کانال حضرت زینب سلام الله علیها 💝😍
190 subscribers
28.4K photos
17.5K videos
392 files
1.51K links
♥️قال‌على‌ عليه‌السلام: زَكاةُ العِلمِ بَذلُهُ لِمُستَحِقِّهِ وَإجهادُ النَّفسِ فِى العَمَلِ بِهِ؛ زكات دانش، آموزش به كسانى كه شايسته آنند و كوشش در عمل به آن است.

مباحثات گروه«خواهران زینبی
استادسیدیعقوب جبارزاده🌹🍀
Download Telegram
👈 منابع و مآخذ #تاریخی و روایی به روشنی اثبات می کند که نیروهای عمربن سعد مأموریت یافتند که #حسین بن علی و یارانش را در #مضیقه قرار بدهند و مانع آوردن آب به #خیمه ها بشوند و نیروهایی را در اطراف فرات مستقر کردند تا اصحاب امام #حسین(ع) نتوانند از #فرات آب بیاورند

در غیر روز #عاشورا امام و یارانش به سختی آب تهیه می کردند ولی روز عاشورا مشکل آب بسیار جدی شد و حتی امام #حسین(ع) وقتی که خود را به آب رسانید و خواست آب بخورد ،

👈در همان لحظه حصین بن تمیم به سوی آن حضرت تیر پرتاب کرد و در نتیجه نتوانست آب بخوردو امام #حسین و یارانش روز #عاشورا همه با لب تشنه به شهادت رسیدند😭 و اگر روایت و یا# تاریخی بر خلاف این باشد ،

👈 نمی توان آن را در برابر این همه #روایات که می گویند امام حسین و یارانش همه با لب تشنه شهید شدند،😭 پذیرفت. بلکه همه روایات می گوید: امام #حسین ویارانش با لب تشنه به #شهادت رسیدند و این منافات ندارد با این مطلب که امام حسین و یارانش در آن روز ها و حتی شب #عاشورا آب تهیه کرده باشند.

البته در این هم تردیدی نیست که #امام و یاران و #خاندانش در آن روزها آب تهیه می کردند.

👈و چنین نبود که در آن سه روز کسی آب نخورده باشد و اگر در آن سه روز و در آن هوایی گرم کسی #سه روز اصلا آب نخورده می میرد و نمی تواند دوام بیاورد ولی با این حال روز عاشورا امام #حسین و یارانش نتوانستند آب بخورند و همه تشنه به #شهادت رسیدند.😭😭


👈برای مثال به برخی از #مآخذ و منابع روایی و تاریخی اشاره می کنیم👇👇👇

۱. 👈امام #سجاد علیه السلام فرمود: «و قد منع ابی من الماء الذی کان مطلقا للسباع و الوحوش» (بحارالانوار، ج ۴۶، ص ۱۰۹ س۲ پدرم را از آبی که برای #درنده ها و #حیوانات آزاد بود، منع کردند.

۲. 👈عبیدالله بن زیاد به عمر بن سعد نوشت: ای عمر بن سعد ! بین امام #حسین و آب حایل شو، کار را بر او سخت بگیر و نگذار حتی یک قطره آب بنوشند. وقتی که این #نامه رسید ،

👈عمرو بن سعد ، عمر بن حجاج را با پانصدنفر سواره مأمور کرد تا مانع برداشتن آب از #فرات شوند و از هفتم ماه محرم امام #حسین و یارانش دیگر نتوانستند به راحتی آب به دست بیاورند. (منتهی الامال ، ج ۱، ص ۶۲۵، چاپ هجرت و تاریخ طبری هشت جلدی ج ۴، ص ۳۱۱)

. امام #جعفر صادق(ع) فرمود: امام #سجاد چهل سال برای پدرش امام حسین گریه کرد😭 و هروقت برای او آب می آوردند می گریست و می فرمود: پدرم را تشنه به #شهادت رساندند. (بحارالانوار ، ج ۴۵ ، ص ۱۴۹، س ۸)
۴.👈 وقتی که حضرت #ابوالفضل به میدان می رفت امام #حسین فرمود: برای این بچه ها کمی آب بیاور. (همان، ص ۴۱ ، س ۱۳) این می رساند که روز #عاشورا حتی در خیمه ها برای بچه ها هم آب نبوده است.
۵. 👈علی اکبر پس از کمی جنگ به خیمه ها آمد و گفت: #عطش مرا از پای درآورده است. (همان، ص ۴۳)
۶. 👈روز عاشورا امام #حسین و #ابوالفضل با هم برای آوردن آب به سوی #فرات رفتند ولی نیروهای عمر بن سعد مانع شدند و آنان نتوانستد آب بیاورند😔😭 (همان، ص ۵۰، س ۱).

👈 امام #حسین(ع) تلاش می کرد آب به خیمه ها بیاورد ولی شمر گفت: نمی گذارم آب برداری مگر اینکه کشته شوی. (همان، ص ۵۱، س ۱۸) این می فهماند که امام روز #عاشورا،

تلاش می کرد به #خیمه ها آب بیاورد و در خیمه ها مشکل آب وجود داشته است.

۸.👈 در روایتی آمده است که امام #حسین (ع) خود را به آب رسانید ولی وقتی خواست بخورد ، حصین بن تمیم با تیر آن #حضرت را مورد هدف قرار داد و نتوانست آب بخورد.

👈 (تاریخ طبری ، هشت جلدی، چاپ بیروت ، ج ۴، ص ۳۴۳ س ۱۲) این می رساند که #دشمن مراقب بود که آن حضرت آب نخورد تا زودتر از پای درآید.😔

۹. 👈یکی از نیروهای عمر بن سعد گفت : ای #حسین بن علی! آیا آب #فرات را می بینی به #خدا سوگند نمی گذاریم یک قطره از آن بنوشی تا بمیری. امام #حسین دست به آسمان بلندکرد و گفت:

خدایا! او را با #تشنگی بکش. دعای امام در حق او قبول شد و او تشنه شد ، از اسبش افتاد ومرد. (بحار ، ج ۴۴، ص ۳۱۷، س ۹)
۱۰. 👈یزید بن حصین از یاران امام #حسین به نیروهای عمر بن سعد گفت: ای مردم! این آب #فرات است ، سگها و خنزیرها از آن می خورند و شما نمی گذارید فرزند #پیامبر از آن استفاده کند، آیا این #انسانیت است؟ گفتند:
👈 سوگند به خدا #حسین باید تشنه بمیرد.😭😔 (بحار ج ۴۴، ص ۳۱۸).

۱۱.👈 عبدالله بن حصین ازدی با صدای بلندگفت:ای #حسین بن علی! آیا آب #فرات را می بینی که همچون آسمان آبی صاف است ، به #خدا سوگند یک قطره از آن خواهید نوشید تا از #تشنگی بمیرید. (بحار، ج ۴۴، ص ۳۸۹)