#statistics #everyday
Чытаў вясёлы артыкул, як карэйцы і японцы бяруцца шлюбам - на радзіме і ў ЗША.
Кавалеры-эмігранты карэйскага і японскага паходжання бяруцца шлюбам з амерыканкамі не сваёй этнічнасці толькі ў 16% выпадкаў. Нявесткі-эмігранткі карэйскага і японскага паходжання - у 34% выпадкаў.
Нават сярод тых карэйска-японскіх кавалераў, якія нарадзіліся ў ЗША, гэты працэнт - 36. Сярод дзяўчат - 49%.
Тлумачэнне ў артыкуле наступнае. Ёсць краіны з традыцыйна нізкім удзелам жанчын на рынку працы. Ёсць краіны з высокім. Будзем лічыць гэта нейкім проксі патрыярхальнасці выхавання, культуры, традыцый. Тыя нявесткі, якія бяруцца шлюбам з хлопцамі не з такіх культур, займаюцца хатняй гаспадаркай на 6 гадзін у тыдзень менш, чым тыя, хто пабраўся шлюбам з патрыярхальнымі хлопчыкам. Гэта праўда, нават калі кантраляваць на заробак, наяўнасць дзяцей і г.д.
6 гадзін у тыдзень - гэта шмат ці не? Для прыкладу, па ацэнцы гэтай ж мадэлі, кожны дзіцёнак да 18 год дадае 4 гадзіны хатніх абавязкаў у тыдзень. Тут я задумаўся, наколькі гэта рэалістычная ацэнка (выглядае малой), але калі да 18, эфект першых год можа размывацца. Кожная дадатковая гадзіна працы, якую працуе муж, дадае 13 хвілін да хатніх абавязкаў жонкі.
Але гэта гіпотэза аўтараў. Мая гіпотэза простая - анімэ. Калі паглядзець, напрыклад, на еўрапейскі кіберспорт - самыя паспяховыя з іх непрапарцыйна анімэшнікі і непрапарцыйна бяруць сабе ў жонкі азіятак. А вось хлопчыкам-азіятам застаецца толькі матэматыка, толькі тэхнічныя дысцыпліны, толькі ІТ, толькі хардкор. Спадзяюся, сітуацыю для іх выправіць кейпоп.
Чытаў вясёлы артыкул, як карэйцы і японцы бяруцца шлюбам - на радзіме і ў ЗША.
Кавалеры-эмігранты карэйскага і японскага паходжання бяруцца шлюбам з амерыканкамі не сваёй этнічнасці толькі ў 16% выпадкаў. Нявесткі-эмігранткі карэйскага і японскага паходжання - у 34% выпадкаў.
Нават сярод тых карэйска-японскіх кавалераў, якія нарадзіліся ў ЗША, гэты працэнт - 36. Сярод дзяўчат - 49%.
Тлумачэнне ў артыкуле наступнае. Ёсць краіны з традыцыйна нізкім удзелам жанчын на рынку працы. Ёсць краіны з высокім. Будзем лічыць гэта нейкім проксі патрыярхальнасці выхавання, культуры, традыцый. Тыя нявесткі, якія бяруцца шлюбам з хлопцамі не з такіх культур, займаюцца хатняй гаспадаркай на 6 гадзін у тыдзень менш, чым тыя, хто пабраўся шлюбам з патрыярхальнымі хлопчыкам. Гэта праўда, нават калі кантраляваць на заробак, наяўнасць дзяцей і г.д.
6 гадзін у тыдзень - гэта шмат ці не? Для прыкладу, па ацэнцы гэтай ж мадэлі, кожны дзіцёнак да 18 год дадае 4 гадзіны хатніх абавязкаў у тыдзень. Тут я задумаўся, наколькі гэта рэалістычная ацэнка (выглядае малой), але калі да 18, эфект першых год можа размывацца. Кожная дадатковая гадзіна працы, якую працуе муж, дадае 13 хвілін да хатніх абавязкаў жонкі.
Але гэта гіпотэза аўтараў. Мая гіпотэза простая - анімэ. Калі паглядзець, напрыклад, на еўрапейскі кіберспорт - самыя паспяховыя з іх непрапарцыйна анімэшнікі і непрапарцыйна бяруць сабе ў жонкі азіятак. А вось хлопчыкам-азіятам застаецца толькі матэматыка, толькі тэхнічныя дысцыпліны, толькі ІТ, толькі хардкор. Спадзяюся, сітуацыю для іх выправіць кейпоп.
Знайдзі расіста з дапамогай статыстыкі і філасофіі навукі
#statistics
Даследаванне пра расавую дыскрымінацыю ў амерыканскай судовай сістэме. Дадзеныя пра 1116 суддзяў і 380000 прысудаў. Замяраецца тое, колькі год у сярэднім атрымліваюць чорныя, белыя, лацінасы і іншыя. Аналіз кантралюецца на тып злачынства, крымінальную гісторыю падсудных і іншыя фактары, якія могуць уплываць на прысуд.
Праз гэты аналіз знайшлі самых расісцкіх суддзяў - тых, хто выносіць больш жорсткія прысуды чорным ці лацінасам, але не белым. Напрыклад, у цябе было 100 чорных, 40 з іх ты апраўдаў. А са 100 белых, якія ў цябе былі, ты апраўдаў 60. Выбарка вялікая, вынік падазроны, вынік кансістэнтны з дэфініцыяй расізму. А значыць ты расіст. Гучыць лагічна.
Цяпер сачыце за рукамі. Дакладней, рукамі падлічваць мне лянота, таму я проста напісаў сімуляцыю: 1116 суддзяў, у кожнага па 380000/1116 спраў, палова падсудных - чорныя, палова - белыя. Шанец вынесці апраўдальны прысуд заўсёды 50%. Максімальная роўнасць. Таксама прыкруціў ім рандомны генератар імёнаў (інакш неяк непрыгожа).
Атрымаў наступных таварышаў:
Abeyta, Jazmin: 35.3% апраўдальных прысудаў чорным супраць 54% белым
al-Soliman, Mawdood: 38.2% супраць 55.8%
Houge, Charrdonnay: 40.1% супраць 57%
І г.д.
Што гэта значыць? Гэта значыць, што інтэрпрэтацыя дадзеных крытычна залежыць ад гіпотэзы, якую мы правяраем, ад пытання, якое мы задаём.
Калі правяраць гіпотэзу “сярод нас ёсць суддзі-расісты, хто яны?” (“сярод 1116 манет ёсць падкручаная манета, якая з іх?”), натуральна, што Jazmin, Mawdood і Charrdonnay - першыя кандыдаты на тое, каб быць названымі расістамі.
Калі правяраць гіпотэзу “ці ёсць сярод нас суддзі-расісты?” (“ці ёсць сярод 1116 манет падкручаная?”), дадзеныя абсалютна кансістэнтныя з тым, што ў кожнай манеты 50% шанец выпасці на любы бок. Проста калі падкінуць 1116 манет па 340 разоў кожную, рана ці позна мы пабачым анамальныя вынікі.
