ای جوانی صدا کن
مرا ای جوانی صدا کن

زمان لحظه لحظه
شود ماه و سالی
زمانی به خوابی
دمی با خیالی
به آسوده بودن
ولی کو محالی
مگر عمر نوحی
که باشد محالی

من آن بید پیرم
که میترسم اکنون
شکسته شوم
ز نوازش بادی
من آن مرغ عشقم
که لب نگشودم
میان چمن
به ترانه‌ی شادی

تو ای نشاط
زندگی کجایی
مگر بخوابم
تا به خوابم آیی

زمان لحظه لحظه
شود ماه و سالی
زمانی به خوابی
دمی با خیالی
به آسوده بودن
ولی کو مجالی
مگر عمر نوحی
که باشد محالی

آئینه‌ی من شکسته چرا
به چهره غبارم نشسته چرا
مرا ای دل من دعا کن
مرا ای دل من دعا کن

آمد زمان اسیری من
که گوید سلامی به پیری من

مرا ای جوانی صدا کن
مرا ای جوانی صدا کن

از کتاب حکایت نگفته

#سخنسالار_معینی_کرمانشاهی

"شراب "
#معین
ترانه و آهنگ #فضل_الله_توکل
تنظیم #آرا_هایراپتیان
آلبوم #طلوع

موسیقی ایرانی

#تکنوازان
برنامه شماره 221
دستگاه #سه_گاه #مخالف
#ویولن : #پرویز_یاحقی
#تار : #جلیل_شهناز
#سنتور #فضل_الله_توکل
#تنبک : #جهانگیر_ملک