تندیس #رادمان_پورماهک(یعقوب لیث صفاری) در ورودی شهر #دزفول یکی از زیباترین تندیس‌هایی است که از سوی #ابوالحسن_صدیقی ساخته شده است. این تندیس که تندیس #رادمان_پورماهک را سوار بر اسب نشان می‌دهد، در سال ۱۳۵۶ ساخته شد. رادمان از سردارانِ نامی #ایرانی و بنیان‌گذار #دودمان_صفاریان است که برای یکپارچه کردن مردم #ایران تلاش کرد و از هواداران #زبان_فارسی بود، که به شاعران مدیحه‌سرا دستور داده بود جز #فارسی به زبان دیگری شعر نگویند.
آرامگاهش در 12 کیلومتری شهر #دزفول در منطقه تاریخی #جندی_شاپور قرار دارد و تندیس برنزی او یکی از #نمادهای_شهر_دزفول و از کهن‌ترین تندیس‌هایی است که برای یادبود شخصیت‌های #ملی_ایران ساخته شده است.
از کانال ایران بوم با ویرایش
پایگاه ایران دوستان مازندران
@jolgeshomali
آرامگاهش در 12 کیلومتری شهر #دزفول در منطقه تاریخی #جندی_شاپور قرار دارد و تندیس برنزی او یکی از #نمادهای_شهر_دزفول و از کهن‌ترین تندیس‌هایی است که برای یادبود شخصیت‌های #ملی_ایران ساخته شده است.
از کانال ایران بوم با ویرایش
پایگاه ایران دوستان مازندران
@jolgeshomali
🔴 همي بارم از ديده خونين سرشک
هماره گرفتارم اندر پزشک
✍ دکترافشین جعفرزاده متخصص بیهوشی
🔸روز میهنی پزشک را در سال ۱۴۰۰ خورشیدی به گاهی پاس می داریم که صدها پزشک و دیگر همکاران کادر درمانی اعم از پرستار و بهیار و همگان در پویش میهنی مبارزه با اهریمن بد نهاد ویروس کرونا جان داده اند و دریغا و افسوس بین ما نیستند.
🔸با درودی بی پایان بر تک تک پزشکان توانمند ، کوشا و زحمتکش #ایران_زمین که تمامی توان خود را پیشکش درد مندان کرده و در کنارکاستی ها و ناروایی ها کوشیده اند با تلاش و پایمردی دو چندان، چراغ این رشته بزرگ را روشن نگاه داشته و بر ارج و بزرگی اش بیفزایند.
اهل خرد و آگاهی نیک می دانند که دانش پر ارج پزشکی ایران زمین پیشینه ای به درازای پدید آمدن دانش جهان دارد وبرگ برگ دانشورزی گیتی آکنده از کوشش های بزرگانی چون رازی ، ابن سینا ، مجوسی اهوازی ، برزویه طبیب ، اسماعیل جرجانی و بسیاری دیگر است که با توانمندی خود در سه هزاره پیشین قله های پر ارج فرهنگ و دانش را در نوردیده وبا تکاپوهای خود در عرصه حکمت و دانش سهم بزرگی در نمایان شدن ارزشهای "فرهنگ ایرانی" داشته اند.
اگر امروز نشان انجمن داروسازی بریتانیا ، دیر پا ترین نهاد داروسازی جهان مزین به نگاره دانشمند ایرانی ، ابن سیناست بی شوند(دلیل)نیست. واکاوی کارنامه دانش،نشان گر پناهندگی "اهل خرد رومی" به #ایران و دانشگاه #جندی_شاپور دردوره خسروانوشیروان ساسانی است.به گفتهٔ #آگاثیاس "گاه نگار" رومی چون یوستی نیانوس یکم در سال ۵۲۹ زایشی دستور داد آموزشگاه‌های فلسفی آتن واسکندریه و رها را ببندند، دانشمندان نامبرده از بسته اندیشی و ستم وی به ستوه آمدند و ناچار میهن خود را ترک نموده به ایران روی آوردند وپناهنده شدند و به گاه پناهندگی خود به ایرانزمین با خسرو انوشیروان پیرامون رخداد های گوناگون گفتگو کردند و ارج دیدند و آرامش بافتند.
