⭐️ На беразе часу

Прапануем вам падборку новых вершаў “На беразе часу” паэткі Людмілы Паўлікавай са старонак “Літаратурнай Беларусі”.

Акно ў нікуды

Вось і другая пайшла вясна,
ці тое, што мы вясною завём.
Можна проста няўдала зірнуць з акна
і праваліцца ў сэрца сваё.
Там — донца сонца.
Там доля — у дым.
Пяшчоты — парахавая бочка.
...Мне б вочкам на цябе —
хоць адным,
хоць саменькім краем вочка…

👉 цалкам нізка тут

#лонгрыд

⭐️ “Асобы і алкаголь”

Прапануем вам зацемкі Адама Глобуса “Асобы і алкаголь. Словы пра выпіўку”, прысвечаныя цікавым, смешным і сумным, праўдзівым і не вельмі, выпадкам звязаным з зялёным зміем і беларускімі творцамі:
“З выбітным дырыжорам Міхаілам Казінцом я выпіваў разам з ягоным тагачасным зяцем Міколкам, мастаком Уладзімірам Сцяпанам і кампазітарам Андрэем Мдзівані. Выпівалі папростаму, седзячы на кухні ў Казінца…”

👉 чытаць цалкам тут

#лонгрыд

⭐️ Ціхан Чарнякевіч на “Litradio”

На пляцоўцы “Litradio” вышла падборка вершаў Ціхана Чарнякевіча. 👍

Даведка:
Ціхан Чарнякевіч — літаратурны крытык, перакладчык, паэт. Нарадзіўся ў 1986 годзе ў Пінску. Скончыў факультэт беларускай філалогіі і культуры БДПУ. Працаваў у газеце “ЛіМ”, часопісе “Маладосць”, Беларускім ПЭН-цэнтры, Саюзе беларускіх пісьменнікаў. Аўтар нарыса “Вандроўнік: кніга пра паэта Уладзіміра Някляева”, укладальнік кнігі Янка Купала “Выбранае” і інш.🔥

***
чорны пакой і прыценены дол
шорхае дождж уначы за акном
дрэва дамушнікам драпае шкло
нібы наогул жыцця не было
трэцяя пятая ночы ці ранку
як не расчэсваць новую ранку
шэпчуцца змеі ў лясах за ракой
вільня захоўвае вечны спакой

👉чытаць усю нізку тут

#лонгрыд

⭐️ Нізка вершаў-прысвячэнняў Васілю Быкаву

Прапануем вам для нядзельнага чытання падборку паэтычных прысвячэнняў Васілю Быкаву, што сабраў да святкавання 100-годдзя пісьменніка ў тэматычным выпуску “Літаратурная Беларусь”.👍

Васілю Быкаву
Час стагоддзі, як касой, сцінае,
Веры, царствы, догмы йдуць да ценяў…
Ўсё мінае — Гонар не мінае,
Бо народжаны адным сумленнем.
Калі сонца выб’ецца з туману,
Толькі іх і ўспомніць хор народаў,
Воінаў сваіх, святых і зраненых,
Рыцараў сумлення і свабоды.
19 чэрвеня 1984 г.

Уладзімір Караткевіч

👉 чытаць усю падборку

#лонгрыд

⭐️ Васілёва дарога

Працягваем знаёміць вас з матэрыяламі, што выйшлі да 100-годдзя з дня нараджэння Васіля Быкава. 👍

На гэты раз прапануем да чытання ўспаміны сястры пісьменніка Валянціны Быкавай пра сям’ю і брата са старонак “Літаратурнай Беларусі”:

“З чацвёртага класа Васіль вёў дзённік, запісваў усё. Неяк, калі брата не было дома, я знайшла тыя запісы (была надта цікаўная), і мы з сяброўкай пачалі чытаць. Мы знайшлі запіс пра тое, як Васілю спадабалася адна дзяўчынка-аднакласніца. Мы вылічылі па літарах — К. Н. Пазней прызналіся Васілю, і ён нас не лаяў, а толькі паглядзеў так сурова, што мы спужаліся і схаваліся на печы…”

👉 чытаць цалкам

#лонгрыд

⭐️ Вызначэнне невызначальнага. Валянцін Акудовіч думае Беларусь.

