Forwarded from کمپین تحریم محور پانترکیسم
📍پاسخ به گزاره‌ای اشتباه درباره «نقطه آغاز ورود گفتمان قومی به ادبیات رسمی سیاسی ایران پس از انقلاب»
بخش دوم ☝️ادامه متن از پیام قبلی
🔻 کار به جایی رسید که در مجلس سال ۹۰ و به‌خصوص سال ۹۴، کوس رسوای جریان قوم‌گرایی از بوق‌چی‌های هر دو جناح #اصلاح‌طلبان و #اصولگرایان به گوش می‌رسید و برای ایجاد تنش و تحریک قومی و توهین و تضعیف #زبان_فارسی، به‌شدت با هم مسابقه می‌گذاشتند!
آن روند بیمارگونه‌ی #ضد_ملی در قومی‌سازی منافع ملت و جداکردن‌شان از هم تا امروز با شدت بیشتر ادامه داشته و ادامه کار مجلس سال ۹۸ با اکثریت قاطع #اصولگرا هم ادامه دارد و روزبه‌روز بدتر می‌شود چنانکه در ماه جاری، (دی ۱۴۰۰) اوج آبروریزی را در دعوای نمایندهای قوم‌گرا در فقره بدهی‌های مدیریت فاسد تیم «#تراکتورسازی» دیدیم و سهم‌خواهی و جدال قومی برای دست‌بردن به منابع ملی «شرکت مس ایران» به نفع یک جریان خاص قومی که پیشتر هم نطق‌ها و شعارهای ضدملی‌شان را از سخنگاه‌های مختلف شنیده بودیم.
آلودن و تباه کردن هواداران نااگاه و از قشر کم‌سواد تیم خوب تراکتورسازی ایران هم که در یک دهه گذشته به جایگاهی برای شعار علیه منافع ایران تبدیل شده بود، و توهین‌های ساخته‌شده و تصنعی از روی سکوهای هواداری تیم«تراکتورسازی ایران» علیه #منافع_ایران، به‌طور آشکار و مشخص، از همان دوره کم‌کم اغاز شد و به بلواهای زننده‌ی سال‌های ۹۶ تا ۹۹ به بهانه هواداری این تیم، و با هدایت مستقیم #پانترکیسم برای توهین به ساکنان غیرترک‌زبان غرب و مرکز و شرق و جنوب و شمال ایران در دوره روحانی کشیده شد!
اولین نکته، یادمان باشد که تا پیش از پروژه‌ی قومی‌سازی حقوق ملت ایران، نقطه تمرکز هم فعالان سیاسی کشور روی #حقوق_شهروندی کلی و فراگیر همه آحاد ملت ایران بود نه تاکید هر دسته روی #حقوق_اقوام و گروهی که خود را منتسب به آن می‌دانستند. این نخستین آفت و آسیب این گفتمان بود یعنی تضعیف شعار «حقوق شهروندی همه ایرانیان» و «ایران برای همه ایرانیان»، و سرگرم کردن مردم به دعوای میان خود.
دومین نکته این است که تا پیش از پروژه‌ی قومی‌سازی کشور در دوره احمدی‌نژاد، ما در ایران چه در سخنان رسمی چه در گفتار عام مردمی (کوچه و خیابان) اصلا واژه «قوم / اقوام» را به‌کار نمی‌بردیم و برای شناسایی و تفکیک از هم، هریک خود را به شهری و روستایی منتسب می‌کردیم نه به یک گروه خاص قومی. حتی واژه اقوام اصلا با این معنا و مضمون به‌کار نمی‌رفت و «اقوام= خویشان؛ خویشاوندان؛ آشنایان» بود. واژه قوم را هم در ترکیب با «خویش/ اشنا» به‌کار می‌بردیم و به‌شکل «قوم و خویش» واصلا هیچکدام، برداشت قومی خاص ادبیات سیاسی امروز را از آن نداشتیم.
پس ببینید تبلیغات در طول ۱۲ سال یا یک دهه، روی جاانداختن این واژه نااشنا و آوردنش به ادبیات سیاسی و روزنامه‌نگاری و صداوسیما و.... چقدر موفق بوده و از آن‌سو تبلیغات ملی خنثی‌کننده این وضعیت ناخوشایند، چقدر ضعیف بوده و تنها محدود به همین برگه‌ها و کانال‌های فضای مجازی ملی که مطمئنا هم‌بسامد و هم‌پای تبلیغات صداسیما و روزنامه‌های رسمی و...نیست، گرچه تلاشی است بسیار ارزشمند و به‌جا و در بلندمدت «حتما ثمربخش» از سوی فعالان خودانگیخته و وطن‌خواه ملی سراسر کشور که خطر بزرگ رو به گسترش در دامان ایران را دیده‌اند و برای علاجش دست‌به‌کار شده‌اند
⛔️کمپین تحریم پانترکیسم
@ban_Turkey
بخش دوم ☝️ادامه متن از پیام قبلی
🔻 کار به جایی رسید که در مجلس سال ۹۰ و به‌خصوص سال ۹۴، کوس رسوای جریان قوم‌گرایی از بوق‌چی‌های هر دو جناح #اصلاح‌طلبان و #اصولگرایان به گوش می‌رسید و برای ایجاد تنش و تحریک قومی و توهین و تضعیف #زبان_فارسی، به‌شدت با هم مسابقه می‌گذاشتند!