Паперу яны па выніку перапісалі, адзін з аўтараў нават выдаліў твітэр.
#statistics
Даследаванне пра расавую дыскрымінацыю ў амерыканскай судовай сістэме. Дадзеныя пра 1116 суддзяў і 380000 прысудаў. Замяраецца тое, колькі год у сярэднім атрымліваюць чорныя, белыя, лацінасы і іншыя. Аналіз кантралюецца на тып злачынства, крымінальную гісторыю падсудных і іншыя фактары, якія могуць уплываць на прысуд.
Праз гэты аналіз знайшлі самых расісцкіх суддзяў - тых, хто выносіць больш жорсткія прысуды чорным ці лацінасам, але не белым. Напрыклад, у цябе было 100 чорных, 40 з іх ты апраўдаў. А са 100 белых, якія ў цябе былі, ты апраўдаў 60. Выбарка вялікая, вынік падазроны, вынік кансістэнтны з дэфініцыяй расізму. А значыць ты расіст. Гучыць лагічна.
Цяпер сачыце за рукамі. Дакладней, рукамі падлічваць мне лянота, таму я проста напісаў сімуляцыю: 1116 суддзяў, у кожнага па 380000/1116 спраў, палова падсудных - чорныя, палова - белыя. Шанец вынесці апраўдальны прысуд заўсёды 50%. Максімальная роўнасць. Таксама прыкруціў ім рандомны генератар імёнаў (інакш неяк непрыгожа).
Атрымаў наступных таварышаў:
Abeyta, Jazmin: 35.3% апраўдальных прысудаў чорным супраць 54% белым
al-Soliman, Mawdood: 38.2% супраць 55.8%
Houge, Charrdonnay: 40.1% супраць 57%
І г.д.
Што гэта значыць? Гэта значыць, што інтэрпрэтацыя дадзеных крытычна залежыць ад гіпотэзы, якую мы правяраем, ад пытання, якое мы задаём.
Калі правяраць гіпотэзу “сярод нас ёсць суддзі-расісты, хто яны?” (“сярод 1116 манет ёсць падкручаная манета, якая з іх?”), натуральна, што Jazmin, Mawdood і Charrdonnay - першыя кандыдаты на тое, каб быць названымі расістамі.
Калі правяраць гіпотэзу “ці ёсць сярод нас суддзі-расісты?” (“ці ёсць сярод 1116 манет падкручаная?”), дадзеныя абсалютна кансістэнтныя з тым, што ў кожнай манеты 50% шанец выпасці на любы бок. Проста калі падкінуць 1116 манет па 340 разоў кожную, рана ці позна мы пабачым анамальныя вынікі.
Паперу яны па выніку перапісалі, адзін з аўтараў нават выдаліў твітэр.
#war #statistics
Часта чую аргумент, што апытанням у расіі наконт вайны давяраць нельга, бо людзі баяцца ўдзельнічаць у гульнях сацыёлагаў.
Аргумент будуецца наступным чынам: пасля пачатку вайны растуць рэпрэсіі -> нават вайну нельга называць вайной -> людзі, якія не падтрымліваюць пуцінскі рэжым, залягаюць на дно = рост падтрымкі пуціна і вайны, які мы бачыў у апытаннях, выкліканы структурным скосам выбаркі - там засталіся толькі ватнікі і пуцінойды
Левада вырашыла праверыць гэта простым спосабам: 1) узялі людзей, якія праходзілі іхнія апытанні ў 2021 2) падзялілі іх на групы ў залежнасці ад таго, падтрымлівалі яны тады пуціна ці не 3) праверылі, ці можна да іх датэлефанавацца ў 2022 і правесці з імі апытанне.
Адказ: Падтрымліваў ты пуціна ў 2021 ці не - верагоднасць прайсці апытанне аднолькавая. Тобок, ніякіх структурных скосаў выбаркі не назіраецца. Тобок, расіяне падтрымліваюць вайну і пуціна.
Часта чую аргумент, што апытанням у расіі наконт вайны давяраць нельга, бо людзі баяцца ўдзельнічаць у гульнях сацыёлагаў.
Аргумент будуецца наступным чынам: пасля пачатку вайны растуць рэпрэсіі -> нават вайну нельга называць вайной -> людзі, якія не падтрымліваюць пуцінскі рэжым, залягаюць на дно = рост падтрымкі пуціна і вайны, які мы бачыў у апытаннях, выкліканы структурным скосам выбаркі - там засталіся толькі ватнікі і пуцінойды
Левада вырашыла праверыць гэта простым спосабам: 1) узялі людзей, якія праходзілі іхнія апытанні ў 2021 2) падзялілі іх на групы ў залежнасці ад таго, падтрымлівалі яны тады пуціна ці не 3) праверылі, ці можна да іх датэлефанавацца ў 2022 і правесці з імі апытанне.
Адказ: Падтрымліваў ты пуціна ў 2021 ці не - верагоднасць прайсці апытанне аднолькавая. Тобок, ніякіх структурных скосаў выбаркі не назіраецца. Тобок, расіяне падтрымліваюць вайну і пуціна.
#statistics
Даўно хацеў напісаць які-небудзь занудны пост пра статыстыку. Ваш час пакутаваць надышоў.
Мы часта чуем фразы а-ля “навукоўцы даказалі”, ці “статыстычна значны”. Дык а як навукоўцы нешта “даказваюць”? Што гэта ўвогуле значыць? Зараз я паспрабую ў 3 абзацах максімальна проста патлумачыць вам 95% сучаснай статыстыкі.
Бяром 2 групы па 100 чалавек, у якіх баліць галава. Адным даем аспірын, другім не даем. Праз гадзіну запытваем “ну шо ты”. У першай групе галава перастала балець у 30 чалавек, у другой - 15. Адкуль мы ведаем, што аспірын працуе?
Усё насамрэч проста. Кажам: “давайце ЎЯВІМ, што аспірын НЕ працуе”. Значыцца розніца, якую мы бачым (30 супраць 15 чалавек) - гэта чыста памылка выбаркі. Ну, набралі мы так людзей, што ў эксперыментальнай групе ў большай колькасці галава б і так прайшла, без усялякіх аспірынаў.
Далей мы задаём цэнтральнае пытанне 95% усіх сучасных навуковых даследаванняў, якія выкарыстоўваюць статыстыку: калі розніца няма, як часта мы б пабачылі такую (30 супраць 15) ці большую розніцу праз памылку выбаркі. Калі адказ “менш чым у 5% выпадкаў”, тады мы называем гэты вынік “статыстычна значным” і бяжым да журналістаў казаць, што аспірын дапамагае ад галавы. Усё.
Падрабязней можаце пачытаць тут
Даўно хацеў напісаць які-небудзь занудны пост пра статыстыку. Ваш час пакутаваць надышоў.
Мы часта чуем фразы а-ля “навукоўцы даказалі”, ці “статыстычна значны”. Дык а як навукоўцы нешта “даказваюць”? Што гэта ўвогуле значыць? Зараз я паспрабую ў 3 абзацах максімальна проста патлумачыць вам 95% сучаснай статыстыкі.