پزشکی بر پایه گواهی های آشکار وابسته به رازی پزشک بزرگ ایرانی است و اگر رگه هایی از پزشکی مبتنی بر شواهد ( Evidence- based medicine) در جای جای کتاب بزرگ فارسی پزشکی نگاشته اسماعیل جرجانی در هزار سال پیش است ، و به گاهی که اروپا در اوج بی فرهنگی و خاموشی سده های میانی بود ، نشانه این است که این آب و خاک همواره گهواره فرهنگ مداری و بالندگی بوده و روشن است روشنگری پیرامون تمامی این کوشش ها مثنوی هفتاد من کاغد خواهد شد
🔸فردوسی بزرگ حکیم بزرگ ایران زمین ، در شاهکار فرهنگی خود "شاهنامه" همواره بر برتری و چیرگی دانش و فرهنگ اشارتها دارد وآیین دیر پای دانش ورزی را برجسته ساخته است:
"بپرسیدم از مرد نیکو سخن
کسی کو بسال و خرد بد کهن
چنین داد پاسخ که دانش گزین
چو خواهی ز پروردگار آفرین"
فرهنگ دانش مدار ایرانی که تا بنیاد دانشگاه "جندی شاپور خوزستان" بر چکاد علم و معرفت تکیه زده بود ، پس از اسلام دیگر بار خود را بازیافت و بزرگانی شهره پیشکش عرصه فرهنگ گیتی کرد.
این فرهنگ پس از یورش مغولان اگر چه دچار رخوت و سستی شد ولی بزودی خود را بازیافت و نقش افرین گستره دانش مداری شد.اگر چه فروغ پیشین را باز نیافت.
کوششهای کنونی در گستره دانش مداری را وامدار "امیر کبیر" هستیم که با بنیاد دارالفنون ، بنیاد گر آموزش دانش نوین پزشکی شد.اگر چه افتخار بنیاد نخستین دانشکده پزشکی ایران را با سبک امروزین وامدار دکتر "جوزف کاکران" هستیم که در سال۱۸۷۸ آن را در #ارومیه و #آذرآبادگان بنیاد کرد. بابنیاد "دانشگاه تهران" در سال ۱۳۱۳، ایرانیان به یاری هوش والا و تلاش های خود توانستند بر واپس گرایی ها چیره شوند و در دانش گری جایگاهی برای خود بجویند و نام آوری کنند.امروز کمتر کانون آکادمیک را در گیتی سراغ داریم که بدون فری و سالاری پزشکان ایرانی باشد.
در گاه نگاری ایران، پزشکان فیلسوف و تاریخ دان و آزادی خواه کم نداشته ایم.بزرگانی چون ابن سینا و رازی و خواجه رشیدالدین فضل الله همدانی و شاید خیلی ها ندانند متن و انشای فرمان مشروطیت در سال ۱۲۸۵ به خامه شادروان "دکتر خلیل ثقفی" بود و خود او در این فرمان نقش داشت.
باهماد بزرگ پزشکی ایران امروز می کوشد با پدید سختی ها و برخی بی مهری ها و کاستی ها در این گستره سترگ به دانش و فری این آب و خاک نقش افرین باشد.حساب اندک کم‌شمار پزشکان جویای مال و جاه را می بایستی از بیشینه کوشا جدا کنیم و بدانیم پزشک ایرانی به گاه پشت سر گذاشتن سختی های بسیار و سپری کردن آزمون های سخت و نفس گیر مانند کنکور و ارتقا و آزمون تخصصی و طرح اجباری جاهای محروم و..در صورت سپری کردن همه سختی ها در دوران آموزش بدون ایستایی و شب بیداری های جانکاه و گرفتن دانشنامه تخصصی ، در ۳۵ سالگی و میانسالی وارد بازار کارمیشود و می بایستی زندگی خود را از هیچ آغازکند و به بی پرداختی های دراز خو بگیرد و دم بر نیاورد.
هماره گرفتارم اندر پزشک
✍ دکترافشین جعفرزاده متخصص بیهوشی
🔸روز میهنی پزشک را در سال ۱۴۰۰ خورشیدی به گاهی پاس می داریم که صدها پزشک و دیگر همکاران کادر درمانی اعم از پرستار و بهیار و همگان در پویش میهنی مبارزه با اهریمن بد نهاد ویروس کرونا جان داده اند و دریغا و افسوس بین ما نیستند.
🔸با درودی بی پایان بر تک تک پزشکان توانمند ، کوشا و زحمتکش #ایران_زمین که تمامی توان خود را پیشکش درد مندان کرده و در کنارکاستی ها و ناروایی ها کوشیده اند با تلاش و پایمردی دو چندان، چراغ این رشته بزرگ را روشن نگاه داشته و بر ارج و بزرگی اش بیفزایند.
اهل خرد و آگاهی نیک می دانند که دانش پر ارج پزشکی ایران زمین پیشینه ای به درازای پدید آمدن دانش جهان دارد وبرگ برگ دانشورزی گیتی آکنده از کوشش های بزرگانی چون رازی ، ابن سینا ، مجوسی اهوازی ، برزویه طبیب ، اسماعیل جرجانی و بسیاری دیگر است که با توانمندی خود در سه هزاره پیشین قله های پر ارج فرهنگ و دانش را در نوردیده وبا تکاپوهای خود در عرصه حکمت و دانش سهم بزرگی در نمایان شدن ارزشهای "فرهنگ ایرانی" داشته اند.
