This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
همنوازی ۱۲ لگن برای نخستین بار در موسیقی #مازندران
روشی نو برای #لگن_نوازی یا #تشت_زنی در آداب و رسوم و جشنهای مردم #مازندران_گیلان_تالش و سراسر نوار ساحلی دریای #مازندران
گذشته های نه چندان دور در جشنها رقص (چککه سما)با لگن نوازی که به دست زنان توانمند نواخته میشده انحام میشده است.
پایگاه ایران دوستان مازندران
@jolgeshomali
روشی نو برای #لگن_نوازی یا #تشت_زنی در آداب و رسوم و جشنهای مردم #مازندران_گیلان_تالش و سراسر نوار ساحلی دریای #مازندران
گذشته های نه چندان دور در جشنها رقص (چککه سما)با لگن نوازی که به دست زنان توانمند نواخته میشده انحام میشده است.
پایگاه ایران دوستان مازندران
@jolgeshomali
Forwarded from پایگاه ایران دوستان مازندران
#سقانفار_سقانپار یا #سقاتالار
#ساق_نفار
سازههای چوبی که در گذشته درشمال #ایران در استانهای #مازندران_گیلان و #گلستان برای پاسداشت رشادتها وجانفشانیهای حضرت ابوالفضل وعزاداریهای ماه محرم استفاده می شده است
سقانفارها که بیشتر درکنارمساجد وتکیه ها ساخته میشدند معمولاً موقوفه ابوالفضل بودند که بیشتر به وسیله ی ثروتمندان شهر وروستا ساخته می شدند.
بخش بالای سقانفار برای نوحهخوان ها بودهاست و بخش پایین این سازه برای عزاداری مردم بوده وبا چای وغذای نذری پذیرائی میشدند.طبقه زیرین گاهی بنای محصور و گاه تشکیل شده از پایههای قطور چوبین است.
سقانفارها با مواد و مصالح چوبی وکاهگل ساخته میشده و کارکرد این بناها که به یاد #ابوالفضل (ملقب به سقای دشت کربلا) ساخته شدهاند در ایام ماه محرم و عزاداریهای مربوط به این ماه است. سقانفارها که معمولاً دو طبقهاند، از طریق پلکانهای چوبی از پایین به طبقة بالا راه دارند. طبقه اول آن مکانی است که معمولاً زنان محلی در آن جمع شده و عزاداری میکنند. و در طبقه دوم هم مردان در طول شبهای عزا و دهه اول ماه محرم به عزاداری میپردازند.
از معروفترین سقانفارهای #مازندران میتوان به «کیجا تکیه» در شهر #بابل، «شیاده» و «کبریاکلا» در اطراف #بابل و «آهنگرکلا»، «زرینکلا» و «هندوکلا» در #آمل اشاره نمود.
پایگاه ایران دوستان مازندران
@jolgeshomali
@MazandaranIranii
#ساق_نفار
سازههای چوبی که در گذشته درشمال #ایران در استانهای #مازندران_گیلان و #گلستان برای پاسداشت رشادتها وجانفشانیهای حضرت ابوالفضل وعزاداریهای ماه محرم استفاده می شده است
سقانفارها که بیشتر درکنارمساجد وتکیه ها ساخته میشدند معمولاً موقوفه ابوالفضل بودند که بیشتر به وسیله ی ثروتمندان شهر وروستا ساخته می شدند.
بخش بالای سقانفار برای نوحهخوان ها بودهاست و بخش پایین این سازه برای عزاداری مردم بوده وبا چای وغذای نذری پذیرائی میشدند.طبقه زیرین گاهی بنای محصور و گاه تشکیل شده از پایههای قطور چوبین است.
سقانفارها با مواد و مصالح چوبی وکاهگل ساخته میشده و کارکرد این بناها که به یاد #ابوالفضل (ملقب به سقای دشت کربلا) ساخته شدهاند در ایام ماه محرم و عزاداریهای مربوط به این ماه است. سقانفارها که معمولاً دو طبقهاند، از طریق پلکانهای چوبی از پایین به طبقة بالا راه دارند. طبقه اول آن مکانی است که معمولاً زنان محلی در آن جمع شده و عزاداری میکنند. و در طبقه دوم هم مردان در طول شبهای عزا و دهه اول ماه محرم به عزاداری میپردازند.
از معروفترین سقانفارهای #مازندران میتوان به «کیجا تکیه» در شهر #بابل، «شیاده» و «کبریاکلا» در اطراف #بابل و «آهنگرکلا»، «زرینکلا» و «هندوکلا» در #آمل اشاره نمود.
پایگاه ایران دوستان مازندران
@jolgeshomali
@MazandaranIranii
زنگ خطر بیابانی شدن #شمال_ایران به صدا در آمد
1700هکتار از استانهای #مازندران_گیلان و #گلستان بیابان شدند.
بخشی از استان #گلستان بهویژه از سمت شرق در حال بیابانیشدن است.
بارندگی در این منطقه کم بوده و برخی گونهها بهصورت دستهجمعی در حال خشکشدن هستند./همشهری
از کانال #هواشناسی_ایران
پایگاه ایران دوستان مازندران
@jolgeshomali
1700هکتار از استانهای #مازندران_گیلان و #گلستان بیابان شدند.