آن روند بیمارگونه‌ی #ضد_ملی در قومی‌سازی منافع ملت و جداکردن‌شان از هم تا امروز با شدت بیشتر ادامه داشته و ادامه کار مجلس سال ۹۸ با اکثریت قاطع #اصولگرا هم ادامه دارد و روزبه‌روز بدتر می‌شود چنانکه در ماه جاری، (دی ۱۴۰۰) اوج آبروریزی را در دعوای نمایندهای قوم‌گرا در فقره بدهی‌های مدیریت فاسد تیم «#تراکتورسازی» دیدیم و سهم‌خواهی و جدال قومی برای دست‌بردن به منابع ملی «شرکت مس ایران» به نفع یک جریان خاص قومی که پیشتر هم نطق‌ها و شعارهای ضدملی‌شان را از سخنگاه‌های مختلف شنیده بودیم.
آلودن و تباه کردن هواداران نااگاه و از قشر کم‌سواد تیم خوب تراکتورسازی ایران هم که در یک دهه گذشته به جایگاهی برای شعار علیه منافع ایران تبدیل شده بود، و توهین‌های ساخته‌شده و تصنعی از روی سکوهای هواداری تیم«تراکتورسازی ایران» علیه #منافع_ایران، به‌طور آشکار و مشخص، از همان دوره کم‌کم اغاز شد و به بلواهای زننده‌ی سال‌های ۹۶ تا ۹۹ به بهانه هواداری این تیم، و با هدایت مستقیم #پانترکیسم برای توهین به ساکنان غیرترک‌زبان غرب و مرکز و شرق و جنوب و شمال ایران در دوره روحانی کشیده شد!
اولین نکته، یادمان باشد که تا پیش از پروژه‌ی قومی‌سازی حقوق ملت ایران، نقطه تمرکز هم فعالان سیاسی کشور روی #حقوق_شهروندی کلی و فراگیر همه آحاد ملت ایران بود نه تاکید هر دسته روی #حقوق_اقوام و گروهی که خود را منتسب به آن می‌دانستند. این نخستین آفت و آسیب این گفتمان بود یعنی تضعیف شعار «حقوق شهروندی همه ایرانیان» و «ایران برای همه ایرانیان»، و سرگرم کردن مردم به دعوای میان خود.
دومین نکته این است که تا پیش از پروژه‌ی قومی‌سازی کشور در دوره احمدی‌نژاد، ما در ایران چه در سخنان رسمی چه در گفتار عام مردمی (کوچه و خیابان) اصلا واژه «قوم / اقوام» را به‌کار نمی‌بردیم و برای شناسایی و تفکیک از هم، هریک خود را به شهری و روستایی منتسب می‌کردیم نه به یک گروه خاص قومی. حتی واژه اقوام اصلا با این معنا و مضمون به‌کار نمی‌رفت و «اقوام= خویشان؛ خویشاوندان؛ آشنایان» بود. واژه قوم را هم در ترکیب با «خویش/ اشنا» به‌کار می‌بردیم و به‌شکل «قوم و خویش» واصلا هیچکدام، برداشت قومی خاص ادبیات سیاسی امروز را از آن نداشتیم.
پس ببینید تبلیغات در طول ۱۲ سال یا یک دهه، روی جاانداختن این واژه نااشنا و آوردنش به ادبیات سیاسی و روزنامه‌نگاری و صداوسیما و.... چقدر موفق بوده و از آن‌سو تبلیغات ملی خنثی‌کننده این وضعیت ناخوشایند، چقدر ضعیف بوده و تنها محدود به همین برگه‌ها و کانال‌های فضای مجازی ملی که مطمئنا هم‌بسامد و هم‌پای تبلیغات صداسیما و روزنامه‌های رسمی و...نیست، گرچه تلاشی است بسیار ارزشمند و به‌جا و در بلندمدت «حتما ثمربخش» از سوی فعالان خودانگیخته و وطن‌خواه ملی سراسر کشور که خطر بزرگ رو به گسترش در دامان ایران را دیده‌اند و برای علاجش دست‌به‌کار شده‌اند
⛔️کمپین تحریم پانترکیسم
@ban_Turkey