⚠️⚠️ گاهی دل های خود را آزمایش کنید...
💎جا، [المجالس] للمفيد ، ما، [الأمالي] للشيخ الطوسي : اَلْمُفِيدُ عَنْ عَلِيِّ بْنِ خَالِدٍ اَلْمَرَاغِيِّ عَنِ اَلْقَاسِمِ بْنِ مُحَمَّدٍ اَلدَّلاَّلِ عَنْ سَبْرَةَ بْنِ زِيَادٍ عَنِ اَلْحَكَمِ بْنِ عُيَيْنَةَ عَنْ حُبَيْشِ بْنِ اَلْمُعْتَمِرِ قَالَ: دَخَلْتُ عَلَى أَمِيرِ اَلْمُؤْمِنِينَ عَلِيِّ بْنِ أَبِي طَالِبٍ عَلَيْهِ السَّلاَمُ فَقُلْتُ اَلسَّلاَمُ عَلَيْكَ يَا أَمِيرَ اَلْمُؤْمِنِينَ وَ رَحْمَةُ اَللَّهِ وَ بَرَكَاتُهُ كَيْفَ أَمْسَيْتَ قَالَ أَمْسَيْتُ مُحِبّاً لِمُحِبِّنَا وَ مُبْغِضاً لِمُبْغِضِنَا وَ أَمْسَى مُحِبُّنَا مُغْتَبِطاً بِرَحْمَةٍ مِنَ اَللَّهِ كَانَ يَنْتَظِرُهَا وَ أَمْسَى عَدُوُّنَا يُؤَسِّسُ بُنْيٰانَهُ عَلىٰ شَفٰا جُرُفٍ هٰارٍ فَكَأَنَّ ذَلِكَ اَلشَّفَا قَدِ اِنْهَارَ بِهِ فِي نٰارِ جَهَنَّمَ وَ كَأَنَّ أَبْوَابَ اَلرَّحْمَةِ قَدْ فُتِحَتْ لِأَهْلِهَا فَهَنِيئاً لِأَهْلِ اَلرَّحْمَةِ رَحْمَتُهُمْ وَ اَلتَّعْسُ لِأَهْلِ اَلنَّارِ وَ اَلنَّارُ لَهُمْ يَا حُبَيْشُ مَنْ سَرَّهُ أَنْ يَعْلَمَ أَ مُحِبٌّ لَنَا أَمْ مُبْغِضٌ فَلْيَمْتَحِنْ قَلْبَهُ فَإِنْ كَانَ يُحِبُّ وَلِيّاً لَنَا فَلَيْسَ بِمُبْغِضٍ لَنَا وَ إِنْ كَانَ يُبْغِضُ وَلِيّاً لَنَا فَلَيْسَ بِمُحِبٍّ لَنَا إِنَّ اَللَّهَ تَعَالَى أَخَذَ اَلْمِيثَاقَ لِمُحِبِّينَا بِمَوَدَّتِنَا وَ كَتَبَ فِي اَلذِّكْرِ اِسْمَ مُبْغِضِنَا نَحْنُ اَلنُّجَبَاءُ وَ أَفْرَاطُنَا أَفْرَاطُ اَلْأَنْبِيَاءِ
حبيش بن معتمر گفت: خدمت امير المؤمنين على بن ابى طالب رسيده گفتم سلام عليك و رحمة اللّٰه و بركاته شب را چگونه گذرانده‌ايد؟
فرمود: شب كردم در حالى كه دوست دارم دوستان خود را و دشمنم با دشمنان خود و دوست ما شب كرد در حالى كه مورد حسرت است از رحمتى كه خدا باو عنايت كرده و انتظار آن را ميكشد
اما دشمن ما شب كرد در حالى كه پاى بر كنار گودالى پر از آتش نهاده كه اين كناره او را بآتش جهنم سقوط مى‌دهد گويا درهاى رحمت براى اهل آن باز شده گوارا باد رحمت براى اهل آن مرگ بر اهل جهنم و سزاوار آتشند
يا حبيش هر كس دوست دارد بفهمد دوست يا دشمن ما است دل خود را آزمايش كند اگر دوست ما را دوست داشته باشد ، دشمن ما نيست و اگر دشمن بدارد دوستى از ما را، دوست ما نيست
خداوند پيمان گرفته از دوستانمان بر محبت و دوستى ما و در « ذكر» نام دشمن ما را نوشته
ما نجيبانيم و فرزندان ما فرزندان انبياء هستند
📚بحار الأنوار ج ۲۷، ص ۵۳
📚الأمالي (للطوسی) ج ۱، ص ۱۱۳
📚الأمالي (للمفید) ج ۱، ص ۳۳۴
#ولایت
#دوستی
#محبت
#تولی
#تبری
