#رعنا ،شیرزن #گیلانی که در برابر استبداد ایستاد:
اسناد تاریخی،پس از سالها درگیری دهقانان با مالکان،باوجود پیروزیهای موقت دهقانان، جنبش دهقانی با شکست رو به رو شد و بار دیگر نظام ارباب رعیتی بر #گیلان حکمفرما شد.
اما شجاعتهای قهرمانانی مانند "رعنا" در جامعه ی به شدت سنتی آن زمان،برای همیشه در تاریخ ثبت می شود.
پدر رعنا،مانند اکثر افراد آن منطقه،کشاورز بود و اصطلاحا رعیت. ارباب،زمینهای کشاورزی را متعلق به خود می دانست و کشاورزان علاوه بر اینکه برای او کار می کردند،می بایست از هر نظر آماده و گوش به فرمانش باشند.
زورگویی اربابان تا جایی پیش می رفت که در خصوصی ترین مسائل مانند ازدواج دختران اهالی روستا نیز حرف آخر را خان می زد.
آوازه ی شجاعت و زیبایی رعنا به گوش خان رسیده بود.
بنابراین تصمیم گرفت او را به عقد پسرش، #نوروز درآورد.حتی اگر قصه دلدادگی #رعنا با سرچوپانی به نام "هادی"،خانه به خانه نقل شده باشد.
در اتفاقی بی سابقه،رعنا،دختر کشاورزی فقیر و ساده،در مقابل خان،صاحب تمام زمینهای روستا می ایستد و می گوید نه.
البته سرپیچی از دستور خان او را دست بسته هم که شده کشان کشان بر سر سفره عقد بنشانند، اما رعنا که سر پرشوری داشت با دو مبارز دیگر یعنی هادی و کردآقاجان،انبار برنج خان را به آتش می کشند تا شاید نوری در دل سیاهی استبداد بیفروزند.
سرانجام کردآقاجان و هادی به دست مزدوران خان به طرز وحشیانه ای مثله میشوند. کمی بعد نیز رعنا شب هنگام سکته میکند و از دنیا می رود.
رعنا مبارزی ستودنی :
وقتی در دلنوشته های کاربران فضای مجازی،ماجرای رعنا را دنبال می کنیم،مقایسه ها و همانند سازیهایی با افراد هم زمان مان به چشم می خورد.
برخی،رعنا را به لحاظ عصیانگریهایش با #فروغ_فرخزاد مقایسه می کنند و عده ای سرگذشت او برایشان یادآور ایستادگیهای #نسرین_ستوده است؛بانویی از همان دیار سبز گیلان.
با هر تعبیری که این معادله ی تاریخی را حل کنیم،به یک مخرج مشترک می رسیم:
ارباب با مُردنش مُرد ولی امروز رعناست که هم مالک زمین خود شد و هم نامش در دل مردمان گیلان و شمال جاودانه شد.
رعنا تی تومان گِله کِشه ،رعنا تی غصه آخر مَره کوشه ،رعنا
با سپاس از #کامران_باباخانی ،نویسنده کتاب "سایه روشنهای زندگی رعنا" و همچنین #میترا_صدر_اشکوری،سراینده ترانه ای که روی سنگ قبر "رعنا" حک شده است.
از کانال سرای تاریخ با اندکی ویرایش
پایگاه ایران دوستان مازندران
@jolgeshomali
اسناد تاریخی،پس از سالها درگیری دهقانان با مالکان،باوجود پیروزیهای موقت دهقانان، جنبش دهقانی با شکست رو به رو شد و بار دیگر نظام ارباب رعیتی بر #گیلان حکمفرما شد.
اما شجاعتهای قهرمانانی مانند "رعنا" در جامعه ی به شدت سنتی آن زمان،برای همیشه در تاریخ ثبت می شود.
پدر رعنا،مانند اکثر افراد آن منطقه،کشاورز بود و اصطلاحا رعیت. ارباب،زمینهای کشاورزی را متعلق به خود می دانست و کشاورزان علاوه بر اینکه برای او کار می کردند،می بایست از هر نظر آماده و گوش به فرمانش باشند.
زورگویی اربابان تا جایی پیش می رفت که در خصوصی ترین مسائل مانند ازدواج دختران اهالی روستا نیز حرف آخر را خان می زد.
آوازه ی شجاعت و زیبایی رعنا به گوش خان رسیده بود.
بنابراین تصمیم گرفت او را به عقد پسرش، #نوروز درآورد.حتی اگر قصه دلدادگی #رعنا با سرچوپانی به نام "هادی"،خانه به خانه نقل شده باشد.
در اتفاقی بی سابقه،رعنا،دختر کشاورزی فقیر و ساده،در مقابل خان،صاحب تمام زمینهای روستا می ایستد و می گوید نه.
البته سرپیچی از دستور خان او را دست بسته هم که شده کشان کشان بر سر سفره عقد بنشانند، اما رعنا که سر پرشوری داشت با دو مبارز دیگر یعنی هادی و کردآقاجان،انبار برنج خان را به آتش می کشند تا شاید نوری در دل سیاهی استبداد بیفروزند.
سرانجام کردآقاجان و هادی به دست مزدوران خان به طرز وحشیانه ای مثله میشوند. کمی بعد نیز رعنا شب هنگام سکته میکند و از دنیا می رود.
رعنا مبارزی ستودنی :
وقتی در دلنوشته های کاربران فضای مجازی،ماجرای رعنا را دنبال می کنیم،مقایسه ها و همانند سازیهایی با افراد هم زمان مان به چشم می خورد.
برخی،رعنا را به لحاظ عصیانگریهایش با #فروغ_فرخزاد مقایسه می کنند و عده ای سرگذشت او برایشان یادآور ایستادگیهای #نسرین_ستوده است؛بانویی از همان دیار سبز گیلان.
با هر تعبیری که این معادله ی تاریخی را حل کنیم،به یک مخرج مشترک می رسیم:
ارباب با مُردنش مُرد ولی امروز رعناست که هم مالک زمین خود شد و هم نامش در دل مردمان گیلان و شمال جاودانه شد.
رعنا تی تومان گِله کِشه ،رعنا تی غصه آخر مَره کوشه ،رعنا
با سپاس از #کامران_باباخانی ،نویسنده کتاب "سایه روشنهای زندگی رعنا" و همچنین #میترا_صدر_اشکوری،سراینده ترانه ای که روی سنگ قبر "رعنا" حک شده است.
از کانال سرای تاریخ با اندکی ویرایش
پایگاه ایران دوستان مازندران
@jolgeshomali