‍ برشی از
گلهای رنگارنگ برنامه شماره : ۲۵۱
آهنگ :
محلی در مایه #شوشتری_بختیاری
خواننده : #بنان
آواز : مثل پيشتر نميزنم تير بر نشونه
(محلی/باباطاهر)
نوازندگان :
#حبيب_اله_بديعی  #رضاورزنده   #افتتاح
اشعار متن : محلی-#باباطاهر
گوینده : #روشنک

به هوش بودم از اول
که دل به کس نسپارم
شمایل تو بدیدم
نه صبر ماند و نه هوشم

مرا به هیچ بدادی
و من هنوز بر آنم
که از وجود تو
مویی به عالمی نفروشم

#سعدی

پشت کاجستان ، برف
برف، یک دسته کلاغ
جاده یعنی غربت
باد، آواز، مسافر و کمی
میل به خواب
می نویسم؛ و دو دیوار
و چندین گنجشک
یک نفر دلتنگ است...‌‌
‌
#سهراب_سپهرى ‌

و جناب سعدی چه زیبا میگه:

هر که سودای تو دارد چه غم
از هر دو جهانش
نگران تو چه اندیشه
و بیم از دگرانش

#سعدی

باباطاهر هم خیلی صمیمی و زیبا با خدا درد دل میکنه:

خداوندا بفریاد دلم رس
کَس بی کس تویی مو مانده بیکس
همه گویند طاهر کس نداره
خدا یار مو چه حاجت کس

#باباطاهر

#باباطاهر

به گورستان گذر کردم کم وبیش
بدیدم حـــال دولتمند و درویش
نه درویشی درخاک بی کفن ماند
نه دولتمند برد از یک کفـن بیش

نذونم لوت و عریانم که کرده
خودم جلاد و بیجونم که کرده

بده خنجر که تا سینه کنم چاک
ببینم عشق بر جونم چه کرده

 #باباطاهر
- دوبیتی شمارهٔ ۲۲۹

وای از روزی که قاضیمان خدا بو
سر پل صراطم ماجرا بو

بنوبت بگذرند پیر و جوانان
وای از آندم که نوبت زان ما بو

#باباطاهر
- دوبیتی شمارهٔ ۱۹۴

بدل درد غمت باقی هنوزم
کسی واقف نبو از درد و سوزم

نبو یک بلبل سوته به گلشن
به سوز مو نبو کافر به روزم

#باباطاهر
- دوبیتی شمارهٔ ۱۳۰

دل مو بیتو زار و بی قراره
بجز آزار مو کاری نداره

زند دستان بسر چون طفل بدخو
بدرد هجرت اینش روزگاره

#باباطاهر
- دوبیتی شمارهٔ ۲۳۵

گلی که خود بدادم پیچ و تابش
به اشک دیدگانم دادم آبش
درین گلشن خدایا کی روا بی
گل از مو، دیگری گیرد گلابش!

#باباطاهر

سیاهی دو چشٖمونت مرا کشت

درازی دو زلفــونت مرا کشت

به قتلم حاجت تیرو کمان نیست

خـم ابرو و مــژگونت مرا کشت


#باباطاهر

#باباطاهر

ز حال خویشتن مو بیخبر بیم
ندونم در سفر یا در حضر بیم
فغان از  دست تو ای بیمروت
همین ذونم که عمری دربدربیم