.

قادر نبودن به توقف فکر گرفتاری وحشتناکی‌ست، اما از آنجا که تقریباً
همه از آن رنج می‌بریم، متوجه آن نیستیم،
و آن را حالتی متعارف می‌پنداریم.
سر و صدای بی‌وقفهٔ ذهن مانع از آن
می‌شود که قلمروی آرامش درونی را
که از وجود جدا نیست، بیابیم.

این همهمه یک «خود توهمی ذهنی»
می‌سازد که سایه‌ای از ترس
و رنج را بر ما می‌گستراند.

#اکهارت_توله
تمرین نیروی حال

من خودِ زندگی هستم

آیا من یک زندگی دارم یا من خودِ زندگی هستم؟

#اکهارت توله

بِخواه ای دل، چه می‌خواهی؟ عَطا نَقْد است و شَهْ حاضر
که آن مَهْ‌رو نفرماید که رو تا سالِ آینده

به جانِ شَهْ که نشنیدم زِنَقْدش وَعدهٔ فردا
شنیدی نورِ رُخ نَسیه زِ قُرصِ ماهِ تابَنده؟

کجا شُد آن عِنایَت‌ها؟ کجا شُد آن حِکایَت‌ها؟
کجا شُد آن گُشایش‌ها؟ کجا شُد آن گُشاینده؟

همه با ماست، چه با ما؟ که خود ماییم سَرتاسَر
مَثَل گشته‌‌ست در عالَم که جوینده‌‌ست یابَنده

چه جایِ ما؟ که ما مُردیم زیرِ پایِ عشقِ او
غَلَط گفتم، کجا میرَد کسی کو شُد بِدو زنده؟

#مولانا

اعتراف به تمام خوبی‌ها و نعمت‌هایی که همین الان در زندگی دارید، شالوده تمام فراوانی‌هاست.

#اکهارت_توله

     اگر شما به سوی معلم و راهنمایی آگاه و روشن جذب شده اید،به این علت بوده که در درونتان آنقدر هشیاری وجود داشته که هشیاری را در دیگران تشخیص دهید.تاریکی نمیتواند روشنایی را درک کند. فقط روشنایی است که میتواند روشنایی را درک کند.

#اکهارت_توله

#روز_معلم_بر_همه_ی_آموزگاران_نیک_اندیش_گرامی

معلمان معترض در شب هفت خانعلی، روز ۱۲ اردیبهشت  را روز معلم نامیدند: «اجتماع عمومی معلمین پایتخت در تاریخ روز ۱۸ اردیبهشت ماه سال ۱۳۴۰ تصویب کردند که روز دوازدهم اردیبهشت ماه به یاد بود اعتصاب موفقیت‌آمیز معلمین ایران و شهادت معلم دانشمند مرحوم دکتر خانعلی، روز معلم اعلام گردد.
که پس از انقلاب اسلامی و ترور مرتضی مطهری در ۱۱ اردیبهشت ۱۳۵۸ ، روز کشته شدن وی با یک روز تأخیر عنوان شد و دوازدهم اردیبهشت مجدداً به این مناسبت به نام روز معلم نام گرفت.