ايراني بودن فخري است كه هر قوميتي در برابر آن رنگ مي بازد و هر زباني در ساحت آن احساس بيخودي مي كند، زيرا فخر بر ايرانيان سترگ و بشكوه، سر را بر اوج آسمان مي برد و فلك را به حسادت وا مي دارد اما در اين ميان هستند اقوامي كه در اين خانواده داراي اصلي و نسبي هستند و در سايه سار ايران بزرگ خودي مي نمايند و بر خويش مي بالند و با انتساب به ايران كهن اين فخر نيز مي برازدشان.
اما آيا همه اقوام ايران از نظر نژادي و زباني تفاوتهايي دارند يا به صرف همسايگي جغرافيايي بايد اين يكي، آن يكي را از خود بداند يا به استقلال همسايه احترام بگذارد؟ مي پرسيد چرا اين سوال مطرح مي شود؟ بله، به خاطر آن است كه مي خواهم راز مگوي خود را بر سر بازارها افشا كنم و از ملامت باكي نداشته باشم چون من يك لك زبانم و مشخصه لك زبانان صداقت و پاكي است و در اين اندك نوشته مي خواهم بگويم زبان من لكي است و اين زبان داراي استقلال است و آنان كه مارا به خود منتسب مي كنند لطف دارند ولي نميدانند كه ما خوديم و آنان خود،
سالهاي سال است كه مي گويند لك واژه اي است برگرفته از دو واژه لر و كرد! اما اين فتوا در كجا و از كجا صادر شده كسي نمي داند و من هم نميدانم! عده اي مي گويند لكي شاخه اي از كردي است! ولي كسي نپرسيده: اي بينواياني كه اين فرمانها را صادر مي كنيد برچه اساس نظر مي دهيد؟ اگر از بخارات معدوي است پس معلوم است به كجا مي انجامد و اگر براساس منبعي است بگوييد كدام منبع است.
حدود #بيست_و_پنج سال است كه در لابلاي كتب درجه يك ايراني قبل و بعد از اسلام ول معطلم و در پي يافتن واژه هاي لكي هستم تا شايد اصل و نسب زبانمان بيشتر كاويده شود. لغات كردي و بخارايي و هراتي و طبري و دشتستاني و اوستايي و پهلوي و عربي را زير و رو كرده ام و سرمايه اي اندوخته ام تا باورم شود كه من لك زبانم و زبان لكي من ريشه در كردي ندارد اما باز اين روزها مي بينم كه عده اي بدون داشتن سواد آكادميك و آشنايي به زبانهاي گذشته و حال، باز اين زمزمه را تكرار مي كنند كه لكي شاخه اي از كردي است! بنده با وجود ارادت به تمام اقوام ايراني بدون استثناء، اين قول را نه تنها نمي پذيرم بلكه به دلايل زير آن را رد مي نمايم.
در اين بررسي از دو زاويه مساله را مي كاوم:
ابتدا از ديدگاه آناني كه مسشترق بوده اند و درمورد زبانهاي ايراني ارائه نظر كرده اند و سپس از ديدگاه بررسي واژگاني زبانهاي كردي و لكي.
اما در مورد زبان دانان جهاني بايد گفت درست است كه اين بزرگان خدماتي به اين مرز و بوم ارائه داده اند، ولي بايد گفت نه تنها گفتار اين بيگانگان وحي منزل نيست بلكه باسوادترين آنها به اندازه يك #كودك_دبستاني لك زبان بر اين زبان احاطه نداشته اند كه بتوانند نظر ارائه دهند، بلكه در بسياري از موارد فتواهاي دور از انسانيت صادر كرده اند ـ ر.ك. (مقدمه فقه اللغه ايراني مينيورسكي، ترجمه كشاورز، در مورد زبان لري)، نوشته ي بزرگاني چون، مينيورسكي، ادمون دوبد، چامسكي، دوسوسور، نوام، دهخدا، بهار، خانلري، صفوي، و... را بكاويد و بنگريد كه هيچكدام نگفته اند كه لكي منتسب به كردي است و اگر امروز براساس نقشه هاي #كذايي سياسي لك ها و مناطقشان را كرد مي دانند با كمال بي ادبي، بايد بگويم اين كار خود را فريب دادن است.