Бяром 2 групы па 100 чалавек, у якіх баліць галава. Адным даем аспірын, другім не даем. Праз гадзіну запытваем “ну шо ты”. У першай групе галава перастала балець у 30 чалавек, у другой - 15. Адкуль мы ведаем, што аспірын працуе?
Усё насамрэч проста. Кажам: “давайце ЎЯВІМ, што аспірын НЕ працуе”. Значыцца розніца, якую мы бачым (30 супраць 15 чалавек) - гэта чыста памылка выбаркі. Ну, набралі мы так людзей, што ў эксперыментальнай групе ў большай колькасці галава б і так прайшла, без усялякіх аспірынаў.
Далей мы задаём цэнтральнае пытанне 95% усіх сучасных навуковых даследаванняў, якія выкарыстоўваюць статыстыку: калі розніца няма, як часта мы б пабачылі такую (30 супраць 15) ці большую розніцу праз памылку выбаркі. Калі адказ “менш чым у 5% выпадкаў”, тады мы называем гэты вынік “статыстычна значным” і бяжым да журналістаў казаць, што аспірын дапамагае ад галавы. Усё.
Падрабязней можаце пачытаць тут
Wikipedia
Null hypothesis
statistical concept
#statistics #belarus
Часам можна пабачыць, як людзі заломваюць рукі і пытаюцца, чаму Беларусь не дэмакратыя. Пытанне валіднае і для грамадскай дыскусіі карыснае. Але ёсць нюанс. Мне падаецца, што ў гістарычнай перспектыве яно не вельмі цікавае. Прынамсі пакуль. Бо нічога незвычайнага ў беларускім аўтарытарызме няма.
Часам, калі аналізуюць дэмакратызацыі, у якасці адной з пераменных выкарыстоўваюць дыстанцыю, у кіламетрах, да Бруселя. Як тут. Які ў гэтым сэнс? Ідэя ў тым, што недзе ў тых землях, ці адносна побач, з людзьмі нешта не так. То пратэстантызм сабе прыдумаюць, то дэмакратыю, то яшчэ чаго для праваслаўнага чалавека шкоднага.
Ну а далей зусім проста: ідэі, як вірус, пераносяцца людзьмі, ну і раз суседзі камунікуюць больш, ідэі паміж імі перацякаюць хутчэй. У гэтым сэнсе проста кіламетры да Бруселя - метрыка ідыёцкая, размова пра шчыльнасць кантактаў, гандлю і г.д. Затое яе проста падлічыць.
Увогуле, калі паглядзець на мапу Freedom House, на нашым кантыненце не так шмат анамалій: дэмакратычная Манголія, дэмакратычная Індыя ну і яшчэ парачку. У астатнім - дэмакратыя, як пляма, размазана кіламетрамі ад Бруселя. Але гэта візуальна, то мне захацелася падлічыць усё больш фармальна.
Ну я і падлічыў. Карэляцыя паміж тым, колькі краіна год бесперапынна дэмакратыя і кіламетрамі для Бруселя негатыўная, -0.6. Тобок, чым далей ад брусэляў, тым менш год вашым дэмакратыям.
Карэляцыя -0.6 гэта многа ці мала? Для параўнання:
- карэляцыя паміж інфляцыяй і ростам ВУП з 1960 па 2020 на планеце была -0.064
- карэляцыя паміж памерам ВУП на душу і працягласцю жыцця за той ж перыяд была 0.549
Кажучы проста, тупыя кіламетры для Бруселя - больш моцны прэдыктар дэмакратызацыі, чым ВУП на душу насельніцтва - прэдыктар працягласці жыцця і нашмат больш моцны, чым інфляцыі ёсць прэдыктарам эканамічнага росту.
Прынамсі, гэта для краін "Europe & Central Asia" у класіфікацыі сусветнага банку. Для ўсёй планеты гэта працаваць не будзе, таму што дыстанцыя да Новай Зеландыі ў кіламетрах надта вялікая. А дадзеных пра шчыльнасць кантактаў, гандлю і г.д. у мяне няма.
Пры гэтым, калі вы распавядзе пра гэты факт “палітолагам”, вы адразу пачуеце мільён заўваг: “Вільня ж не далей ад Бруселя, чым Менск!”, “а Талін далей, ха!” і г.д. Усё гэта таму, што ў “палітолагаў”, як правіла, няма колькаснай інтуіцыі наконт таго, колькі контрпрыкладаў можа існаваць на залежнасці рознай сілы.
Часам можна пабачыць, як людзі заломваюць рукі і пытаюцца, чаму Беларусь не дэмакратыя. Пытанне валіднае і для грамадскай дыскусіі карыснае. Але ёсць нюанс. Мне падаецца, што ў гістарычнай перспектыве яно не вельмі цікавае. Прынамсі пакуль. Бо нічога незвычайнага ў беларускім аўтарытарызме няма.
Часам, калі аналізуюць дэмакратызацыі, у якасці адной з пераменных выкарыстоўваюць дыстанцыю, у кіламетрах, да Бруселя. Як тут. Які ў гэтым сэнс? Ідэя ў тым, што недзе ў тых землях, ці адносна побач, з людзьмі нешта не так. То пратэстантызм сабе прыдумаюць, то дэмакратыю, то яшчэ чаго для праваслаўнага чалавека шкоднага.
Ну а далей зусім проста: ідэі, як вірус, пераносяцца людзьмі, ну і раз суседзі камунікуюць больш, ідэі паміж імі перацякаюць хутчэй. У гэтым сэнсе проста кіламетры да Бруселя - метрыка ідыёцкая, размова пра шчыльнасць кантактаў, гандлю і г.д. Затое яе проста падлічыць.
Увогуле, калі паглядзець на мапу Freedom House, на нашым кантыненце не так шмат анамалій: дэмакратычная Манголія, дэмакратычная Індыя ну і яшчэ парачку. У астатнім - дэмакратыя, як пляма, размазана кіламетрамі ад Бруселя. Але гэта візуальна, то мне захацелася падлічыць усё больш фармальна.
Ну я і падлічыў. Карэляцыя паміж тым, колькі краіна год бесперапынна дэмакратыя і кіламетрамі для Бруселя негатыўная, -0.6. Тобок, чым далей ад брусэляў, тым менш год вашым дэмакратыям.
Карэляцыя -0.6 гэта многа ці мала? Для параўнання:
- карэляцыя паміж інфляцыяй і ростам ВУП з 1960 па 2020 на планеце была -0.064
- карэляцыя паміж памерам ВУП на душу і працягласцю жыцця за той ж перыяд была 0.549
Кажучы проста, тупыя кіламетры для Бруселя - больш моцны прэдыктар дэмакратызацыі, чым ВУП на душу насельніцтва - прэдыктар працягласці жыцця і нашмат больш моцны, чым інфляцыі ёсць прэдыктарам эканамічнага росту.