بخشی از استان #گلستان بهویژه از سمت شرق در حال بیابانیشدن است.
بارندگی در این منطقه کم بوده و برخی گونهها بهصورت دستهجمعی در حال خشکشدن هستند./همشهری
از کانال #هواشناسی_ایران
پایگاه ایران دوستان مازندران
@jolgeshomali
🔴 برخی از شغلهای فراموش شده در شهرهای گوناگون #مازندران_گیلان_گلستان
🔶 قلعه گری (قلع کردن مس)
در گذشته با توجه به مصرف بالای ظروف مسی، افرادی در مناطق بودند که تمیز کردن یا قلع کردن را برعهده داشتند که این کار ابزار و اعمال خاص خود را داشت.
🔶 نمدمالی
از دیرباز ساخت نمد در مرسوم بوده, باتوجه به شغل رایج دامداری در بعضی نقاط، با استفاده از پشم آن نمدهای رنگارنگ درست میکردند. به افرادی که ساخت نمد و رفو کردن آن را برعهده داشتند نمدمال میگفتند.
🔶 چاروه دار یا چاربیدار
بخاطر نبود جاده در اکثر مناطق کوهستانی عبور و مرور مردم با اسب یا قاطر بود. افرادی نیز با داشتن چند قاطر حمل و نقل و جابجایی مردم و وسایل آنها را برعهده داشتند که به آنها چاروه دار میگفتند. امروزه با توجه حمل و نقل جاده ای این شغل فراموش شده.
🔶 چراغسازی
نبود برق و استفاده از انواع چراغ برای روشنایی و خوراک پزی نیاز به افرادی تحت عنوان چراغساز برای تعمیر چراغها نیاز جامعه دیروز بود.
🔶 لاوند دوزی یا چادرشب بافی
استفاده زیاد از لاوند یا چادرشب در امور خانه مانند حلانه زنی – بستن رختخواب، زیرانداز و …. ایجاب میکرد افرادی مشغول لاوند دوزی باشند.
🔶 لحاف دوزی
با توجه به استفاده زیاد از لحافهای پشمی در زمستان برای گرم شدن شغل لحاف دوزی رونق بسیاری داشت.
🔶 نفتی
نفت سوخت غالب مردم بود و نفت فروش هم شغلی پر رونق.
🔶 هیزم شکن
در مناطق جنگلی سوخت اکثر مردم هیزم بود و افرادی ویژه جمع آوری هیزم و فروش آن بنام هیزم شکن مشغول کار بودند.
امروز تکنولوژی ما را از دنیای پر از صفا و صمیمیت دیروز جدا کرده و تنها بهانه های کوچک قدیمی مانند عید, شب چله و چند مورد دیگر یادگارهای دوران گذشته باعث پیوند تکنولوژی و دنیای قدیم است
پایگاه ایران دوستان مازندران
@jolgeshomali
🔶 قلعه گری (قلع کردن مس)
در گذشته با توجه به مصرف بالای ظروف مسی، افرادی در مناطق بودند که تمیز کردن یا قلع کردن را برعهده داشتند که این کار ابزار و اعمال خاص خود را داشت.
🔶 نمدمالی
از دیرباز ساخت نمد در مرسوم بوده, باتوجه به شغل رایج دامداری در بعضی نقاط، با استفاده از پشم آن نمدهای رنگارنگ درست میکردند. به افرادی که ساخت نمد و رفو کردن آن را برعهده داشتند نمدمال میگفتند.
🔶 چاروه دار یا چاربیدار
بخاطر نبود جاده در اکثر مناطق کوهستانی عبور و مرور مردم با اسب یا قاطر بود. افرادی نیز با داشتن چند قاطر حمل و نقل و جابجایی مردم و وسایل آنها را برعهده داشتند که به آنها چاروه دار میگفتند. امروزه با توجه حمل و نقل جاده ای این شغل فراموش شده.
🔶 چراغسازی
نبود برق و استفاده از انواع چراغ برای روشنایی و خوراک پزی نیاز به افرادی تحت عنوان چراغساز برای تعمیر چراغها نیاز جامعه دیروز بود.
🔶 لاوند دوزی یا چادرشب بافی
استفاده زیاد از لاوند یا چادرشب در امور خانه مانند حلانه زنی – بستن رختخواب، زیرانداز و …. ایجاب میکرد افرادی مشغول لاوند دوزی باشند.
🔶 لحاف دوزی
با توجه به استفاده زیاد از لحافهای پشمی در زمستان برای گرم شدن شغل لحاف دوزی رونق بسیاری داشت.
🔶 نفتی
نفت سوخت غالب مردم بود و نفت فروش هم شغلی پر رونق.
🔶 هیزم شکن
در مناطق جنگلی سوخت اکثر مردم هیزم بود و افرادی ویژه جمع آوری هیزم و فروش آن بنام هیزم شکن مشغول کار بودند.
امروز تکنولوژی ما را از دنیای پر از صفا و صمیمیت دیروز جدا کرده و تنها بهانه های کوچک قدیمی مانند عید, شب چله و چند مورد دیگر یادگارهای دوران گذشته باعث پیوند تکنولوژی و دنیای قدیم است
پایگاه ایران دوستان مازندران
@jolgeshomali