اما از ديدگاه واژگاني و دستوري بايد گفت اينجانب قاموسهاي كردي و لكي را باهم مقايسه كرده ام و اشتراك آنقدر اندك بوده كه بر دوگانگي اين دو زبان بيشتر مقر آمدم زيرا همه مي دانند #لكي_كرمانشاهيان با #كردي_سنندج نه تنها شبيه نيستند بلكه اختلاف واجي و قاموسي و دستوري و... نيز دارند. پس چه بهتر است مرا از دوربين دستور زبان بنگرند نه از ديدگاه جغرافياي ناپسند سياسي خود ساخته، بنده به عنوان يك لك زبان كه سالها در دبيرستانها و دانشگاهها تدريس كرده ام و اندك مايه اي از متون گذشته و زبانهاي امروزي را ره توشه خود دارم با احترام بسيار بسيار براي اكراد، اعلام مي كنم كه من خودم هستم و لك زبانم و وصله ديگران نمي شوم زيرا نمي پذيرم شاعران و نويسندگان ديارم را در عالم كرد معرفي كنند و اين را توهيني به شعور قومم مي دانم و اميدوارم آنان كه اين كار را انجام مي دهند بخود آيند و بدانند «مانيز مردمانيم» و حريم ما و خود را پاس بدارند.
گستاخي را براين شاگرد بي ادب ببخشاييد.
#استاد_رضا_حسنوند(شوریده لکستان)
#لک
#لکستان
کانال هنر و مردان لکستان
https://t.me/joinchat/AAAAAD7Z6he7fmuzigakRQ
اما آيا همه اقوام ايران از نظر نژادي و زباني تفاوتهايي دارند يا به صرف همسايگي جغرافيايي بايد اين يكي، آن يكي را از خود بداند يا به استقلال همسايه احترام بگذارد؟ مي پرسيد چرا اين سوال مطرح مي شود؟ بله، به خاطر آن است كه مي خواهم راز مگوي خود را بر سر بازارها افشا كنم و از ملامت باكي نداشته باشم چون من يك لك زبانم و مشخصه لك زبانان صداقت و پاكي است و در اين اندك نوشته مي خواهم بگويم زبان من لكي است و اين زبان داراي استقلال است و آنان كه مارا به خود منتسب مي كنند لطف دارند ولي نميدانند كه ما خوديم و آنان خود،
سالهاي سال است كه مي گويند لك واژه اي است برگرفته از دو واژه لر و كرد! اما اين فتوا در كجا و از كجا صادر شده كسي نمي داند و من هم نميدانم! عده اي مي گويند لكي شاخه اي از كردي است! ولي كسي نپرسيده: اي بينواياني كه اين فرمانها را صادر مي كنيد برچه اساس نظر مي دهيد؟ اگر از بخارات معدوي است پس معلوم است به كجا مي انجامد و اگر براساس منبعي است بگوييد كدام منبع است.
حدود #بيست_و_پنج سال است كه در لابلاي كتب درجه يك ايراني قبل و بعد از اسلام ول معطلم و در پي يافتن واژه هاي لكي هستم تا شايد اصل و نسب زبانمان بيشتر كاويده شود. لغات كردي و بخارايي و هراتي و طبري و دشتستاني و اوستايي و پهلوي و عربي را زير و رو كرده ام و سرمايه اي اندوخته ام تا باورم شود كه من لك زبانم و زبان لكي من ريشه در كردي ندارد اما باز اين روزها مي بينم كه عده اي بدون داشتن سواد آكادميك و آشنايي به زبانهاي گذشته و حال، باز اين زمزمه را تكرار مي كنند كه لكي شاخه اي از كردي است! بنده با وجود ارادت به تمام اقوام ايراني بدون استثناء، اين قول را نه تنها نمي پذيرم بلكه به دلايل زير آن را رد مي نمايم.
در اين بررسي از دو زاويه مساله را مي كاوم:
ابتدا از ديدگاه آناني كه مسشترق بوده اند و درمورد زبانهاي ايراني ارائه نظر كرده اند و سپس از ديدگاه بررسي واژگاني زبانهاي كردي و لكي.
اما در مورد زبان دانان جهاني بايد گفت درست است كه اين بزرگان خدماتي به اين مرز و بوم ارائه داده اند، ولي بايد گفت نه تنها گفتار اين بيگانگان وحي منزل نيست بلكه باسوادترين آنها به اندازه يك #كودك_دبستاني لك زبان بر اين زبان احاطه نداشته اند كه بتوانند نظر ارائه دهند، بلكه در بسياري از موارد فتواهاي دور از انسانيت صادر كرده اند ـ ر.ك. (مقدمه فقه اللغه ايراني مينيورسكي، ترجمه كشاورز، در مورد زبان لري)، نوشته ي بزرگاني چون، مينيورسكي، ادمون دوبد، چامسكي، دوسوسور، نوام، دهخدا، بهار، خانلري، صفوي، و... را بكاويد و بنگريد كه هيچكدام نگفته اند كه لكي منتسب به كردي است و اگر امروز براساس نقشه هاي #كذايي سياسي لك ها و مناطقشان را كرد مي دانند با كمال بي ادبي، بايد بگويم اين كار خود را فريب دادن است.
