گفت چرا نهان کنی
عشق مرا چو عاشقی
من ز برای این سخن
شهره عاشقان شدم
جان وجهان زعشق تو
رفت ز دست کار من
من به جهان چه میکنم
چونک ازاین جهان شدم
#حضرت_مولانا
عشق مرا چو عاشقی
من ز برای این سخن
شهره عاشقان شدم
جان وجهان زعشق تو
رفت ز دست کار من
من به جهان چه میکنم
چونک ازاین جهان شدم
#حضرت_مولانا
عقل جزوی عشق را منکر بود
گرچه بنماید که صاحب سِر بود
عقل جزوی عقل استخراج نیست
جز پذیرای فن و محتاج نیست
آزمودم عقل دوراندیش را
بعد از این دیوانه سازم خویش را
نیست از عاشق کسی دیوانهتر
عقل از سودای او کور است و کر
زانکه این دیوانگی عام نیست
طبّ را ارشاد این احکام نیست
زین خرد جاهل همی باید شدن
دست در دیوانگی باید زدن
عاشقم من بر فن دیوانگی
سیرم از فرهنگی و فرزانگی
با دو عالم عشق را بیگانگی
اندر او هفتاد و دو دیوانگی
سخت پنهان است و پیدا حیرتش
جان سلطانان جان در حسرتش
غیر هفتاد و دو ملت کیش او
تخت شاهان تختهبندی پیش او
پس چه باشد عشق دریای عدم
درشکسته عقل را آنجا قدم
اوست دیوانه که دیوانه نشد
این عسس را دید و درخانه شد
#حضرت_مولانا
گرچه بنماید که صاحب سِر بود
عقل جزوی عقل استخراج نیست
جز پذیرای فن و محتاج نیست
آزمودم عقل دوراندیش را
بعد از این دیوانه سازم خویش را
نیست از عاشق کسی دیوانهتر
عقل از سودای او کور است و کر
زانکه این دیوانگی عام نیست
طبّ را ارشاد این احکام نیست
زین خرد جاهل همی باید شدن
دست در دیوانگی باید زدن
عاشقم من بر فن دیوانگی
سیرم از فرهنگی و فرزانگی
با دو عالم عشق را بیگانگی
اندر او هفتاد و دو دیوانگی
سخت پنهان است و پیدا حیرتش
جان سلطانان جان در حسرتش
غیر هفتاد و دو ملت کیش او
تخت شاهان تختهبندی پیش او
پس چه باشد عشق دریای عدم
درشکسته عقل را آنجا قدم
اوست دیوانه که دیوانه نشد
این عسس را دید و درخانه شد
#حضرت_مولانا
خوش خرامان می روی ای جان جان بی من مرو
ای حیات دوستان در بوستان بی من مرو
ای فلک بی من مگرد و ای قمر بی من متاب
ای زمین بی من مروی و ای زمان بی من مرو
این جهان با تو خوش است و آن جهان با تو خوش است
این جهان بی من مباش و آن جهان بی من مرو
شب ز نور ماه روی خویش را بیند سپید
من شبم تو ماه من بر آسمان بی من مرو
خار ایمن گشت ز آتش در پناه لطف گل
تو گلی من خار تو در گلستان بی من مرو
وای آن کس کو در این ره بی نشان تو رود
چو نشان من تویی ای بی نشان بی من مرو
دیگرانت عشق می خوانند و من سلطان عشق
ای تو بالاتر ز وهم این و آن بی من مرو
#حضرت_مولانا
ای حیات دوستان در بوستان بی من مرو
ای فلک بی من مگرد و ای قمر بی من متاب
ای زمین بی من مروی و ای زمان بی من مرو
این جهان با تو خوش است و آن جهان با تو خوش است
این جهان بی من مباش و آن جهان بی من مرو
شب ز نور ماه روی خویش را بیند سپید
من شبم تو ماه من بر آسمان بی من مرو
خار ایمن گشت ز آتش در پناه لطف گل
تو گلی من خار تو در گلستان بی من مرو
وای آن کس کو در این ره بی نشان تو رود
چو نشان من تویی ای بی نشان بی من مرو
دیگرانت عشق می خوانند و من سلطان عشق
ای تو بالاتر ز وهم این و آن بی من مرو
#حضرت_مولانا
هرچه تو در دل پنهان داری از نیک و بد حق تعالی آن را بر ظاهر تو پیدا گرداند هرچه بیخ درخت پنهان میخورد اثر آن درشاخ و برگ ظاهر میشود
سِیْمَاهُمْ فِیْ وُجُوْهِهِمْ وقوله تعالی سَنَسِمُهُ عَلَی الْخُرْطُوْمِ اگر هر کسی بر ضمیر تو مطلّع نشود رنگ روی خود را چه خواهی کردن.
