#ژاپن با جمعیت بالا، اولین کشوردنیاست که 74 درصد پوشش جنگلی دارد ژاپن از 40 سال پیش حفظ محیط زیست را آغازکرد. در ایران از 600 دشت 297 تاى آنها خشك شد
کانال جلگه_شمالی(تیکاوتیرنگ)
@jolgeshomali
کانال جلگه_شمالی(تیکاوتیرنگ)
@jolgeshomali
#ژاپن، یکی از مشهورترین روزنامههای ملی، روزنامهای صد در صد #پایدار منتشر میکند
🌱یعنی بعد از خواندن روزنامه آن را میکارند و شکوفه میدهد.
کانال جلگه_شمالی(تیکاوتیرنگ)
@jolgeshomali
🌱یعنی بعد از خواندن روزنامه آن را میکارند و شکوفه میدهد.
کانال جلگه_شمالی(تیکاوتیرنگ)
@jolgeshomali
مدیرهواپیمایی #ژاپن کمترازخلبانان درآمد دارد وقتی ازاو سوال شد گفت در ژاپن معتقدیم صنعتی ک مدیران آن فقط به فکرمنافع خود باشند محکوم به نابودیست!
ارسالی آقای فرزاد اولادی
@kelarijan
@jolgeshomali
ارسالی آقای فرزاد اولادی
@kelarijan
@jolgeshomali
Forwarded from بى زباله
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
⁉️ در #ژاپن برای زباله ها چه میکنند؟
محمد جواد ترابی تجربه خودش از سفر به ژاپن را با ما به اشتراک گذاشته است.
با یک ویدئو یک دقیقه ای و دعوت از چهارنفر دیگر به چالش #بی_زباله بپیوندید.
🚯 @bizobaleh
محمد جواد ترابی تجربه خودش از سفر به ژاپن را با ما به اشتراک گذاشته است.
با یک ویدئو یک دقیقه ای و دعوت از چهارنفر دیگر به چالش #بی_زباله بپیوندید.
🚯 @bizobaleh
Forwarded from پایگاه ایران دوستان مازندران
ایستگاه های شارژخودروهای الکتریکی از پمپ بنزین ها درکشور #ژاپن یشتر است؛ #ژاپن سومین اقتصاد بزرگ جهان است.
#اقتصاد_سبز
#توسعه_پایدار
کانال #کاوه_مدنی
کانال جلگه_شمالی(تیکاوتیرنگ)
@jolgeshomali
#اقتصاد_سبز
#توسعه_پایدار
کانال #کاوه_مدنی
کانال جلگه_شمالی(تیکاوتیرنگ)
@jolgeshomali
Forwarded from پایگاه ایران دوستان مازندران
پارک جالبی در #ژاپن بنام Kidzania وجود دارد که بچه ها در آن میتوانند زندگی بزرگسالان را تجربه کنند. مثل #کارکردن_بانکداری_رانندگی و ...
کانال جلگه_شمالی(تیکاوتیرنگ)
@jolgeshomali
کانال جلگه_شمالی(تیکاوتیرنگ)
@jolgeshomali
Forwarded from پایگاه ایران دوستان مازندران
توالتها در #ژاپن به گونه ای ساخته شدن که #آب پس ازشستن دستهاوارد #سیفون میشود.
اینکار مصرف آب در #ژاپن رابه طرز شگفت آوری کاهش داد.
پایگاه ایران دوستان مازندران
@jolgeshomali
اینکار مصرف آب در #ژاپن رابه طرز شگفت آوری کاهش داد.
پایگاه ایران دوستان مازندران
@jolgeshomali
خانههای #ضدزلزله در #ژاپن
ساخته شده از #پلاستیک، #فوم یا #پلی_استرین، ۳۰۰ سال دوام داشته و بسیار سبک هستند.
این خانههای #گنبدیشکل در یک زلزله واقعی ویرانگر سالم ماندند.
@ZistonlineNewsاز کانال
پایگاه ایران دوستان مازندران
@jolgeshomali
ساخته شده از #پلاستیک، #فوم یا #پلی_استرین، ۳۰۰ سال دوام داشته و بسیار سبک هستند.
این خانههای #گنبدیشکل در یک زلزله واقعی ویرانگر سالم ماندند.
@ZistonlineNewsاز کانال
پایگاه ایران دوستان مازندران
@jolgeshomali
روستای #شیراکاوا در #ژاپن بدلیل قرار گرفتن در شرایط خاص آب و هوایی پر برفترین نقطه قابل سکونت در جهان است. میزان بارش برف در این دهکده سالانه ۱۰ونیم متر است
ازکانال_هواشناسی
پایگاه ایران دوستان مازندران
@jolgeshomali
ازکانال_هواشناسی
پایگاه ایران دوستان مازندران
@jolgeshomali
Forwarded from تاریخاندیشی ــ مهدی تدینی (مهدی تدینی)
«ژاپن و حسرت ۱۲۰ سالۀ ما...»
