ظهور #رویکرد_تجربی در مسلمانان از نگاه برتراند راسل
🔹برتراند #راسل در صفحات ابتدایی کتاب «جهانبینی علمی» به تشریح #نگرش_علمی بشر قبل از پیدایش علوم جدید می پردازد و با تمرکز بر #ارشمیدس، به عنوان الگوی برجستهای از دانشمندان یونانی، تلاش میکند تاثیر تفکر یونانی بر نگرش علمی آن روزگار را روشن نماید. او معتقد است ارشمیدس با این که در حوزهٔ #ریاضیات نبوغ عظیمی داشت اما توجه او به تجربه اندک بود. وی اندیشه یونانی را حاصل الگویی قیاسی میداند که با توجه به این الگو، احکام علمی عمدتا از اصول كلي اخذ ميشوند. راسل این موضوع را نقص اندیشه یونانی میداند و معتقد است فیزیک و شیمیِ ارشمیدسی «مانند هندسه اقلیدسی از قضایای بدیهیه آغاز میشود، در حالی که فرض بر این است که بدیهیات آن به خودی خود واضح می باشند و نیازی به تجربه ندارند.»
🔹او در ادامه مینویسد: «پس از ارشمیدس علاقۀ یونانیان به کاوش پدیدههای طبیعی از بین رفت و با وجود آن که ریاضیات محض تا زمان تسخیر اسکندریه به دست مسلمانان، به سیر شکوفایی ادامه میداد، هیچ پیشرفت دیگری در علوم طبیعی روی نداد و یافتههای مهم دیگر در بوتۀ فراموشی افتاد.»
🔹توجه راسل به نقش مسلمانان در گسترش علوم تجربی بسیار مثالزدنی است. او در کتاب جهانبینی علمی عملا مسلمانان را ناجی تمدن انسانی و الهامبخش تمام پژوهشهای علمی پس از آن میداند:
🔸راسل مینویسد: « مسلمانان در کاوشهای علمی به ویژه در #شیمی، بیشتر از یونانیان گرایش تجربی داشتند. آنان امیدوار بودند که فلزات کم بها را به طلا تبدیل کنند، راز کیمیا را بگشایند و اکسیر حیات را به دست آورند و تا حدی به علت داشتن این امیدها بود که تجسسات مربوط به شیمی را به چشم احترام می نگریستند. در سرتاسر اعصاری که از تاریکی و نادانی پوشیده بود، عملاً مسلمین بودند که سنت تمدن را پیش بردند و هر معرفت علمی نیز که صاحبنظرانی چون راجر #بیکن در اواخر قرون وسطی کسب کردند، از آنان اقتباس شد. »
https://goo.gl/6AUvri
منبع: نخستین همایش علوم مهندسی در تمدن ایرانی اسلامی
@kaveh_farhadi
🔹برتراند #راسل در صفحات ابتدایی کتاب «جهانبینی علمی» به تشریح #نگرش_علمی بشر قبل از پیدایش علوم جدید می پردازد و با تمرکز بر #ارشمیدس، به عنوان الگوی برجستهای از دانشمندان یونانی، تلاش میکند تاثیر تفکر یونانی بر نگرش علمی آن روزگار را روشن نماید. او معتقد است ارشمیدس با این که در حوزهٔ #ریاضیات نبوغ عظیمی داشت اما توجه او به تجربه اندک بود. وی اندیشه یونانی را حاصل الگویی قیاسی میداند که با توجه به این الگو، احکام علمی عمدتا از اصول كلي اخذ ميشوند. راسل این موضوع را نقص اندیشه یونانی میداند و معتقد است فیزیک و شیمیِ ارشمیدسی «مانند هندسه اقلیدسی از قضایای بدیهیه آغاز میشود، در حالی که فرض بر این است که بدیهیات آن به خودی خود واضح می باشند و نیازی به تجربه ندارند.»
🔹او در ادامه مینویسد: «پس از ارشمیدس علاقۀ یونانیان به کاوش پدیدههای طبیعی از بین رفت و با وجود آن که ریاضیات محض تا زمان تسخیر اسکندریه به دست مسلمانان، به سیر شکوفایی ادامه میداد، هیچ پیشرفت دیگری در علوم طبیعی روی نداد و یافتههای مهم دیگر در بوتۀ فراموشی افتاد.»
🔹توجه راسل به نقش مسلمانان در گسترش علوم تجربی بسیار مثالزدنی است. او در کتاب جهانبینی علمی عملا مسلمانان را ناجی تمدن انسانی و الهامبخش تمام پژوهشهای علمی پس از آن میداند:
🔸راسل مینویسد: « مسلمانان در کاوشهای علمی به ویژه در #شیمی، بیشتر از یونانیان گرایش تجربی داشتند. آنان امیدوار بودند که فلزات کم بها را به طلا تبدیل کنند، راز کیمیا را بگشایند و اکسیر حیات را به دست آورند و تا حدی به علت داشتن این امیدها بود که تجسسات مربوط به شیمی را به چشم احترام می نگریستند. در سرتاسر اعصاری که از تاریکی و نادانی پوشیده بود، عملاً مسلمین بودند که سنت تمدن را پیش بردند و هر معرفت علمی نیز که صاحبنظرانی چون راجر #بیکن در اواخر قرون وسطی کسب کردند، از آنان اقتباس شد. »
https://goo.gl/6AUvri
منبع: نخستین همایش علوم مهندسی در تمدن ایرانی اسلامی
@kaveh_farhadi