#حضرت_مولانا
#فیه_مافیه
سِیْمَاهُمْ فِیْ وُجُوْهِهِمْ وقوله تعالی سَنَسِمُهُ عَلَی الْخُرْطُوْمِ اگر هر کسی بر ضمیر تو مطلّع نشود رنگ روی خود را چه خواهی کردن.
#حضرت_مولانا
#فیه_مافیه
آسمان وجود ما پر از ستارگان اميال است و تنها راه كنترل نفس برای انصراف از توجه به آن‌ها، وجود يک خورشيد پر فروغ در اين آسمان است. براي كسی كه مسير حركت عرفانی را انتخاب می‌کند ، اين خورشيد، »عشق« است.
عشق آن شعلست، کو چون برفروخت
هر چه جز معشوق، باقی جمله سوخت
#حضرت_مولانا
اخترانی كه به شـب در نظـر ما آيند
پيش خورشيد محال است كه پيدا آيند
#سعدی
عشق آن شعلست، کو چون برفروخت
هر چه جز معشوق، باقی جمله سوخت
#حضرت_مولانا
اخترانی كه به شـب در نظـر ما آيند
پيش خورشيد محال است كه پيدا آيند
#سعدی
آسمان وجود ما پر از ستارگان اميال است و تنها راه كنترل نفس برای انصراف از توجه به آن‌ها، وجود يک خورشيد پر فروغ در اين آسمان است. براي كسی كه مسير حركت عرفانی را انتخاب می‌کند ، اين خورشيد، »عشق« است.
عشق آن شعلست، کو چون برفروخت
هر چه جز معشوق، باقی جمله سوخت
#حضرت_مولانا
اخترانی كه به شـب در نظـر ما آيند
پيش خورشيد محال است كه پيدا آيند
#سعدی
عشق آن شعلست، کو چون برفروخت
هر چه جز معشوق، باقی جمله سوخت
#حضرت_مولانا
اخترانی كه به شـب در نظـر ما آيند
پيش خورشيد محال است كه پيدا آيند
#سعدی
"اراده"
اراده ستون اصلی حرکت است. یکی از وجوه تمایز انسان با سایر موجودات قدرت اراده است. آدمی می‌تواند با تکیه بر اراده و همّت خویش حرکت کند و حرکت بیافریند. اینکه انسان در چه وضعیتی قرار دارد و به چه میزانی از قدرت برخوردار است، مهم نیست بلکه به کار گیری اراده و در نتیجهٔ آن به حرکت و پویایی رسیدن مهم است. #مولانا می‌فرماید انسان شریف است چون اراده و همت دارد. او تأکید می‌کند که آدمی نباید درگیر قضاوت‌های خود نسبت به خود شود؛ باید برخیزد و حرکت کند و عنصر اراده و همّت را بکار گیرد تا تغییری در وضعیت خود ایجاد کند.
منگر آنکه تو حقیری یا ضعیف
بنگر اندر همّتِ خود ای شریف
#حضرت_مولانا
#مثنوی_معنوی
اراده ستون اصلی حرکت است. یکی از وجوه تمایز انسان با سایر موجودات قدرت اراده است. آدمی می‌تواند با تکیه بر اراده و همّت خویش حرکت کند و حرکت بیافریند. اینکه انسان در چه وضعیتی قرار دارد و به چه میزانی از قدرت برخوردار است، مهم نیست بلکه به کار گیری اراده و در نتیجهٔ آن به حرکت و پویایی رسیدن مهم است. #مولانا می‌فرماید انسان شریف است چون اراده و همت دارد. او تأکید می‌کند که آدمی نباید درگیر قضاوت‌های خود نسبت به خود شود؛ باید برخیزد و حرکت کند و عنصر اراده و همّت را بکار گیرد تا تغییری در وضعیت خود ایجاد کند.