چرا ژاپن توانست و ما نتوانستیم... این پرسش بیش ۱۲۰ سال است که رهایمان نمیکند. ۱۱۴ سال پیش (در ۱۹۰۵) وقتی ژاپنیها شکستی خفتبار به روسها تحمیل کردند زخم شکستهای پیاپیِ ایران از روسیه آنقدر تازه بود که دل ایرانیها از پیروزی ژاپن حسابی خنک شد، و مگر میشد منکر نگاه حسرتبار ما به ژاپن شد؟ وقتی ما درگیر عزل محمدعلی شاه بودیم، منتظر بودیم احمدشاه کمی قد بکشد تا بتوانیم او را شاه بنامیم، وقتی روسها و انگلیسیها به هر گوشۀ ایران قشون میکشیدند و جنگلیها تازه با «گَلَنگَدَن» آشنا میشدند، آری، در همان زمان، ژاپنیها در اقیانوس آرام و شرق آسیا سروری میکردند، وارد مرحۀ امپریالیسم شده بودند، هر قدر دلشان میخواست از خاک شرق آسیا برای خود برمیداشتند. ۷۴ سال پیش هم آمریکاییها فقط به زور بمب اتم توانستند ژاپنیها را به زانو درآورند... و همچنان سالبهسال ما ایرانیها پرسیدیم «چرا ژاپن توانست و ما نتوانستیم؟» البته چون ما در ایران گاه بدیهیات را هم برای «خودبینظیرپنداران» باید اثبات کنیم، اگر کسی شک دارد که ژاپن توانسته است و ما نتوانستهایم، خوب است نگاهی به تولید ناخالص ملی بیندازد و ایران را با ژاپن مقایسه کند: تولید ناخالص ملی ژاپن در سال ۲۰۱۸ در رتبۀ سوم جهان ۵.۰۷۰.۶۲۶ میلیون دلار بوده و تولید ناخالص ملی ایران در رتبۀ سیام ۴۳۰.۰۸۳ میلیون دلار! یعنی تولید ژاپن دوازده برابر ماست!
چند ماه پیش در نوشتاری شرح دادم که ژاپن چگونه ناگهان در دوران امپراتور مِیجی با اجرای برنامههایی مشخص جهشی خیرهکننده کرد (لینک آن نوشتار در پایان این پُست میآید). در اینجا یکی از عوام پیشرفت ژاپن را بیشتر شرح میدهم: «اُیاتوئی گایکوکوجین» (oyatoi gaikokujin)؛ یعنی «خارجیهای قراردادی» یا «خارجیهای استخدامی» که معادل «مستشاران» است.
ژاپن در نیمۀ دوم قرن نوزدهم (همزمان با دورۀ ناصرالدین و مظفرالدین شاه) انبوهی از دانشمندان، مهندسان، پزشکان، حقوقدانان و هنرمندان اروپایی را استخدام کرد تا بتواند «انتقال فناوری» از اروپا به ژاپن انجام دهد. آمار و ارقام و کارایی این سیاست بُهتآور است! آدمی به شگفت میآید وقتی این فروتنی و پذیرندگی ژاپنیها را در آن سالها مطالعه میکند! این اروپاییها و آمریکاییها هم انتقال دانش و فناوری انجام میدادند و هم شاگردانی ژاپنی تربیت میکردند.
▪️چند آمار از این مستشاران
ــ در سال ۱۸۷۲: ۲۱۴ نفر (۱۱۹ نفر انگلیسی، ۵۰ نفر فرانسوی، ۱۶ آمریکایی، ۹ چینی و ۸ پروسی)
ــ از ۱۸۶۸ تا ۱۸۸۹: ۲۶۹۰ نفر (۱.۱۲۶ انگلیسی، ۴۱۴ آمریکایی، ۳۳۳ فرانسوی، ۲۵۰ چینی، ۲۱۵ آلمانی، ۹۹ هلندی)
ــ دستمزد این خارجیها بالا بود. سال ۱۸۷۴ دستمزد ۵۲۰ خارجی حدود ۲.۲ میلیون یِن میشد که برابر با یکسوم بودجۀ دولت ژاپن بود!
