هوشنگ گلشیری اگر زنده بود، امروز ۸۰ ساله می‌شد.
goo.gl/7hwn3i

چون آفتاب به اوج می‌رسید در سایهٔ یکدیگر می‌نشستند و به شب‌هنگام که در دل سکوت زوزهٔ گرگیشان از خواب برمی‌انگیخت به دست درازکردنی تاریکی مهربان می‌شد و زوزهٔ همهٔ گرگهای گرسنه چون به دیوار خانهٔ عشق می‌رسید می‌شکست و باز می‌شکست.

از نمایشنامهٔ منتشرنشده‌ٔ سلامان و ابسال #هوشنگ_گلشیری

باربد گلشیری: goo.gl/2iQkha

@KhabGard
دست‌خط هوشنگ گلشیری👇

باربد گلشیری:
«تا شاید اگر خانهٔ اکباتان را دادند دیگر مستقر شوم و بعد هم چند سالی دیگر بمیرم و تمام.»
هوشنگ گلشیری
این را هم می‌دانستی که آن روز بر سر نعش مختاری روی گور پوینده نشسته‌ای و یک قدم عقب‌تر گور خودت است؟
«سیاهیم ما. فریبمان داد کاتب. در هزارتوی رفته‌ها و نرفته‌ها گم شدیم ما.»

https://twitter.com/Barbad_Golshiri/status/1004412279742398464

ورق بزنید👇
@KhabGard

📚 «ما و جهان اساطیری» منتشر شد

باربد گلشیری: متن گفت‌وگوی چندین روزه‌ی #هوشنگ_گلشیری است با #مهرداد_بهار در خانه‌ی او، یک سال پیش از درگذشت بهار. در این کتاب از گذشته‌ی سیاسی بهار، آثارش، اساطیر، شاهنامه، نقد امروز و نیز مایی تاریخی می‌خوانید که نه قبیله‌ای‌ است نه قومی نه نژادی، بلکه فرهنگی‌ است.

پشت جلد:
مهرداد بهار: این فرهنگی که ما داریم، از گاثای اوستا تا فرهنگی که در عصر اسلامی داریم در شاهنامه. من بیایم ببینم اجزاء این‌ها از کجا آمده و در کجا سابقه‌ی فرهنگی این امر وجود دارد و درواقع به این نتیجه برسم که چه میزان از فرهنگ ما آریایی است، چه میزان بومی آسیای غربی است، ما در فرهنگ‌مان مدیون چه کسانی هستیم؟ این شاهنامه که یک اثر درخشان جهانی است مجموعه‌ی چه عناصر کهن فرهنگی ابتدایی است که هی با هم جمع شده، جمع شده مثل یک پیاز لایه‌های متعدد و فراوان پیدا کرده تا شده شاهنامه. با تعصب به شاهنامه نگاه نکنم، به صورت مجموعه‌ی افتخارآمیزی که مطلقاً ایرانی و پاک و منزه از هرگونه تأثیر فرهنگی دیگری است. بیایم با این حقیقت نگاه کنم که ما چه‌قدر عاقلانه توانسته‌ایم فرهنگ‌های متعدد را هضم کنیم در این‌جا.

@KhabGard

#هوشنگ_گلشیری
معلم یا داستان‌نویس یا روشنفکر؟

بیست سال پیش در چنین روزی، ۱۶ خرداد ۱۳۷۹، هوشنگ گلشیری در بیمارستان «ایران‌مهر» تهران در ۶۳ سالگی درگذشت.

دو سال پیش از آن، در پاییز ۷۷ که ناچار شد پیکر دو تن از دوستانش را که به دست نیروهای وزارت اطلاعات کشته شده بودند به دوش بکشد، گفته بود: «پیام دقیق به ما رسیده است؛ خفه می‌کنیم. ما هم حاضریم.»

هوشنگ گلشیری که آن زمان از طرح و توطئه‌ی نیروهای امنیتی جمهوری اسلامی جان به در برد، کمتر از دو سال بعد بر اثر بیماری مننژیت درگذشت اما، به‌تعبیر نزدیک‌ترین دوستانش، او را دق دادند، با آن‌همه «عزا که بر سرش ریختند و فرصت زاری پیدا نکرد.»

گلشیری از انگشت‌شمار اسامی پرآوازه‌ی ادبیات داستانی معاصر ایران است، اما نام او با جریان روشنفکری ایران نیز پیوندی ناگسستنی دارد.

این دو وجه او، یعنی گلشیریِ داستان‌نویس و گلشیریِ روشنفکر، ارتباطی تنگاتنگ و درهم‌تنیده دارند و آراء و رفتار او به‌مثابه یک روشنفکر در برخوردش با امر داستان و ادبیات، آشکارا تجلی یافته است، اما...

@KhabGard

متن کامل یادداشتِ سپیده گرگانی:
👇
http://khabgard.com/8214
‌

🖋امروز ۲۵ اسفند، سالروز تولد هوشنگ گلشیری، نویسنده نامدار ایرانی است. او اگر زنده بود، امروز ۸۴ ساله می‌شد.
#هوشنگ_گلشیری
@radiofarda

در احوال این نیمه‌ی روشن

این برنامه‌ی ۴۹ دقیقه‌ای بی‌بی‌سی فارسی براساس مصاحبه‌های #فرج_سرکوهی با #هوشنگ_گلشیری در فاصله‌ی سال‌های ۱۳۷۲ تا ۱۳۷۵ ساخته شده و فیلمبردار آن #کاوه_گلستان بوده است.

کارگردان برنامه: پگاه آهنگرانی
تدوینگر: آرش آشتیانی
@KhabGard