Прынамсі, гэта для краін "Europe & Central Asia" у класіфікацыі сусветнага банку. Для ўсёй планеты гэта працаваць не будзе, таму што дыстанцыя да Новай Зеландыі ў кіламетрах надта вялікая. А дадзеных пра шчыльнасць кантактаў, гандлю і г.д. у мяне няма.
Пры гэтым, калі вы распавядзе пра гэты факт “палітолагам”, вы адразу пачуеце мільён заўваг: “Вільня ж не далей ад Бруселя, чым Менск!”, “а Талін далей, ха!” і г.д. Усё гэта таму, што ў “палітолагаў”, як правіла, няма колькаснай інтуіцыі наконт таго, колькі контрпрыкладаў можа існаваць на залежнасці рознай сілы.
#statistics
Хачу дапамагчы вам разабрацца з адной памылкай, якую часта робяць, калі глядзяць у выніку апытанняў.
Уявім сабе, што спрыяльна да расіі ў сакавіку 2022 ставілася 43% беларусаў, а ў чэрвені 2022 - 40% беларусаў. Я часта бачу наступную выснову: “ну, гэта не статыстычна значны вынік” / “нуу, там памылка рэпрэзентатыўнасці 2%” / і г.д., а значыцца нічога насамрэч не памянялася.
Вось гэтая выснова “нічога насамрэч не памянялася” - памылка. Выснову, якую мы павінны зрабіць (гіпотэза, якая найбольш верагодная) - гэта тое, што падтрымка рф упала на 3 працэнты. Прычым гэта будзе справядліва і для выбаркі ў 10, у 1.000, у 100.000 чалавек. Усё, што будзе адрознівацца - нашая ступень упэўненасці ў гэтым. Але НЕ, гэта не значыць, што калі вынікі "не статыстычна значныя", гэта робіць гіпотэзу пра адсутнасць зменаў найбольш верагоднай. Не, не робіць,
Пры гэтым, агульны скептыцызм я падзяляю і паважаю. Чым больш вы скептычныя да дадзеных, тым лепш. А я бачу ўсё больш і больш крытычных пытанняў такога кшталту ад беларусаў. Вы малайцы.
Хачу дапамагчы вам разабрацца з адной памылкай, якую часта робяць, калі глядзяць у выніку апытанняў.
Уявім сабе, што спрыяльна да расіі ў сакавіку 2022 ставілася 43% беларусаў, а ў чэрвені 2022 - 40% беларусаў. Я часта бачу наступную выснову: “ну, гэта не статыстычна значны вынік” / “нуу, там памылка рэпрэзентатыўнасці 2%” / і г.д., а значыцца нічога насамрэч не памянялася.
Вось гэтая выснова “нічога насамрэч не памянялася” - памылка. Выснову, якую мы павінны зрабіць (гіпотэза, якая найбольш верагодная) - гэта тое, што падтрымка рф упала на 3 працэнты. Прычым гэта будзе справядліва і для выбаркі ў 10, у 1.000, у 100.000 чалавек. Усё, што будзе адрознівацца - нашая ступень упэўненасці ў гэтым. Але НЕ, гэта не значыць, што калі вынікі "не статыстычна значныя", гэта робіць гіпотэзу пра адсутнасць зменаў найбольш верагоднай. Не, не робіць,
1) З выбаркай у 10 чалавек, мы б сказалі “гіпотэза пра падзенне ў 3% найбольш верагодная, але давер у нас вельмі нізкі”Адзіна што, вы можаце быць моцна ўпэўненыя, што лічба не змянілася. Тады вы кажаце: “дадзеныя настолькі слабыя, а маё меркаванне - настолькі моцнае, што я гатовы змяніць яго з 0% да 0.3%, максімум. Але ніяк не да 3%”. Гэта абсалютна нармальна, завецца “баесаўская статыстыка”, але рабіць гэта трэба экспліцытна і шчыра. Асабліва карысна самому сабе прызнавацца ў сваіх моцных меркаваннях.
2) З выбаркай у 1000 чалавек, мы б сказалі “гіпотэза пра падзенне ў 3% найбольш верагодная, але давер у нас сярэдні”
3) З выбаркай у мільён чалавек, мы б сказалі “гіпотэза пра падзенне ў 3% найбольш верагодная, мамай клянуся”
Пры гэтым, агульны скептыцызм я падзяляю і паважаю. Чым больш вы скептычныя да дадзеных, тым лепш. А я бачу ўсё больш і больш крытычных пытанняў такога кшталту ад беларусаў. Вы малайцы.
#belarus #statistics
Ніколі такога не было і вось ізноў: Чалы спрабуе даказаць беларусам, што не трэба слухаць Шрайбмана (спасылка на Курэйчыка рандомная, мне лянота арыгіналы шукаць). Не ведаю, якое ў вас стаўленне да гэтага пласту беларускай культуры. Я стараюся ігнараваць, але часам як у тым меме з чалавекам-павуком.
Але распавесці хачу не пра гэта. Яны там закранаюць даследаванне Chatham House пра тое, як мы ставімся да геяў, чорных, арабаў і г.д. У Гены Коршунава ёсць добры агляд, каму цікава.
Калі коратка, задаюць пытанне “Я лично готов(а) принять представителя данной группы …" і даюць адказы: Как близкого родственника, Как близкого друга, Как соседа по дому, Как коллегу по работе, Как гражданина моей страны, Как гостя (туриста) в моей стране, Ни в каком виде. Далей прыпісваюць балы ад 1 да 7 і мераюць дыстанцыю. Усё даволі проста.
А я вырашыў разабрацца, якімі характарыстыкі беларусаў можна прадказаць. І прыйшоў да высновы, што прадказаць беларусаў…немагчыма.
Усяго задаюць пытанні пра 14 груп. Я пабудаваў лінейныя мадэлі (што крыху бязбожна, затое хутка) для ўсіх 14. Ну і набраў тыповых падазроных: пол, узрост, памер населенага пункту, матэрыяльнае становішча, узровень адукацыі. Дык вось. Мае мадэлі на каленцы тлумачаць 0 - 9% варыяцыі ў адказах. Тобок нічога не тлумачаць.
Лепш за ўсё тлумачыцца стаўленне да геяў, 9%. Ну і гісторыя там прадказальная: чым вы маладзейшы, больш адукаваны, у лепшым матэрыяльным стане, тым больш вы талерантны. Яшчэ дапамагае, калі вы жанчына. Усё гэта карэлюе з адказамі, проста слаба.
Агулам беларусы непрадказальныя, няўлоўныя, містычныя. Як смуга над полем, як багна, як чарговая тэма для срачаў у твітэры.
Ніколі такога не было і вось ізноў: Чалы спрабуе даказаць беларусам, што не трэба слухаць Шрайбмана (спасылка на Курэйчыка рандомная, мне лянота арыгіналы шукаць). Не ведаю, якое ў вас стаўленне да гэтага пласту беларускай культуры. Я стараюся ігнараваць, але часам як у тым меме з чалавекам-павуком.