اما شگفتانگیزتر از این ارقام و مبالغ، گستردگی حوزههای این مستشاران و میزان نفوذ آنها بود. این مستشاران در حوزههای پزشکی و دامپزشکی، حقوق، مدیریت و اقتصاد، علوم نظامی، ریاضیات و علوم طبیعی، مهندسی، هنر و موسیقی، علوم انسانی و تربیتی به خدمت گرفته شده بودند. در اینجا فقط به چند مورد اشاره میکنم:
ــ فریدریش دونیتس (Friedrich Dönitz)، پزشک آلمانی، از ۱۸۷۳ (برابر با بیستوپنجمین سال سلطنت ناصرالدینشاه) در توکیو آناتومی تدریس میکرد و کتاب آناتومی او در ژاپن چاپ شد. او پزشکی قانونی ژاپن را پایهگذاری کرد.
ــ یاکوب مِکِل (Jacob Meckel)، افسر پروسی (آلمانی) در سال ۱۸۸۵ به توکیو رفت، ابتدا تاکتیکهای نظامی تدریس کرد و بعد کمک کرد تا ارتش ژاپن بر اساس الگوی آلمان بازسازی شود. وقتی مِکِل به آلمان بازمیگشت ژنرال کاتسورا، فرمانده ژاپنی، شمشیر خود را که در جنگهای زیادی با آن جنگیده بود به او هدیه داد.
ــ ادموند مورل (Edmund Morel)، مهندس بریتانیایی در ۱۸۷۰ به ژاپن رفت و بر ساخت نخستین خطآهن ژاپن نظارت کرد و همۀ فوت و فن ساخت راهآهن را به ژاپنیها یاد داد (قبر او در یوکوهاماست).
ــ اما این مستشاران بیشمارند و هر یک داستانی شگفتانگیز دارد. حتا در موسیقی! فرانتس اِکِرت (Franz Eckert)، آهنگساز آلمانی، در سال 1880 به ژاپن رفت، برای نخستین بار سازهای غربی به ژاپن برد و ژاپنیها را با موسیقی غربی آشنا کرد و حتا از او خواسته شد در ساخت سرود ملی ژاپن کمک کند! (دقت کنید: سرود ملی!)
این هزاران مستشار فناوری غربی را به ژاپن انتقال دادند، نهادهای علمی، آموزشی، صنعتی و زیربنایی ژاپن را ساختند و شاگرد تربیت کردند، ژاپنیها فروتنانه آموختند و کسی هم از «خیانت» و «استعمار» و «غربزدگی» سخن نگفت. نتیجه این شد که ژاپن در سال ۱۹۰۵ روسیه را درهمکوبید!
این بحث را ادامه میدهیم. برای خواندن نوشتار اصلی در این باره بنگرید به این پست:
https://t.me/tarikhandishi/595
مهدی تدینی
#ژاپن، #توسعه، #میجی
@tarikhandishi
چرا ژاپن توانست و ما نتوانستیم... این پرسش بیش ۱۲۰ سال است که رهایمان نمیکند. ۱۱۴ سال پیش (در ۱۹۰۵) وقتی ژاپنیها شکستی خفتبار به روسها تحمیل کردند زخم شکستهای پیاپیِ ایران از روسیه آنقدر تازه بود که دل ایرانیها از پیروزی ژاپن حسابی خنک شد، و مگر میشد منکر نگاه حسرتبار ما به ژاپن شد؟ وقتی ما درگیر عزل محمدعلی شاه بودیم، منتظر بودیم احمدشاه کمی قد بکشد تا بتوانیم او را شاه بنامیم، وقتی روسها و انگلیسیها به هر گوشۀ ایران قشون میکشیدند و جنگلیها تازه با «گَلَنگَدَن» آشنا میشدند، آری، در همان زمان، ژاپنیها در اقیانوس آرام و شرق آسیا سروری میکردند، وارد مرحۀ امپریالیسم شده بودند، هر قدر دلشان میخواست از خاک شرق آسیا برای خود برمیداشتند. ۷۴ سال پیش هم آمریکاییها فقط به زور بمب اتم توانستند ژاپنیها را به زانو درآورند... و همچنان سالبهسال ما ایرانیها پرسیدیم «چرا ژاپن توانست و ما نتوانستیم؟» البته چون ما در ایران گاه بدیهیات را هم برای «خودبینظیرپنداران» باید اثبات کنیم، اگر کسی شک دارد که ژاپن توانسته است و ما نتوانستهایم، خوب است نگاهی به تولید ناخالص ملی بیندازد و ایران را با ژاپن مقایسه کند: تولید ناخالص ملی ژاپن در سال ۲۰۱۸ در رتبۀ سوم جهان ۵.۰۷۰.۶۲۶ میلیون دلار بوده و تولید ناخالص ملی ایران در رتبۀ سیام ۴۳۰.۰۸۳ میلیون دلار! یعنی تولید ژاپن دوازده برابر ماست!
