کجاست هم نفسی
   تا به شرح عرضه دهم

که دل ما چه می‌کشد
           از روزگار هجرانش..!!!

#حافظ

حیف است طایری چو تو در خاکدان غم
زین جا به آشیان وفا می‌فرستمت

تا مطربان ز شوق منت آگهی دهند
قول و غزل به ساز و نوا می‌فرستمت

ساقی بیا که هاتف غیبم به مژده گفت
با درد صبر کن که دوا می‌فرستمت


#حافظ
نوازندگیِ استاد #کیهان_کلهر

ما شیخ و واعظ کمتر شناسیم
یا جام باده یا قصه کوتاه

#همایون_شجریان
#سهراب_پورناظری
شعر: #حافظ

گفت: «اَنَاالْحَقُّ». یعنی من فنا گشتم، حق مانْد و بَس. و این به غایتِ تواضُع است و نهایتِ بندگی است، یعنی اوست و بَس.
دَعوی و تَکبّر آن باشد که گویی تو خدایی و من بنده. پس هستی خود را نیز اثبات کرده باشی. پَس دُویی لازم آید.
و این نیز که می‌گویی: «هُوَالْحَقُّ»، هم دُویی است، زیرا که تا «اَنَا» نباشد، «هُوَ» مُمکن نشود.
پس حق گفت: «اَنَاالْحَقُّ». چون غیرِ او موجودی نبود و منصور فَنا شده بود. آن سُخنِ حق بود.

#مولانا
#فیه_ما_فیه

چو منصور از مراد آنان که بردارند بر دارند
بدین درگاه حافظ را چو می‌خوانند می‌رانند

#حافظ

حلاوتي كه تو را در چَه زنخدان است

به کُنه آن نرسد صدهزار فكر عميق


#حافظ

#حافظ

#استاد_محمدرضا_شجریان

ساقی بیا که عشق ندا می کند بلند
کان کس که گفت قصه ما هم ز ما شنید

ما باده زیر خرقه نه امروز می خوریم
صد بار پیر میکده این ماجرا شنید

حریم عشق را درگه
بسی بالاتر از عقل است

کسی آن آستان بوسد
که جان در آستین دارد

#حافظ

می خواره و سرگشته و رندیم و نظرباز

وان کس که چو ما نیست در این شهر
کدام است

#حافظ

سحرگه ره روی در سرزمینی
همی‌گفت این معما با قرینی

که ای صوفی شراب آن گه شود صاف
که در شیشه برآرد اربعینی


خدا زان خرقه بیزار است صد بار
که صد بت باشدش در آستینی

مروت گر چه نامی بی‌نشان است
نیازی عرضه کن بر نازنینی


ثوابت باشد ای دارای خرمن
اگر رحمی کنی بر خوشه چینی

نمی‌بینم نشاط عیش در کس
نه درمان دلی نه درد دینی


درون‌ها تیره شد باشد که از غیب
چراغی برکند خلوت نشینی

گر انگشت سلیمانی نباشد
چه خاصیت دهد نقش نگینی


اگر چه رسم خوبان تندخوییست
چه باشد گر بسازد با غمینی

ره میخانه بنما تا بپرسم
مآل خویش را از پیش بینی


نه حافظ را حضور درس خلوت
نه دانشمند را علم الیقینی


#حافظ

کاروان رفت و تو در خواب و بیابان در پیش
کی روی؟ ره زِ که پرسی؟ چه کنی؟ چون باشی؟

#حافظ