Але распавесці хачу не пра гэта. Яны там закранаюць даследаванне Chatham House пра тое, як мы ставімся да геяў, чорных, арабаў і г.д. У Гены Коршунава ёсць добры агляд, каму цікава.
Калі коратка, задаюць пытанне “Я лично готов(а) принять представителя данной группы …" і даюць адказы: Как близкого родственника, Как близкого друга, Как соседа по дому, Как коллегу по работе, Как гражданина моей страны, Как гостя (туриста) в моей стране, Ни в каком виде. Далей прыпісваюць балы ад 1 да 7 і мераюць дыстанцыю. Усё даволі проста.
А я вырашыў разабрацца, якімі характарыстыкі беларусаў можна прадказаць. І прыйшоў да высновы, што прадказаць беларусаў…немагчыма.
Усяго задаюць пытанні пра 14 груп. Я пабудаваў лінейныя мадэлі (што крыху бязбожна, затое хутка) для ўсіх 14. Ну і набраў тыповых падазроных: пол, узрост, памер населенага пункту, матэрыяльнае становішча, узровень адукацыі. Дык вось. Мае мадэлі на каленцы тлумачаць 0 - 9% варыяцыі ў адказах. Тобок нічога не тлумачаць.
Лепш за ўсё тлумачыцца стаўленне да геяў, 9%. Ну і гісторыя там прадказальная: чым вы маладзейшы, больш адукаваны, у лепшым матэрыяльным стане, тым больш вы талерантны. Яшчэ дапамагае, калі вы жанчына. Усё гэта карэлюе з адказамі, проста слаба.
Агулам беларусы непрадказальныя, няўлоўныя, містычныя. Як смуга над полем, як багна, як чарговая тэма для срачаў у твітэры.
#statistics
Атрымаў мілых каментароў пад гэты пост і вырашыў перыядычна дапамагаць вам з розным там статыстычным жаргонам.
Сёння паразмаўляем пра “давяральныя інтэрвалы”. Упэўнены, што бачылі вы іх часта. Уявім, што Андрэй Вардамаці аналізаваў сацыялогію згушчонкі. І 50% беларусаў выбралі рагачоўскую. І ў дужках вы бачыце стандартны тэкст (як тут): “памылка выбаркі пры 95% давяральным інтэрвале не перавышае 3%”.
Окей, але што гэта значыць? Куды яно чаго не перавышае? Інтуітыўна зразумела, што 3% - лепш, чым 30%, а яшчэ б лепш 0.03%. Інтуітыўна вы абсалютна правыя. Я прыкладна гэтак імі і карыстаюся. Цікавасці пачынаюцца тады, калі задаваць больш канкрэтныя пытанні.
Уявім сабе, што сацыёлаг Алег Манаеў вырашае правесці аналагічнае апытанне. Выбарка такога ж памеру, пытанне такое ж, усё такое ж. Які шанец, што % за рагачоўскую згушчонку на новай выбарцы трапіць у 47-53%, як у Вардмацкага? Нагадваю, інтэрвал у нас 95%. Адказ 0.95, канешне, няправільны. Правільны адказ - 0.83. А калі сюды падключыцца Філіп Біканаў і правядзе трэцяе апытанне, верагоднасць, што і ягоныя вынікі, і вынікі Манаева трапяць у давяральныя інтэрвалы, разлічаныя Вардмацкім, будзе 0.72. Ну і г.д.
“Што за хрэнь?” - гэта пытанне, якое я задаю сабе кожны дзень на працы. Справа ў любові класічнай статыстыкі дазянонаўскай Беларусі ідэальных сутнасцяў, бясконсасцяў і іншых тэарэтычных канструктаў. А выбаркі ў нас жывыя, выбаркі ў нас шумныя. І шум кожнай індывідуальнай выбаркі накладаецца. Фармальна гэта тлумачыцца праз адатыўнасць варыяцыі, але я не прыдумаў, як вам проста гэта патлумачыць.
Калі гэтае пытанне задалі 263 псіхолагам, медыкам і спецыялістам па нейранавуках, большасць з іх таксама адказала няправільна. Чаму? Разгадка простая - мы эвалюцыянавалі каб бегаць ад драпежнікаў, бегаць за ежай і каб прыгожая малпа з суседняй пальмы нас заўважыла. І не для разважанняў пра верагоднасці. Таму, калі доўга паўтараць “95% давяральны інтэрвал”, людзям пачынае падавацца, што адказ заўсёды “95%”. Малпачка бачыць - малпачка паўтарае.
Атрымаў мілых каментароў пад гэты пост і вырашыў перыядычна дапамагаць вам з розным там статыстычным жаргонам.
Сёння паразмаўляем пра “давяральныя інтэрвалы”. Упэўнены, што бачылі вы іх часта. Уявім, што Андрэй Вардамаці аналізаваў сацыялогію згушчонкі. І 50% беларусаў выбралі рагачоўскую. І ў дужках вы бачыце стандартны тэкст (як тут): “памылка выбаркі пры 95% давяральным інтэрвале не перавышае 3%”.
Окей, але што гэта значыць? Куды яно чаго не перавышае? Інтуітыўна зразумела, што 3% - лепш, чым 30%, а яшчэ б лепш 0.03%. Інтуітыўна вы абсалютна правыя. Я прыкладна гэтак імі і карыстаюся. Цікавасці пачынаюцца тады, калі задаваць больш канкрэтныя пытанні.
Уявім сабе, што сацыёлаг Алег Манаеў вырашае правесці аналагічнае апытанне. Выбарка такога ж памеру, пытанне такое ж, усё такое ж. Які шанец, што % за рагачоўскую згушчонку на новай выбарцы трапіць у 47-53%, як у Вардмацкага? Нагадваю, інтэрвал у нас 95%. Адказ 0.95, канешне, няправільны. Правільны адказ - 0.83. А калі сюды падключыцца Філіп Біканаў і правядзе трэцяе апытанне, верагоднасць, што і ягоныя вынікі, і вынікі Манаева трапяць у давяральныя інтэрвалы, разлічаныя Вардмацкім, будзе 0.72. Ну і г.д.
“Што за хрэнь?” - гэта пытанне, якое я задаю сабе кожны дзень на працы. Справа ў любові класічнай статыстыкі да
Калі гэтае пытанне задалі 263 псіхолагам, медыкам і спецыялістам па нейранавуках, большасць з іх таксама адказала няправільна. Чаму? Разгадка простая - мы эвалюцыянавалі каб бегаць ад драпежнікаў, бегаць за ежай і каб прыгожая малпа з суседняй пальмы нас заўважыла. І не для разважанняў пра верагоднасці. Таму, калі доўга паўтараць “95% давяральны інтэрвал”, людзям пачынае падавацца, што адказ заўсёды “95%”. Малпачка бачыць - малпачка паўтарае.
Telegram
Лінейная (аг | рэг) рэсія
#statistics
Даўно хацеў напісаць які-небудзь занудны пост пра статыстыку. Ваш час пакутаваць надышоў.