منگر آنکه تو حقیری یا ضعیف
بنگر اندر همّتِ خود ای شریف
#حضرت_مولانا
#مثنوی_معنوی
ﺍﯼ ﺗﻦ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﭘﺎﯼ ﺩﻝ ﻭﯼ ﺩﻝ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺩﺍﻣﻨﺖ
ﺩﺍﻣﻦ ﺯ ﺩﻝ ﺍﻧﺪﺭﻣﮑﺶ ﺗﺎ ﺗﻦ ﺭﺳﺪ ﺑﺮ ﺑﺎﻡ ﺩﻝ
ﺍﯼ ﮔﻮﻫﺮ ﺩﺭﻳﺎﯼ ﺩﻝ ﭼﻪ ﺟﺎﯼ ﺟﺎﻥ ﭼﻪ ﺟﺎﯼ ﺩﻝ
ﺭﻭﺷﻦ ﺯ ﺗﻮ ﺷﺐ ﻫﺎﯼ ﺩﻝ ﺧﺮﻡ ﺯ ﺗﻮ ﺍﻳﺎﻡ ﺩﻝ
#حضرت_مولانا
ﺩﺍﻣﻦ ﺯ ﺩﻝ ﺍﻧﺪﺭﻣﮑﺶ ﺗﺎ ﺗﻦ ﺭﺳﺪ ﺑﺮ ﺑﺎﻡ ﺩﻝ
ﺍﯼ ﮔﻮﻫﺮ ﺩﺭﻳﺎﯼ ﺩﻝ ﭼﻪ ﺟﺎﯼ ﺟﺎﻥ ﭼﻪ ﺟﺎﯼ ﺩﻝ
ﺭﻭﺷﻦ ﺯ ﺗﻮ ﺷﺐ ﻫﺎﯼ ﺩﻝ ﺧﺮﻡ ﺯ ﺗﻮ ﺍﻳﺎﻡ ﺩﻝ
#حضرت_مولانا
بوی مشکی در جهان افکنده‌ای
مشک را در لامکان افکنده‌ای
صد هزاران غلغله زین بوی مشک
در زمین و آسمان افکنده‌ای
از شعاع نور و نار خویشتن
آتشی در عقل و جان افکنده‌ای
از کمال لعل جان افزای خویش
شورشی در بحر و کان افکنده‌ای
تو نهادی قاعده عاشق کشی
در دل عاشق کشان افکنده‌ای
صد هزاران روح رومی روی را
در میان زنگیان افکنده‌ای
با یقین پاکشان بسرشته‌ای
چونشان اندر گمان افکنده‌ای
چون به دست خویششان کردی خمیر
چونشان در قید نان افکنده‌ای
هم شکار و هم شکاری گیر را
زیر این دام گران افکنده‌ای
پردلان را همچو دل بشکسته‌ای
بی دلان را در فغان افکنده‌ای
جان سلطان زادگان را بنده وار
پیش عقل پاسبان افکنده‌ای
#دیوان_شمس
#حضرت_مولانا
مشک را در لامکان افکنده‌ای
صد هزاران غلغله زین بوی مشک
در زمین و آسمان افکنده‌ای
از شعاع نور و نار خویشتن
آتشی در عقل و جان افکنده‌ای
از کمال لعل جان افزای خویش
شورشی در بحر و کان افکنده‌ای
تو نهادی قاعده عاشق کشی
در دل عاشق کشان افکنده‌ای
صد هزاران روح رومی روی را
در میان زنگیان افکنده‌ای
با یقین پاکشان بسرشته‌ای
چونشان اندر گمان افکنده‌ای
چون به دست خویششان کردی خمیر
چونشان در قید نان افکنده‌ای
هم شکار و هم شکاری گیر را
زیر این دام گران افکنده‌ای
پردلان را همچو دل بشکسته‌ای
بی دلان را در فغان افکنده‌ای
جان سلطان زادگان را بنده وار
پیش عقل پاسبان افکنده‌ای
#دیوان_شمس
#حضرت_مولانا
کجایید ای شهیدان خدایی/ بلاجویان دشت کربلایی
کجایید ای سبک روحان عاشق/ پرنده‌تر ز مرغان هوایی
کجایید ای شهان آسمانی/ بدانسته فلک را درگشایی
کجایید ای ز جان و جا رهیده/ کسی مر عقل را گوید کجایی
کجایید ای در زندان شکسته/ بداده وام داران را رهایی
کجایید ای در مخزن گشاده/ کجایید ای نوای بی‌نوایی
#حضرت_مولانا
کجایید ای سبک روحان عاشق/ پرنده‌تر ز مرغان هوایی
کجایید ای شهان آسمانی/ بدانسته فلک را درگشایی
کجایید ای ز جان و جا رهیده/ کسی مر عقل را گوید کجایی
کجایید ای در زندان شکسته/ بداده وام داران را رهایی
کجایید ای در مخزن گشاده/ کجایید ای نوای بی‌نوایی
#حضرت_مولانا