Прапануем вам тэкст Валянціна Акудовіча, што нядаўна быў апублікаваны на пляцоўцы “Літрадыё”:

“Адна з маіх ранейшых кніг мае назву “Прачнуцца ранкам у сваёй краіне”. Пачынаецца яна з наступных словаў:
“Прачнуцца ранкам у сваёй краіне і ўсцешана падумаць, што у цябе ёсць свая краіна”.
Я меў ужо амаль сорак год, калі здарылася Беларусь. І толькі пасля таго, як яна здарылася, зразумеў, што да гэтага, па сутнасці, жыў нідзе і, калі заўгодна, жыў як ніхто.”👍

👉 цалкам тэкст

#лонгрыд

⭐️ Вастрыня адзіноты

Эсэ літаратурнага крытыка Ціхана Чарнякевіча пра творчасць Васіля Быкава.

“Адзінота — гэта заўсёды спадзяванне, чаканне на добрую вестку.
У Быкава рэтраспектыўнасць, унутраныя маналогі персанажаў падкрэсліваюць іх адзіноту, нязлітнасць адно з адным, разасобленасць — навідавоку індывідуальнасць кожнага героя, не спалучаная і неспалучальная з чужым досведам…”

👉 цалкам тут

#лонгрыд

⭐️ “Час знешняй адсутнасці”

Працягваем знаёміць вас з водгукамі і рэзэнзіямі на кніжныя навінкі, што акумулюе партал “Новыя беларускія кнігі”.🔥

Сёння гэта водгукі адразу некалькіх аўтраў на кнігу паэткі і перакладчыцы Аксаны Данільчык “Час знешняй адсутнасці”.👍

👉 чытаць тут

#лонгрыд

⭐️Макс Шчур. Гудбай, Belle epoque

Лонгрыд ад “Літрадыё” - урывак з новага раману Макса Шчура.

Даведка:
Макс Шчур — паэт, перакладчык, празаік. Нарадзіўся 5 снежня 1977 г. у Берасці. Выдаў сем кніг вершаў і шэсць кніг прозы, за адну з якіх — раман “Завяршыць гештальт” (2015) — атрымаў Прэмію Гедройца. Пераклаў на беларускую мову “Алесіны прыгоды ў Цудазем’і” і “На тым баку Люстра” Льюіса Кэрала (2016) і іншыя творы сусветнай літаратуры, пераважна паэзіі.

👉 чытаць тут

#лонгрыд

⭐️ «Дарагой маёй жонцы, сонейку майму яснаму...» - пра каханне Уладзіміра Караткевіча

Прапануем да чытання артыкул пра гісторыю кахання і цёплыя адносіны Уладзіміра Караткевіча з жонкай Валянцінай Нікіцінай:
“…яна ўпершыню сустрэлася з Караткевічам у цягніку Масква — Брэст, дзе яны апынуліся ў адным купэ. Валянціна чытала дэтэктыў на польскай мове, і гэта зацікавіла Уладзіміра. Так распачалася гаворка, у тым ліку і пра аповесць «Дзікае паляванне караля Стаха» як адзін з цікавых для яе твораў беларускай літаратуры. Гэта было 2 лістапада 1967 года, а Караткевіч ехаў у Брэсцкі педагагічны інстытут на арганізаваную Уладзімірам Калеснікам студэнцкую канферэнцыю…”

👉 цалкам тут

#лонгрыд

⭐️ “Літаратура павінна праявіць крыштальную праўдзівасць і шчырасць” - гутарка з Быкавым

Працягваем знаёміць вас з матэрыяламі да 100-годдзя Васіля Быкава. І на гэты раз прапануем артыкул з “Літаратурнай Беларусі” - гэта гутарка з серыі «Рабочы стол пісьменніка», што адбылася 60 гадоў таму. Гутарка празаіка Васіля БЫКАВА перад самым зенітам ягонай творчай славы — і паэта, загадчыка літаддзела штотыднёвіка «Літаратура і Мастацтва» Анатоля ВЯРЦІНСКАГА. Гутарка на той час ужо сяброў у творчасці і жыцці.👍

👉 чытаць тут

#лонгрыд