Мы часта чуем фразы а-ля “навукоўцы даказалі”, ці “статыстычна значны”. Дык а як навукоўцы нешта “даказваюць”? Што гэта ўвогуле значыць? Зараз я паспрабую…
Даўно хацеў напісаць які-небудзь занудны пост пра статыстыку. Ваш час пакутаваць надышоў.
Мы часта чуем фразы а-ля “навукоўцы даказалі”, ці “статыстычна значны”. Дык а як навукоўцы нешта “даказваюць”? Што гэта ўвогуле значыць? Зараз я паспрабую…
#statistics #science
Мне па працы часта прыходзіцца чытаць артыкулы пра пра менструальныя цыклы, цяжарнасці ці авуляцыі. Часам натыкаюся на вясёлы трэш. Зараз пра адзін распавяду.
Аўтары паперы знайшлі, што ў 2012 у ЗША замужнія жанчыны ў авуляцыю часцей выбіралі Ромні, а незамужнія ў авуляцыю - Абаму. Тлумачылі яны гэта прыкладна так: для незамужніх у авуляцыю важна перадаць свае гены, таму яны выбіраюць больш сіметрычнага Абаму (больш сіметрыі - лепшыя гены). А замужнія абіраюць кансерватара Ромні, бо гэта ў іх ад шлюбу развіўся механізм, які ў авуляцыю робіць іх больш кансерватыўнымі і такім чынам спрыяе захаванню шлюба.
Душэўна. Давайце ўявім, што аўтары б атрымалі вынікі наадварот - незамужнія ў авуляцыю галасуюць за кансерватараў, замужнія ў авуляцыю - за лібералаў. Прыдумаць такой якасці “тлумачэнне” - 2 хвіліны: “незамужнія выбіраюць у авуляцыю кансерватараў, бо шукаюць больш маскулінных партнёраў, а замужнія галасуюць за лібералаў, бо цяжар сямейнага быту робіць усялякія ліберальныя каштоўнасці, у тым ліку - вольныя сексуальныя паводзіны, больш прывабнымі”. Ну ці прыдумайце свой варыянт. Прыдумляць іх можна хоць да ночы.
Я гэта да чаго. Ёсць шмат прычын лічыць, што гэтае даследаванне - шум. Калі паварочаць любы шум - па рознаму вызначаць фертыльнае акно, паглядзець не на шлюбы, а на заробак, ці лакацыю і г.д. - шум пачне складацца ў патэрны. Якія патэрны мы б там не пабачылі, мы б заўсёды здолелі прыдумаць ім тлумачэнне.
Мне па працы часта прыходзіцца чытаць артыкулы пра пра менструальныя цыклы, цяжарнасці ці авуляцыі. Часам натыкаюся на вясёлы трэш. Зараз пра адзін распавяду.
Аўтары паперы знайшлі, што ў 2012 у ЗША замужнія жанчыны ў авуляцыю часцей выбіралі Ромні, а незамужнія ў авуляцыю - Абаму. Тлумачылі яны гэта прыкладна так: для незамужніх у авуляцыю важна перадаць свае гены, таму яны выбіраюць больш сіметрычнага Абаму (больш сіметрыі - лепшыя гены). А замужнія абіраюць кансерватара Ромні, бо гэта ў іх ад шлюбу развіўся механізм, які ў авуляцыю робіць іх больш кансерватыўнымі і такім чынам спрыяе захаванню шлюба.
Душэўна. Давайце ўявім, што аўтары б атрымалі вынікі наадварот - незамужнія ў авуляцыю галасуюць за кансерватараў, замужнія ў авуляцыю - за лібералаў. Прыдумаць такой якасці “тлумачэнне” - 2 хвіліны: “незамужнія выбіраюць у авуляцыю кансерватараў, бо шукаюць больш маскулінных партнёраў, а замужнія галасуюць за лібералаў, бо цяжар сямейнага быту робіць усялякія ліберальныя каштоўнасці, у тым ліку - вольныя сексуальныя паводзіны, больш прывабнымі”. Ну ці прыдумайце свой варыянт. Прыдумляць іх можна хоць да ночы.
Я гэта да чаго. Ёсць шмат прычын лічыць, што гэтае даследаванне - шум. Калі паварочаць любы шум - па рознаму вызначаць фертыльнае акно, паглядзець не на шлюбы, а на заробак, ці лакацыю і г.д. - шум пачне складацца ў патэрны. Якія патэрны мы б там не пабачылі, мы б заўсёды здолелі прыдумаць ім тлумачэнне.
#belarus #statistics
Прынёс вам малавядомае (як мне падаецца) апытанне беларускай моладзі. Наколькі я ведаю, у яго быў спецыфічны рэкрутынг, могуць быць скосы ў бок моладзі больш актыўнай. Але пачытаць было цікава. Парачка вясёлых фактаў:
• Для прыхільнікаў улады дзеці з’яўляюцца непараўнальна большай каштоўнасцю, чым для праціўнікаў.
• Апазіцыйная моладзь хоча ў Балта-Чарнаморскі Саюз нават больш, чым у ЕС.
Прынёс вам малавядомае (як мне падаецца) апытанне беларускай моладзі. Наколькі я ведаю, у яго быў спецыфічны рэкрутынг, могуць быць скосы ў бок моладзі больш актыўнай. Але пачытаць было цікава. Парачка вясёлых фактаў:
• Для прыхільнікаў улады дзеці з’яўляюцца непараўнальна большай каштоўнасцю, чым для праціўнікаў.
• Апазіцыйная моладзь хоча ў Балта-Чарнаморскі Саюз нават больш, чым у ЕС.
#statistics #everyday
Падзялюся самым нечаканым кавалкам статыстычнай інфармацыі, пра які ведаю. Расцяжка перад фізічнай актыўнасцю не зніжае верагоднасць траўмы.
Звычайна спасылаюцца на 2 паперы. У першай, 2004 году, мета-аналіз 6 эксперыментаў на амерыканскіх футбалістах, вайскоўцах у трэнажорках і г.д. Ніякага эфекту ад расцяжкі.
У другой, 2014, мета-аналіз ужо большы - 25 даследаванняў, 26.610 удзельнікаў, 3.464 траўмы. Тут ужо і баскетбол, і футбол, чаго хош. Сілавыя трэніроўкі дапамагаюць зніжаць траўмы, практыкаванні на баланс і каардынацыю - дапамагаюць, расцяжка - зноў не дапамагае.
Як з гэтым жыць? Даволі проста. Я расцягваюся, бо мне падабаецца расцягвацца. Неверагодна. Расцягвацца таксама карысна, калі хочацца сабе лепшую расцяжку. Таксама неверагодна. Праблемы ўзнікаюць тады, калі па 20 хвілін дрыфтаваць па трэнажорцы на сваім масажным ролеры перад цяжкай станавай, у спадзяванні, што гэта ўратуе вашую спіну.
Падзялюся самым нечаканым кавалкам статыстычнай інфармацыі, пра які ведаю. Расцяжка перад фізічнай актыўнасцю не зніжае верагоднасць траўмы.
