Лінейная (аг | рэг) рэсія
1.35K subscribers
84 photos
3 files
139 links
Пра даныя і як іх прыстасаваць да штодзённасці

Мяне можна знайсці

У твітары: https://twitter.com/aliaksandr_k
Англ: https://twitter.com/unfriendlydata
На лінкачы: https://www.linkedin.com/in/aliaksandr-kazlou-b5a86411b/
Ці ў тг: @shurackapalieski
Download Telegram
Кровосток і некаторыя праблемы сучаснай філасофіі

#philosophy

Добрай раніцы. Лічу, што пачаць гэты панядзелак трэба з разгляду праблем сучаснай філасофіі на прыкладзе тэкстаў Кровосток. Here we go:

"Можно Сдохнуть" і фізічны дэтэрмінізм vs свабода волі

Можно сдохнуть во время крепкого без сновидений сна
Можно сдохнуть когда всех вокруг тупо сводит с ума весна
Можно сдохнуть завязывая в тёмной прихожей нагнувшись шнурок
Можно сдохнуть расфасовав пиздато по пакетикам порошок
Можно сдохнуть короче как и когда угодно,
Так что чувствуй, чувствуй скорее себя свободно

Дадзены ўрывак з’яўляецца маніфестам антычнаму стаіцызму, як практычнай філасофіі, закліканай пазбавіць чалавека турботаў пра рэчы не пад ягоным кантролем. Як вядома, стоікі былі кампатыбілістамі - не бачылі супярэчнасці паміж фізічным дэтэрмінізмам і свабодай волі ці атрыбутацыйнай маральнай адказнасцю. Яны адрознівалі рэчы, якія мы кантралюем: адчуванні, меркаванні і жаданні, а таксама рэчы, якія не: калі і як здохнуць. Яшчэ, стоікі адрознівалі прынцыповую і дапаможную прычыннасць: калі A -> B -> C -> D - прычынна-следчая паслядоўнасць, тады A і B - дадатковыя прычыны D, тады як толькі C - прынцыповая. Стоікі лічылі фізічны дэтэрмінізм толькі дэкларацыяй узаемазвязанасці сусвету праз дадатковую прычыннасць, тады як для свабоды волі дастаткова прынцыповай прычыннасці, калі прынцыповая прычына - нашыя жаданні ці іншыя рэчы пад нашым кантролем. Адпаведна, не гледзячы на тое, што нашыя жаданні таксама выкліканыя дадатковымі фізічнымі прычынамі, стаіцызм, як практычная філасофія, разглядае гэты факт як ірэлевантны - адчуваць сябе свабодным можна і без непазбежнасці смерці па віне нейкіх незнаёмых мудзіл, альбо ставячы на вяртушачкі рарытэтны вініл.

"Думай позитивно" і Problem of Evil

Ты оптимист, ты не слышал, как шипит на коже расплавленный свинец
У тебя крепкий сон, ты не снимал снафф - муви, где к трупу прилип леденец
Ты в хороших с самим с собой, тебе не приходилось грабить стариков
Твой пульс ровный, ты не срезал с людей скальп ради элитных париков

Натуральна, тэксты Кровосток высмейваюць філасоўскі аптымізм Лейбніца альбо веру ў best of all possible worlds як спробу вырашыць т.з. problem of evil. Згодна з духам вальтэраўскай крытыкі аптымізма, тэксты Кровосток падкрэсліваюць, што існаванне снаф-муві з трупамі і ледзянцамі, а таксама практык зразання скальпаў дзеля элітных парыкоў крыху разыходзіцца з ідэяй існавання іманентна добрага Бога, які стварыў людзей па сваім падабенстве і таму мы існуем у лепшым з усіх магчымых сусветаў.

"Простые Слова" і мета-этыка

Трезвость тупее обдолба
Скромность скучнее апломба
Кока-кола популярнее гексогена
Чебурашка моднее крокодила Гены
Инъекции глубже массажа
Костёр горячее пляжа
Слова значительнее поступков
Соски сексуальнее обрубков

Дадзены тэкст адрасуе вядомую праблему мета-этыкі, а менавіта - наяўнасць аб’ектыўных падстаў маралі. Маральны скептыцызм, як вера ў тое, што ніхто не мае эмпірычных ведаў пра мараль, адхіляецца. Замест, пераканаўча дэманструецца эквівалентнасць маральных меркаванняў (“Скромность скучнее апломба”, “Слова значительнее поступков”) і эмпірычных фактаў (“Кока-кола популярнее гексогена”, “Чебурашка моднее крокодила Гены”).

"Ночь" і Bayesian reasoning

Ночь накрыла город и я тоже внутри попался
Странная поебень наша жизнь как говорят китайцы
Хотя эти китайцы - те ещё разводилы с огромным стажем
Тут я с ними согласен - жизнь её хуй проссышь, прямо скажем

Аўтар відавочна сцвярджае прымат Bayesian reasoning як метада пазнання. Ведаючы высокую дакладнасць медыцынскага тэсту, паслухмяны байесавец пры атрыманні пазітыўнага тэсту будзе зніжаць ацэнку верагоднасці наяўнасці ў сябе хваробы са зніжэннем распаўсюджанасці хваробы ў папуляцыі. Аналагічным чынам, ведаючы, што жыццё - дзіўная паябень, а таксама тое, што кітайцы - тыя яшчэ развадзілы, аўтар тэкста справядліва заключае, што развадзільнасці кітайцаў не дастатковая, каб адхіліць моцную першапачатковую гіпотэзу аб тым, што жыццё - тая яшчэ паябень, бо гіпотэза падтрымліваецца вялікай колькасць доказаў, незалежных ад існавання кітайцаў.