#دوست
#دشمن
#آزمایش
💎جا، [المجالس] للمفيد ، ما، [الأمالي] للشيخ الطوسي : اَلْمُفِيدُ عَنْ عَلِيِّ بْنِ خَالِدٍ اَلْمَرَاغِيِّ عَنِ اَلْقَاسِمِ بْنِ مُحَمَّدٍ اَلدَّلاَّلِ عَنْ سَبْرَةَ بْنِ زِيَادٍ عَنِ اَلْحَكَمِ بْنِ عُيَيْنَةَ عَنْ حُبَيْشِ بْنِ اَلْمُعْتَمِرِ قَالَ: دَخَلْتُ عَلَى أَمِيرِ اَلْمُؤْمِنِينَ عَلِيِّ بْنِ أَبِي طَالِبٍ عَلَيْهِ السَّلاَمُ فَقُلْتُ اَلسَّلاَمُ عَلَيْكَ يَا أَمِيرَ اَلْمُؤْمِنِينَ وَ رَحْمَةُ اَللَّهِ وَ بَرَكَاتُهُ كَيْفَ أَمْسَيْتَ قَالَ أَمْسَيْتُ مُحِبّاً لِمُحِبِّنَا وَ مُبْغِضاً لِمُبْغِضِنَا وَ أَمْسَى مُحِبُّنَا مُغْتَبِطاً بِرَحْمَةٍ مِنَ اَللَّهِ كَانَ يَنْتَظِرُهَا وَ أَمْسَى عَدُوُّنَا يُؤَسِّسُ بُنْيٰانَهُ عَلىٰ شَفٰا جُرُفٍ هٰارٍ فَكَأَنَّ ذَلِكَ اَلشَّفَا قَدِ اِنْهَارَ بِهِ فِي نٰارِ جَهَنَّمَ وَ كَأَنَّ أَبْوَابَ اَلرَّحْمَةِ قَدْ فُتِحَتْ لِأَهْلِهَا فَهَنِيئاً لِأَهْلِ اَلرَّحْمَةِ رَحْمَتُهُمْ وَ اَلتَّعْسُ لِأَهْلِ اَلنَّارِ وَ اَلنَّارُ لَهُمْ يَا حُبَيْشُ مَنْ سَرَّهُ أَنْ يَعْلَمَ أَ مُحِبٌّ لَنَا أَمْ مُبْغِضٌ فَلْيَمْتَحِنْ قَلْبَهُ فَإِنْ كَانَ يُحِبُّ وَلِيّاً لَنَا فَلَيْسَ بِمُبْغِضٍ لَنَا وَ إِنْ كَانَ يُبْغِضُ وَلِيّاً لَنَا فَلَيْسَ بِمُحِبٍّ لَنَا إِنَّ اَللَّهَ تَعَالَى أَخَذَ اَلْمِيثَاقَ لِمُحِبِّينَا بِمَوَدَّتِنَا وَ كَتَبَ فِي اَلذِّكْرِ اِسْمَ مُبْغِضِنَا نَحْنُ اَلنُّجَبَاءُ وَ أَفْرَاطُنَا أَفْرَاطُ اَلْأَنْبِيَاءِ
حبيش بن معتمر گفت: خدمت امير المؤمنين على بن ابى طالب رسيده گفتم سلام عليك و رحمة اللّٰه و بركاته شب را چگونه گذرانده‌ايد؟
فرمود: شب كردم در حالى كه دوست دارم دوستان خود را و دشمنم با دشمنان خود و دوست ما شب كرد در حالى كه مورد حسرت است از رحمتى كه خدا باو عنايت كرده و انتظار آن را ميكشد
اما دشمن ما شب كرد در حالى كه پاى بر كنار گودالى پر از آتش نهاده كه اين كناره او را بآتش جهنم سقوط مى‌دهد گويا درهاى رحمت براى اهل آن باز شده گوارا باد رحمت براى اهل آن مرگ بر اهل جهنم و سزاوار آتشند
يا حبيش هر كس دوست دارد بفهمد دوست يا دشمن ما است دل خود را آزمايش كند اگر دوست ما را دوست داشته باشد ، دشمن ما نيست و اگر دشمن بدارد دوستى از ما را، دوست ما نيست
خداوند پيمان گرفته از دوستانمان بر محبت و دوستى ما و در « ذكر» نام دشمن ما را نوشته
ما نجيبانيم و فرزندان ما فرزندان انبياء هستند
📚بحار الأنوار ج ۲۷، ص ۵۳
📚الأمالي (للطوسی) ج ۱، ص ۱۱۳
📚الأمالي (للمفید) ج ۱، ص ۳۳۴
#ولایت
#دوستی
#محبت
#تولی
#تبری
#دوست
#دشمن
#آزمایش