Звычайна спасылаюцца на 2 паперы. У першай, 2004 году, мета-аналіз 6 эксперыментаў на амерыканскіх футбалістах, вайскоўцах у трэнажорках і г.д. Ніякага эфекту ад расцяжкі.
У другой, 2014, мета-аналіз ужо большы - 25 даследаванняў, 26.610 удзельнікаў, 3.464 траўмы. Тут ужо і баскетбол, і футбол, чаго хош. Сілавыя трэніроўкі дапамагаюць зніжаць траўмы, практыкаванні на баланс і каардынацыю - дапамагаюць, расцяжка - зноў не дапамагае.
Як з гэтым жыць? Даволі проста. Я расцягваюся, бо мне падабаецца расцягвацца. Неверагодна. Расцягвацца таксама карысна, калі хочацца сабе лепшую расцяжку. Таксама неверагодна. Праблемы ўзнікаюць тады, калі па 20 хвілін дрыфтаваць па трэнажорцы на сваім масажным ролеры перад цяжкай станавай, у спадзяванні, што гэта ўратуе вашую спіну.
#statistics #belarus
Чалавек тут паспрабаваў прыкінуць, колькі твітаў па-беларуску публікуецца ў дзень. Атрымалася каля 4.000. Метадалогія апісаная тут.
Колькі твітаў у дзень прыходзіцца на аднаго карыстальніка падлічыць складана, вельмі залежыць ад групы. Ёсць лічба ў 2.6 твітаў на дзень. 4.000/2.6 = 1538 унікальных беларускамоўных карыстальнікаў у дзень.
Пры гэтым, усяго ў краіне каля 147.000 карыстальнікаў твітэра. Гэта тыя, да каго можна дабрацца рэкламай, на думку твітэра. Але колькі ў гэтай лічбе канкрэтна актыўных, колькі піша кожны дзень і г.д. сказаць цяжка.
Чалавек тут паспрабаваў прыкінуць, колькі твітаў па-беларуску публікуецца ў дзень. Атрымалася каля 4.000. Метадалогія апісаная тут.
Колькі твітаў у дзень прыходзіцца на аднаго карыстальніка падлічыць складана, вельмі залежыць ад групы. Ёсць лічба ў 2.6 твітаў на дзень. 4.000/2.6 = 1538 унікальных беларускамоўных карыстальнікаў у дзень.
Пры гэтым, усяго ў краіне каля 147.000 карыстальнікаў твітэра. Гэта тыя, да каго можна дабрацца рэкламай, на думку твітэра. Але колькі ў гэтай лічбе канкрэтна актыўных, колькі піша кожны дзень і г.д. сказаць цяжка.
#statistics
Леанардачка наш Дзі Капрыа разышоўся з чарговай 25-гадовай. Чым зрабіў унёсак у маю любімую візуалізацыю (карцінка першая).
Пытанне, якое ўсіх не пакідае - ці сапраўды ён прынцыпова не сустракаецца з жанчынамі, якім за 25. Зараз мы будзем на яго адказваць.
Адказваць будзем просценькай сімуляцыяй. Сфармуем выпадковую выбарку з 8 стартавых узростаў як у ягоных пасій (18 - 25 год), возьмем вось гэтае апытанне, адтуль возьмем 381 пару, якія разышліся, выпадкова возьмем 8 значэнняў працягласці іхніх стасункаў, складзём узросты і працягласці стасункаў. Паўторым мерапрыемства 100.000 разоў і падлічым, у якім працэнце выпадкаў усе стасункі скончыліся, калі пасіям было 25 ці менш.
Гэтая сімуляцыя базуецца на спрошчаных дапушчэннях. Па-першае, што дадзеныя звычайных людзей можна экстрапаляваць на зорак. Па-другое, што працягласць стасункаў не залежыць ад узросту і іншых сацыядэмаграфічных характарыстык. Гетэра і гома, хлопчыкі і дзяўчынкі - усё ў адной кучы. Гэтыя дапушэнні, канешне, занадта простыя. Каму хочацца ўгарэць і ўдасканаліць, вось код сімуляцыі.
Верагоднасць разысціся выпадковым чынам з 8 жанчынамі запар, пакуль ім 25 ці менш, калі ты нармальны чалавек - 3.37%. Верагоднасці для розных узростаў на другім графіку.
Леанардачка наш Дзі Капрыа разышоўся з чарговай 25-гадовай. Чым зрабіў унёсак у маю любімую візуалізацыю (карцінка першая).
Пытанне, якое ўсіх не пакідае - ці сапраўды ён прынцыпова не сустракаецца з жанчынамі, якім за 25. Зараз мы будзем на яго адказваць.
Адказваць будзем просценькай сімуляцыяй. Сфармуем выпадковую выбарку з 8 стартавых узростаў як у ягоных пасій (18 - 25 год), возьмем вось гэтае апытанне, адтуль возьмем 381 пару, якія разышліся, выпадкова возьмем 8 значэнняў працягласці іхніх стасункаў, складзём узросты і працягласці стасункаў. Паўторым мерапрыемства 100.000 разоў і падлічым, у якім працэнце выпадкаў усе стасункі скончыліся, калі пасіям было 25 ці менш.
Гэтая сімуляцыя базуецца на спрошчаных дапушчэннях. Па-першае, што дадзеныя звычайных людзей можна экстрапаляваць на зорак. Па-другое, што працягласць стасункаў не залежыць ад узросту і іншых сацыядэмаграфічных характарыстык. Гетэра і гома, хлопчыкі і дзяўчынкі - усё ў адной кучы. Гэтыя дапушэнні, канешне, занадта простыя. Каму хочацца ўгарэць і ўдасканаліць, вось код сімуляцыі.
Верагоднасць разысціся выпадковым чынам з 8 жанчынамі запар, пакуль ім 25 ці менш, калі ты нармальны чалавек - 3.37%. Верагоднасці для розных узростаў на другім графіку.
#belarus #statistics
Другі дзень крычу з дадзеных пра веру ў астралогію і "іногда не до законов", можаце і вы пакрычаць. Залежнасць знайшла каманда майго сябра, сацыёлага Філіпа Біканава, які нарэшце завёў сабе канал. Там больш падрабязнасцяў.
Добрай усім пятніцы
Другі дзень крычу з дадзеных пра веру ў астралогію і "іногда не до законов", можаце і вы пакрычаць. Залежнасць знайшла каманда майго сябра, сацыёлага Філіпа Біканава, які нарэшце завёў сабе канал. Там больш падрабязнасцяў.
Добрай усім пятніцы
#belarus #statistics
У Chatham House выйшла чарговая, здаецца 11-ая хваля апытанняў гарадскога насельніцтва Беларусі. Папярэдняя была ў чэрвені.
З цікавага:
• Ваяваць на баку расіі ўсё яшчэ хоча 3%
• Мінімальна падае падтрымка расіі ў вайне супраць Украіны, з 33% да 30%
• Расце колькасць тых, хто расію не падтрымлівае - з 43% да 45%
• Назіраецца падзенне па ўсіх слупах крамлёўскага наратыву: менш людзей верыць, што войска рф не бамбіць мірных жыхароў, менш верыць ва ўдзел беларускай арміі, больш людзей лічаць вайну бессэнсоўнай.