چند ماه پیش در نوشتاری شرح دادم که ژاپن چگونه ناگهان در دوران امپراتور مِیجی با اجرای برنامههایی مشخص جهشی خیرهکننده کرد (لینک آن نوشتار در پایان این پُست میآید). در اینجا یکی از عوام پیشرفت ژاپن را بیشتر شرح میدهم: «اُیاتوئی گایکوکوجین» (oyatoi gaikokujin)؛ یعنی «خارجیهای قراردادی» یا «خارجیهای استخدامی» که معادل «مستشاران» است.
ژاپن در نیمۀ دوم قرن نوزدهم (همزمان با دورۀ ناصرالدین و مظفرالدین شاه) انبوهی از دانشمندان، مهندسان، پزشکان، حقوقدانان و هنرمندان اروپایی را استخدام کرد تا بتواند «انتقال فناوری» از اروپا به ژاپن انجام دهد. آمار و ارقام و کارایی این سیاست بُهتآور است! آدمی به شگفت میآید وقتی این فروتنی و پذیرندگی ژاپنیها را در آن سالها مطالعه میکند! این اروپاییها و آمریکاییها هم انتقال دانش و فناوری انجام میدادند و هم شاگردانی ژاپنی تربیت میکردند.
▪️چند آمار از این مستشاران
ــ در سال ۱۸۷۲: ۲۱۴ نفر (۱۱۹ نفر انگلیسی، ۵۰ نفر فرانسوی، ۱۶ آمریکایی، ۹ چینی و ۸ پروسی)
ــ از ۱۸۶۸ تا ۱۸۸۹: ۲۶۹۰ نفر (۱.۱۲۶ انگلیسی، ۴۱۴ آمریکایی، ۳۳۳ فرانسوی، ۲۵۰ چینی، ۲۱۵ آلمانی، ۹۹ هلندی)
ــ دستمزد این خارجیها بالا بود. سال ۱۸۷۴ دستمزد ۵۲۰ خارجی حدود ۲.۲ میلیون یِن میشد که برابر با یکسوم بودجۀ دولت ژاپن بود!
اما شگفتانگیزتر از این ارقام و مبالغ، گستردگی حوزههای این مستشاران و میزان نفوذ آنها بود. این مستشاران در حوزههای پزشکی و دامپزشکی، حقوق، مدیریت و اقتصاد، علوم نظامی، ریاضیات و علوم طبیعی، مهندسی، هنر و موسیقی، علوم انسانی و تربیتی به خدمت گرفته شده بودند. در اینجا فقط به چند مورد اشاره میکنم:
ــ فریدریش دونیتس (Friedrich Dönitz)، پزشک آلمانی، از ۱۸۷۳ (برابر با بیستوپنجمین سال سلطنت ناصرالدینشاه) در توکیو آناتومی تدریس میکرد و کتاب آناتومی او در ژاپن چاپ شد. او پزشکی قانونی ژاپن را پایهگذاری کرد.
ــ یاکوب مِکِل (Jacob Meckel)، افسر پروسی (آلمانی) در سال ۱۸۸۵ به توکیو رفت، ابتدا تاکتیکهای نظامی تدریس کرد و بعد کمک کرد تا ارتش ژاپن بر اساس الگوی آلمان بازسازی شود. وقتی مِکِل به آلمان بازمیگشت ژنرال کاتسورا، فرمانده ژاپنی، شمشیر خود را که در جنگهای زیادی با آن جنگیده بود به او هدیه داد.
ــ ادموند مورل (Edmund Morel)، مهندس بریتانیایی در ۱۸۷۰ به ژاپن رفت و بر ساخت نخستین خطآهن ژاپن نظارت کرد و همۀ فوت و فن ساخت راهآهن را به ژاپنیها یاد داد (قبر او در یوکوهاماست).
ــ اما این مستشاران بیشمارند و هر یک داستانی شگفتانگیز دارد. حتا در موسیقی! فرانتس اِکِرت (Franz Eckert)، آهنگساز آلمانی، در سال 1880 به ژاپن رفت، برای نخستین بار سازهای غربی به ژاپن برد و ژاپنیها را با موسیقی غربی آشنا کرد و حتا از او خواسته شد در ساخت سرود ملی ژاپن کمک کند! (دقت کنید: سرود ملی!)
این هزاران مستشار فناوری غربی را به ژاپن انتقال دادند، نهادهای علمی، آموزشی، صنعتی و زیربنایی ژاپن را ساختند و شاگرد تربیت کردند، ژاپنیها فروتنانه آموختند و کسی هم از «خیانت» و «استعمار» و «غربزدگی» سخن نگفت. نتیجه این شد که ژاپن در سال ۱۹۰۵ روسیه را درهمکوبید!
این بحث را ادامه میدهیم. برای خواندن نوشتار اصلی در این باره بنگرید به این پست:
https://t.me/tarikhandishi/595
مهدی تدینی
#ژاپن، #توسعه، #میجی
@tarikhandishi