راز سنگ نوشته نویافته #نقش_رستم

نویسنده: #سامان_توفیق
(دکترای باستان­شناسی و مدیر پروژه غار-دژ #اسپهبد_خورشید_مازندران)

روزهای اخیر خبر یافتن یک سنگ‌نبشته­ نویافته در بالای سر یکی از نقوش برجسته گوردخمه #داریوش_بزرگ هخامنشی در نقش #رستم در رسانه‌ها منتشر شدکه ۲۵۰۰ سال قدمت دارد و رسوبات و جلبک‌های چند هزارساله آن را از دیدگان پنهان کرده بود و به صورت اتفاقی در حین عکس‌برداری از این محوطه کشف شده است.

به گفته باستان­شناسان، این کشف در حوزه زبان باستان در ۵۰ سال گذشته بی نظیر است و با کشف این کتیبه باستان شناسان پی بردند که شخصی از سران دربار #هخامنشیان بنام «پَتی شووریش» در حال انجام یک حرکت آئینی به سمت #داریوش_شاه است.

#سهیل_دلشاد  که خوانش این سنگ نبشته را در درست دارد، گفته است:‌ «بخش کمی از این کتیبه که نام یکی از بزرگان #هخامنشی در آن قسمت نقش بسته بوده از بین رفته اما خوشبختانه قسمتی که لقب آن شخص درج شده سالم مانده است.»

وی افزوده است: «لقب شخصی که این کتیبه درباره او نوشته شده «پَتی شووریش» نام دارد که به نظر یکی از بزرگان و مقامات امپراتوری هخامنشیان بوده است.» (منبع: ایران آنلاین)

واژه «پَتی شووریش»

اشاره شده است که واژه «پتی شووریش» لقب یکی از سران دربار هخامنشی است. باید تذکر بدهم که خوانش درست این نام «پتشواریش» است و اشکال دیگر این نام در سالنامه‌­های آشوری با نام «پاتوش آری»[۱]، «پاتشواریش» در سنگ نبشته­‌های هخامنشی[۲]، «پَرخواثَرس»[۳] در منابع یونانی، «پتشخوار»[۴] و «پتشخوارگر»[۵] در منابع دوره ساسانی از جمله کارنامه اردشیر بابکان[۶]، سنگ نوشته شاپور بر کعبه زرتشت[۷]، روایات بندهش[۸] و در گِل‌­مُهری از دوره ساسانی این نام «پَریشوارگر»[۹] خوانده شده است.

در منابع اسلامی معرب این نام؛ «فرشوادگر»[۱۰] شده و در عنوان «فرشواذجرشاه» لقب «مازیارِ قارن» واپسین #اسپهبد_تبرستان در زمان خلافت عباسیان بود نیز آمده است.[۱۱]

«جاینام پتشخوارگَر» به معنای کوه، دارای والاترین فرّه (Xwarrah) است و این کوه بی‌­تردید، قله #دماوند است که حماسی­‌ترین و والاترین چکاد #البرزکوه است و کانون  «پتشخوارگَر» باستان را هم در #البرز_مرکزی و پیرامون قله #دماوند باید دانست.[۱۲]

در سنگ نبشته­ نقش #رستم_داریوش بزرگ، از «گوبَرووَه­ پاتیشخوری، حمل کننده نیزه #داریوش_شاه» نام برده شده است.[۱۳]

«گُبریاس» در روایت #بابلی_بیستون، به نام قبیله‌­ای که به آن تعلق داشته، «پاتیشْوَری» خوانده شده و از این نظر در میان پنج همدست دیگر #داریوش یگانه است. [۱۴]

#لوکوک این نام را #ایرانی می‌­داند و «Pātišhuvari» را به معنی «کسانی که بسیار محترمند»، معنی می­‌کند.[۱۵]لذا بی­‌تردید این پسوند، «گئوبَرووَ» [گُبریاس یا گاوباره] نیزه‌­دار #داریوش و یارِغار شاه هخامنشی است که از مردم «پتیشخوری» (تبرستان) و بلندپایه‌­ترین شخص دربارِ #داریوش_هخامنشی بود.