Тэндэнцыі ў правільным кірунку, але не рэвалюцыйныя па памеры. З чым яны звязаныя - сказаць складана. Падазраю, што барацьба з каларадам на свежым паветры і адсутнасць на дачах тэлевізара мае тэрапеўтычны эфект. З іншага боку, апытанне за жнівень і людзі яшчэ навіны пра Ізюм і Балаклею не бачылі.
У Chatham House выйшла чарговая, здаецца 11-ая хваля апытанняў гарадскога насельніцтва Беларусі. Папярэдняя была ў чэрвені.
З цікавага:
• Ваяваць на баку расіі ўсё яшчэ хоча 3%
• Мінімальна падае падтрымка расіі ў вайне супраць Украіны, з 33% да 30%
• Расце колькасць тых, хто расію не падтрымлівае - з 43% да 45%
• Назіраецца падзенне па ўсіх слупах крамлёўскага наратыву: менш людзей верыць, што войска рф не бамбіць мірных жыхароў, менш верыць ва ўдзел беларускай арміі, больш людзей лічаць вайну бессэнсоўнай.
Тэндэнцыі ў правільным кірунку, але не рэвалюцыйныя па памеры. З чым яны звязаныя - сказаць складана. Падазраю, што барацьба з каларадам на свежым паветры і адсутнасць на дачах тэлевізара мае тэрапеўтычны эфект. З іншага боку, апытанне за жнівень і людзі яшчэ навіны пра Ізюм і Балаклею не бачылі.
#statistics #health
Давайце патлумачу, чаму я ігнарую такія даследаванні.
Гэта карэляцыйнае даследаванне (альбо observational study). Усе чулі пра “карэляцыя - не прычынна-следчая сувязь”. Магчыма здаровыя людзі больш схільныя да шпацыраў. Магчыма дысцыплінаваныя людзі а) схільныя да шпацыраў б) у астатнім сочаць за сваім здароўем дысцыплінавана. Ну і г.д.
Окей. Але калі эксперымент мы правесці не можам (ніхто не пагодзіцца хадзіць 5 год па 10.000 крокаў, таму што яму завучкі ў халатах так сказалі), магчыма і ад такіх даследаванняў ёсць карысць?
Я не ўпэўнены. Вы напэўна чулі пра “добры” (HDL) халестэрын. З карэляцыйных даследаванняў мы ведалі, што ён бароніць сэрца. Такіх даследаванняў дзясяткі, калі не сотні. Гэта быў навуковы кансэнсус. Што здарылася пры першых рандамізаваных клінічных эксперыментах? Правільна, мы не знайшлі ніякай сувязі паміж HDL халестэрынам і здароўем сэрца. І такіх прыкладаў шмат. Калі я не магу давяраць вынікам цэлай батарэі карэляцыйных даследаванняў, як я магу давяраць вынікам аднаго? У мяне на гэты конт ёсць больш тэарэтычны артыкул.
Я не хачу сказаць, што фізічная актыўнасць не спрыяе вашаму здароўю. Канешне спрыяе. Мне проста для гэтай высновы не патрэбнае такое даследаванне. У мяне для гэтага ёсць вынікі тысяч эксперыментаў і мудрасць пакаленняў, таксама вядомая як "шо ты ў хаце ўсё сядзіш схадзі на вуліцу пабегай"
Давайце патлумачу, чаму я ігнарую такія даследаванні.
Гэта карэляцыйнае даследаванне (альбо observational study). Усе чулі пра “карэляцыя - не прычынна-следчая сувязь”. Магчыма здаровыя людзі больш схільныя да шпацыраў. Магчыма дысцыплінаваныя людзі а) схільныя да шпацыраў б) у астатнім сочаць за сваім здароўем дысцыплінавана. Ну і г.д.
Окей. Але калі эксперымент мы правесці не можам (ніхто не пагодзіцца хадзіць 5 год па 10.000 крокаў, таму што яму завучкі ў халатах так сказалі), магчыма і ад такіх даследаванняў ёсць карысць?
Я не ўпэўнены. Вы напэўна чулі пра “добры” (HDL) халестэрын. З карэляцыйных даследаванняў мы ведалі, што ён бароніць сэрца. Такіх даследаванняў дзясяткі, калі не сотні. Гэта быў навуковы кансэнсус. Што здарылася пры першых рандамізаваных клінічных эксперыментах? Правільна, мы не знайшлі ніякай сувязі паміж HDL халестэрынам і здароўем сэрца. І такіх прыкладаў шмат. Калі я не магу давяраць вынікам цэлай батарэі карэляцыйных даследаванняў, як я магу давяраць вынікам аднаго? У мяне на гэты конт ёсць больш тэарэтычны артыкул.
Я не хачу сказаць, што фізічная актыўнасць не спрыяе вашаму здароўю. Канешне спрыяе. Мне проста для гэтай высновы не патрэбнае такое даследаванне. У мяне для гэтага ёсць вынікі тысяч эксперыментаў і мудрасць пакаленняў, таксама вядомая як "шо ты ў хаце ўсё сядзіш схадзі на вуліцу пабегай"
Telegram
cybulinka.
10 000 крокаў і хуткая хада абароняць розум і сэрца.
Міжнародная група навукоўцаў выявіла, што паніжэньне рызыкі дэменцыі і хвароб сэрца мае сувязь не толькі з колькасьцю крокаў за дзень, але і з тэмпам хады. То бок, каб атрымаць найбольшую карысьць для…
Міжнародная група навукоўцаў выявіла, што паніжэньне рызыкі дэменцыі і хвароб сэрца мае сувязь не толькі з колькасьцю крокаў за дзень, але і з тэмпам хады. То бок, каб атрымаць найбольшую карысьць для…
#statistics
Такое не ўсім будзе цікава. Але я фанат інтэрактыўных візуалізацый, а гэтая візуалізацыя - мастацкі твор. Да таго ж, канал называецца лінейная (рэ)грэсія.
Калі вы даўно хацелі зразумець, ці аднавіць веды пра тое, як працуе лінейная рэгрэсія, лепш часу не знайсці. Візуалізацыі іншых канцэптаў у машынным навучанні там таксама ёсць, настолькі ж чароўныя.
https://mlu-explain.github.io/linear-regression/
Такое не ўсім будзе цікава. Але я фанат інтэрактыўных візуалізацый, а гэтая візуалізацыя - мастацкі твор. Да таго ж, канал называецца лінейная (рэ)грэсія.
Калі вы даўно хацелі зразумець, ці аднавіць веды пра тое, як працуе лінейная рэгрэсія, лепш часу не знайсці. Візуалізацыі іншых канцэптаў у машынным навучанні там таксама ёсць, настолькі ж чароўныя.
https://mlu-explain.github.io/linear-regression/
MLU-Explain
Linear Regression
A visual, interactive explanation of linear regression for machine learning.