اگر امروز نشان انجمن داروسازی بریتانیا ، دیر پا ترین نهاد داروسازی جهان مزین به نگاره دانشمند ایرانی ، ابن سیناست بی شوند(دلیل)نیست. واکاوی کارنامه دانش،نشان گر پناهندگی "اهل خرد رومی" به #ایران و دانشگاه #جندی_شاپور دردوره خسروانوشیروان ساسانی است.به گفتهٔ #آگاثیاس "گاه نگار" رومی چون یوستی نیانوس یکم در سال ۵۲۹ زایشی دستور داد آموزشگاه‌های فلسفی آتن واسکندریه و رها را ببندند، دانشمندان نامبرده از بسته اندیشی و ستم وی به ستوه آمدند و ناچار میهن خود را ترک نموده به ایران روی آوردند وپناهنده شدند و به گاه پناهندگی خود به ایرانزمین با خسرو انوشیروان پیرامون رخداد های گوناگون گفتگو کردند و ارج دیدند و آرامش بافتند.
پزشکی بر پایه گواهی های آشکار وابسته به رازی پزشک بزرگ ایرانی است و اگر رگه هایی از پزشکی مبتنی بر شواهد ( Evidence- based medicine) در جای جای کتاب بزرگ فارسی پزشکی نگاشته اسماعیل جرجانی در هزار سال پیش است ، و به گاهی که اروپا در اوج بی فرهنگی و خاموشی سده های میانی بود ، نشانه این است که این آب و خاک همواره گهواره فرهنگ مداری و بالندگی بوده و روشن است روشنگری پیرامون تمامی این کوشش ها مثنوی هفتاد من کاغد خواهد شد
🔸فردوسی بزرگ حکیم بزرگ ایران زمین ، در شاهکار فرهنگی خود "شاهنامه" همواره بر برتری و چیرگی دانش و فرهنگ اشارتها دارد وآیین دیر پای دانش ورزی را برجسته ساخته است:
"بپرسیدم از مرد نیکو سخن
کسی کو بسال و خرد بد کهن
چنین داد پاسخ که دانش گزین
چو خواهی ز پروردگار آفرین"
فرهنگ دانش مدار ایرانی که تا بنیاد دانشگاه "جندی شاپور خوزستان" بر چکاد علم و معرفت تکیه زده بود ، پس از اسلام دیگر بار خود را بازیافت و بزرگانی شهره پیشکش عرصه فرهنگ گیتی کرد.
این فرهنگ پس از یورش مغولان اگر چه دچار رخوت و سستی شد ولی بزودی خود را بازیافت و نقش افرین گستره دانش مداری شد.اگر چه فروغ پیشین را باز نیافت.
کوششهای کنونی در گستره دانش مداری را وامدار "امیر کبیر" هستیم که با بنیاد دارالفنون ، بنیاد گر آموزش دانش نوین پزشکی شد.اگر چه افتخار بنیاد نخستین دانشکده پزشکی ایران را با سبک امروزین وامدار دکتر "جوزف کاکران" هستیم که در سال۱۸۷۸ آن را در #ارومیه و #آذرآبادگان بنیاد کرد. بابنیاد "دانشگاه تهران" در سال ۱۳۱۳، ایرانیان به یاری هوش والا و تلاش های خود توانستند بر واپس گرایی ها چیره شوند و در دانش گری جایگاهی برای خود بجویند و نام آوری کنند.امروز کمتر کانون آکادمیک را در گیتی سراغ داریم که بدون فری و سالاری پزشکان ایرانی باشد.
در گاه نگاری ایران، پزشکان فیلسوف و تاریخ دان و آزادی خواه کم نداشته ایم.بزرگانی چون ابن سینا و رازی و خواجه رشیدالدین فضل الله همدانی و شاید خیلی ها ندانند متن و انشای فرمان مشروطیت در سال ۱۲۸۵ به خامه شادروان "دکتر خلیل ثقفی" بود و خود او در این فرمان نقش داشت.
باهماد بزرگ پزشکی ایران امروز می کوشد با پدید سختی ها و برخی بی مهری ها و کاستی ها در این گستره سترگ به دانش و فری این آب و خاک نقش افرین باشد.حساب اندک کم‌شمار پزشکان جویای مال و جاه را می بایستی از بیشینه کوشا جدا کنیم و بدانیم پزشک ایرانی به گاه پشت سر گذاشتن سختی های بسیار و سپری کردن آزمون های سخت و نفس گیر مانند کنکور و ارتقا و آزمون تخصصی و طرح اجباری جاهای محروم و..در صورت سپری کردن همه سختی ها در دوران آموزش بدون ایستایی و شب بیداری های جانکاه و گرفتن دانشنامه تخصصی ، در ۳۵ سالگی و میانسالی وارد بازار کارمیشود و می بایستی زندگی خود را از هیچ آغازکند و به بی پرداختی های دراز خو بگیرد و دم بر نیاورد.