لب و لنج کفوری را دریدی
بدان دریای امواج عطایی

گشادی چشم و گوش خاکیان را
همه حیران که چون بر می‌گشایی

#مولانای_جان

هر آن سنگی که در چرخش کشیدی
بیابد کان بیابد کیمیایی

به تو جنبد جهان جان جهانی
اگر چه او نداند که کجایی

#مولانای_جان

ای صورت روحانی امروز چه آوردی
آورد نمی‌دانم، دانم که مرا بردی

ای‌گلشن‌نیکویی‌امروز چه‌خوش‌بویی
بر شاخ که‌خندیدی در باغ که‌پروردی


#مولانای_جان

چه نور افزاید از برق آفتابی
چه بربندد ز ویرانی جهانی

ز یک قطره چه خواهد خورد بحری
ز یک حبه چه دزدد گنج و کانی


#مولانای_جان

بیا جانا که امروز آن مایی
کجایی تو کجایی تو کجایی

به فر سایه‌ات چون آفتابیم
همایی تو همایی تو همایی

#مولانای_جان

جهان فانی نماند ز آنک او را
بقایی تو بقایی تو بقایی

چه چنگ اندر تو زد عالم که او را
نوایی تو نوایی تو نوایی

#مولانای_جان

دوزخست آن خانه کان بی روزنست
اصل دین ای بنده روزن کردنست

تیشهٔ هر بیشه‌ای کم زن بیا
تیشه زن در کندن روزن هلا

#مولانای جان

این عشق شدمهمان من
زخمی بزد بر جان من
صد رحمت وصد آفرین
بر دست و بر بازوی او

#مولانای جان

چو عاشق بی‌کله گردد تو او را
قبایی تو قبایی تو قبایی

خمش کردم ولی بهر خدا را
خدایی کن خدایی کن خدایی


#مولانای_جان

من پیر فنا بدم جوانم کردی
من مرده بدم ز زندگانم کردی

می‌ترسیدم که گم شوم در ره تو
اکنون نشوم گم که نشانم کردی

#مولانای_جان