پایگاه ایران دوستان مازندران





@jolgeshomali



منابع :

▪️ابن‌­اسفندیار، محمد بن حسن. ۱۳۲۰، تاریخ طبرستان به تصحیح عباس اقبال آشتیانی، تهران، ناشر پدیده خاور.
▪️اکبرزاده، داریوش. ۱۳۸۲، کتیبه‌­های پهلوی اشکانی، تهران، انتشارات پازینه.
▪️توفیق، سامان. کوه قارن؛ برمبنای پژوهش­‌های میدانی و اسناد مطالعاتی نویافته، در دست انتشار.
▪️دیاکونوف، ا.م. ۱۳۸۳، تاریخ ماد، ترجمه‌ کریم کشاورز، تهران، شرکت انتشارات علمی و فرهنگی.
▪️لوکوک، پی­یر. ۱۳۸۶، کتیبه‌­های هخامنشی، ترجمه نازیلا خلخالی، زیر نظر ژاله آموزگار، تهران، انتشارات فرزان روز.
▪️فرنبغ دادگی. ۱۳۸۵،بندهش. گزارنده مهرداد بهار. تهران. نشر توس.
▪️کامرون، جورج. ۱۳۶۵، ایران در سپیده‌دم تاریخ، ترجمه حسن انوشه، تهران، انتشارات شرکت علمی و فرهنگی.
▪️مینوی، مجتبی- هدایت، صادق. ۱۳۱۲، مازیار، تهران، انتشارات جاویدان.
▪️هدایت، صادق. ۱۳۴۲، زند وهومن یسن و کارنامه اردشیر بابکان، چاپ سوم، تهران، انتشارات امیرکبیر.

▪Bartholomae . Christian.,1904, repr1961; AltiranischesWorterbuch .
▪R.2007;Sasanian Seals and Sealings In The A. Saeedi Collection. Actairanica . No 44,Belgium.
▪️Kent R.G.1953,Old Persian ,New Haven,2d ed.
▪Marquart,J.1901;Erānshahr nach der Geographie des Ps.
▪Moses Xoranac’i, [Iran according to the Geography of Pseudo-Moses Xoranac’i]. Berlin.
▪Nyberg,ed. Henrik Samuel,1974 ; A manual of Pahlavi , pt. 2, Wiesbaden.
▪Lecoq .Pierre.,1997 ;Les inscriptions de la perse Achemenide, paris.
▪Ptolemy,C.1932,The Geography,Book6,Translated and Edited byEdward Luther
Stevenson,( repr.1991),New York.
▪️Strabo`s Geograpghi,Book XI-chapter8. Published in of the Loeb Classical Library edition,1917.
▪Von Voigtlander ,E, N., 1978 ; The Bisitun Inscription of Darius the Gr

تمبر یادبود #مهرگان ۱۳۴۵

گاهشماری زرتشتی؛ ۱۶مهر
گاهشماری جلالی؛ ۱۰مهر
این جشن ۶ روز بود

🔻مهرگان دومین جشن بزرگ ایرانیان پس از #نوروز
نوروز نخستین روز بهار/اعتدال بهاری، مهرگان/اعتدال پاییزی یک مهرماه بود؛ اما از دوره ساسانی در روز مهر از مهرماه(۱۶مهر)برگزارشد.
در #شاهنامه #فردوسی اشاره به پیروزی #کاوه_آهنگر بر ضحاک در جشن مهرگان «سَرِ مهرماه»

مهر؛ ایزد پیمان‌داری و دوستی؛ پرتوهای خورشید را مهر ‌نامند. مهرگان «روز مهر ایرانی»،«جشن مهرورزان».
اشاره سرایندگان پارسی به مهرورزی در مهرگان:
👈#مسعود_سعد_سلمان:
مهربانی کن به روز مهر و جشن مهرگان
👈ادیب ترمذی:
تویی که مهر تو در مهرگان بهار من است
👈خيام نيشابوری:«اين ماه را از آن رو مهرماه گويند که مهرباني بود مردمان را بر يکديگر، از هرچه رسيده باشد، غله و ميوه، بدهند و بخورند»

مهرگان همزمان با برداشت محصول کشاورزی جامعه ایرانی رنگ و بویی ویژه داشت و سپاس از طبیعت با خوان مهرگانی به پارچه ارغوانی، کتاب،آیینه،آب،آتشدان،بوی‌ خوش،گل‌؛میوه؛مغزها؛نان،شیر،شربت؛هفت غله؛ دست‌افشانی پایکوبی با سرنا و دف‌

همچنین ۱۶ مهر، سالروز پادشاهی #داریوش_بزرگ هخامنشی است

@LoversofIRAN

سردیس #داریوش_بزرگ_هخامنشی بر دیوار ادارهٔ پست و ترابری قدیم برلین. روی نمای بیرونی این ساختمان سردیس ۲۶ شخصیت جهانی، به ترتیب قدمت تاریخی نصب شده که در شکل‌گیری صنعت «پست» دخالت داشته‌اند. سردیس نفر اول، به عنوان بنیان‌گذار پست در جهان متعلق به #داریوش_بزرگ است.




@Khurasan20