پایگاه ایران دوستان مازندران
696 subscribers
10.2K photos
4.89K videos
140 files
2.4K links
هر آنچه که درباره ی ایران ،شکوه تمدن و فرهنگ ایران و ایرانی است در این کانال ببینید.
Download Telegram
پرسشی در رابطه با بوستان قیطریه و ماجرای ساخت مسجد

دکتر محدثی گرامی،
تردید ندارم که در جریان ماجرای بوستان قیطریه و تصمیم شهرداری بر ساخت مسجد در آن بوستان هستید.

این رخداد دست‌کم از چند نقطه‌نظر یک رخداد اجتماعی است. بجز وجه محیط‌زیستی‌ی آن - قطع درختان و تهدیدهای جدی‌تر در نابودی‌ی بوستان در درازمدت - هم‌اکنون شاهد یک پویشِ اعتراضی‌ی گسترده هستیم. در این کارزار، تا این لحظه، بیش از ۱۰۰ هزار شهروند شرکت کرده‌اند.

از سوی دیگر شاهدیم که صاحب‌نظران علوم اجتماعی، بویژه آنان که در فضای عمومی و دنیای مجازی حضوری جدی دارند و در بسیاری از مسائل ریز و درشت اظهار نظر می‌کنند، چندان توجهی به این رخداد نداشته‌اند. این، مایه‌ی شگفتی‌ست.

آیا جامعه‌شناسانی (یا فرهیختگان دیگر رشته‌های علوم انسانی) که از قضا دغدغه‌ی جامعه را هم دارند نباید در روند شکل‌گیری‌ی این رخداد به آن بپردازند؟ و در این زمینه، دست‌کم در حد حق شهروندی‌ی خود، کنش‌گری کنند؟
خوشحال می‌شوم نظر شما را در این باره بشنوم.

با احترام و مهر،
علی آزاد
۱۷ فروردین ۱۴۰۳


#شهرداری
#پارک_قیطریه

پایگاه ایران دوستان مازندران
@jolgeshomali
پایگاه ایران دوستان مازندران
Photo
شهرداری نوشته: زنده باد درخت!

شهرداری در و دیوار شهر را پر کرده از تابلوهایی با شعار اصلی: زنده باد درخت و نیز آمارهایی در کاشت‌هایی که در این چند وقت انجام داده است. نمی‌دانم چرا این همه هزینه می‌کنند که بگویند ما اونطور نیستیم در حالی که شواهد بسیاری نشان می‌دهد هستند؟!

در کشوری که مصائبش برای عناصر طبیعیش فراوان است، اصلی‌ترین سیاست باید حفاظت باشد. متأسفانه نیست. چه در طبیعت چه در شهر. ارزش اکولوژیکی گیاهان و درختان چند ساله در هرکجای زمین چندین برابر کاشت‌های تازه است و گاهی اصلا قیاس‌شدنی نیست. چون آنچه با گیاهان سن و سال‌دار، به‌وجود می‌آید، ارزشی افزوده‌تر دارد. خاکی که از او تشکیل می‌شود، ارگانیسم‌هایی که با او زندگی می‌کنند، میزبانی‌هایی که از فون پیرامونشان انجام می‌دهند، از یک سو، کارآمدتر بودنشان در کاهش آلودگی، زیبایی‌های دیداری تکامل‌یافته، ظرفیت بیشتر برای رهگیری رواناب و طوفان، کاهش مصرف انرژی و ... از سوی دیگر، و همه دیگر یافته‌های دانشمندان می‌گوید نخست آنچه را داریم دو دستی حفظ کنیم و بعد به فکر احیا و توسعه باشیم.
 
فریب‌دهنده است که توجهی به جنگل چند میلیون ساله هیرکانی نداشته باشیم، کاشت نهال را در بوق و کرنا کنیم. به حریم باغ استثنایی گیاه‌شناسی ملی ایران که ارزش تفرجی-حفاظتی آن 543 میلیون دلار در سال برآورد شده، کوچک‌ترین اهمیتی ندهیم، برای حفاظتش خود را به خواب بزنیم، پارک‌های قدیمی و شناسنامه‌ای شهر را در تعاریف نادرست از فضای سبز بگنجانیم، به بهانه‌ای ضدارزش، چند هزار مترمربع از آنها را حصار بکشیم، آن وقت بیاییم شهر را با تابلوی زنده باد درخت پر کنیم.

یک بار دیگر هم نوشتم، شورای شهر تهران باید کار جدی برای این همه جسارت به مظلوم‌ترین عناصر زنده هستی انجام ‌دهد. این اعتراضات محققان و کارشناسان حوزه‌های مختلف شهری، سیاسی نیست، برای زیست بهتر شهری است که سنگینی ترافیک، شلوغی و جمعیت بیش از حدش خردش کرده است.

زنده باد درخت، اما باید در زمانه کنونی نوشت زنده باد درخت، اما نه هر درختی! آن درختانی که فقط یک سری دوست داشته باشند.

محمد متینی‌زاده
چهاردهم اردی‌بهشت هزار و چهارصد و سه
#باغ_گیاهشناسی_تنها_نیست #ایران #باغ_گیاه‌_شناسی_ملی_ایران #حفاظت_از_گونه_های_گیاهی #گیاه #ذخایر_ژنتیکی #منابع_طبیعی #زنده_باد_درخت #فضای_سبز #پارک_قیطریه #پارک_لاله #شهرداری
@matinizadehmohammad