اما از ديدگاه واژگاني و دستوري بايد گفت اينجانب قاموسهاي كردي و لكي را باهم مقايسه كرده ام و اشتراك آنقدر اندك بوده كه بر دوگانگي اين دو زبان بيشتر مقر آمدم زيرا همه مي دانند #لكي_كرمانشاهيان با #كردي_سنندج نه تنها شبيه نيستند بلكه اختلاف واجي و قاموسي و دستوري و... نيز دارند. پس چه بهتر است مرا از دوربين دستور زبان بنگرند نه از ديدگاه جغرافياي ناپسند سياسي خود ساخته، بنده به عنوان يك لك زبان كه سالها در دبيرستانها و دانشگاهها تدريس كرده ام و اندك مايه اي از متون گذشته و زبانهاي امروزي را ره توشه خود دارم با احترام بسيار بسيار براي اكراد، اعلام مي كنم كه من خودم هستم و لك زبانم و وصله ديگران نمي شوم زيرا نمي پذيرم شاعران و نويسندگان ديارم را در عالم كرد معرفي كنند و اين را توهيني به شعور قومم مي دانم و اميدوارم آنان كه اين كار را انجام مي دهند بخود آيند و بدانند «مانيز مردمانيم» و حريم ما و خود را پاس بدارند.
گستاخي را براين شاگرد بي ادب ببخشاييد.
#استاد_رضا_حسنوند(شوریده لکستان)
#لک
#لکستان
کانال هنر و مردان لکستان
https://t.me/joinchat/AAAAAD7Z6he7fmuzigakRQ
#استاد_كرم_دوستي
استاد کرم دوستی متولد روستاي داوود رشيد از توابع شهرستان #لک_نشین كوهدشت است.
كارشناس زبان و ادبيات فارسي ست و دبير بازنشسته، شاعر و نويسنده.
در نوشته هايش به دنبال احياگري ست.
او احياگر واژگان اصيل و فراموش شده ي زبان #لكي است. با ديدي عميقاً اجتماعي و از منظري كاملاً انتقادي به قضاياي موجود مي نگرد.
آداب و رسوم به فراموشي سپرده شده آزارش مي دهد و اصالت واژگان، اسامي و فرهنگ اين ديار كهن را بسيار قديمي و ريشه دار مي داند.
با هر آنچه اين اصالت زباني را تهديد مي كند به مبارزه ي جدي برخاسته است.
در جاي جاي اشعار و نوشته هايش به بازسازي اين واژگان پرداخته و موضوعات و مضاميني همچون قلم و انديشه، مهرورزي و انسان دوستي، آرزوهاي بر باد رفته و محبت هاي گم شده در غزل هايش موج مي زند.
« #پژاره» (مجموعه شعر)، مردم‌شناسی #ادبیات_لکی و « #دَم‌تقه» از جمله آثار آقای دوستی در زمینه‌ی زبان و ادبیات لکی است.
#لکستان_زیر_پرچم_ایران
#به_نام_نژادم_صدایم_کنید
#کرم_دوستی
#نه_کردم_نه_لر_نژادم_لک_است
#شعرای_لکستان
کانال هنر و مردان لکستان
@lakvahid
استاد کرم دوستی متولد روستاي داوود رشيد از توابع شهرستان #لک_نشین كوهدشت است.
كارشناس زبان و ادبيات فارسي ست و دبير بازنشسته، شاعر و نويسنده.
در نوشته هايش به دنبال احياگري ست.
او احياگر واژگان اصيل و فراموش شده ي زبان #لكي است. با ديدي عميقاً اجتماعي و از منظري كاملاً انتقادي به قضاياي موجود مي نگرد.
آداب و رسوم به فراموشي سپرده شده آزارش مي دهد و اصالت واژگان، اسامي و فرهنگ اين ديار كهن را بسيار قديمي و ريشه دار مي داند.
با هر آنچه اين اصالت زباني را تهديد مي كند به مبارزه ي جدي برخاسته است.
در جاي جاي اشعار و نوشته هايش به بازسازي اين واژگان پرداخته و موضوعات و مضاميني همچون قلم و انديشه، مهرورزي و انسان دوستي، آرزوهاي بر باد رفته و محبت هاي گم شده در غزل هايش موج مي زند.
« #پژاره» (مجموعه شعر)، مردم‌شناسی #ادبیات_لکی و « #دَم‌تقه» از جمله آثار آقای دوستی در زمینه‌ی زبان و ادبیات لکی است.
#لکستان_زیر_پرچم_ایران
#به_نام_نژادم_صدایم_کنید
#کرم_دوستی
#نه_کردم_نه_لر_نژادم_لک_است
#شعرای_لکستان
کانال هنر و مردان لکستان
@lakvahid