Forwarded from خوزستان پاره تن ایران زمین است
پل سوم یا همان پل #پارک_لاله #اهواز پنجاه ساله شد. پلی که گردشکران بی شماری در طول سال از آن تردد می کنند. مسافران با مردم بومی برای ترد از غرب به شرق یا بالعکس از این پل رد می شوند.
پلی که با هشتاد میلیون ریال ساخته شد.
نشریه نفت‌خیز در سال هشتم انتشار خود که سال 1348 منتشر شد درباره این پل نوشت: عملیات ساختمانی پل جدید اهواز در دست اجرا است و تا مدت سه یا چهار ماه دیگر ساختمان آن به پایان می رسد. این پل در شمال شهر اهواز و در نزدیکی #نیوسایت واقع شده است.
در نشریه نفت خیر اشاره شده که پل مزبور جاده بندر ماهشهر، بندر شاهپور و مارون را به جاده #خرمشهر و #تهران متصل می کند. با احداث این پل وسائط نقلیه از کنار شهر اهواز خواهند گذشت و مسافرت از #مسجدسلیمان به #خرمشهر و #آبادان سریعتر انجام خواهد گرفت.
پل سوم از طرف سازمان برنامه، توسط شرکت "کارا" که یک شرکت مشترک ایرانی ایتالیایی است ساخته شد. شهرداری اهواز هم در دهه 90 خورشیدی اقدام به تعریض پل سوم کرد./اینستاگرام مجتبا گهستونی
@iran_khouzestan
پلی که با هشتاد میلیون ریال ساخته شد.
نشریه نفت‌خیز در سال هشتم انتشار خود که سال 1348 منتشر شد درباره این پل نوشت: عملیات ساختمانی پل جدید اهواز در دست اجرا است و تا مدت سه یا چهار ماه دیگر ساختمان آن به پایان می رسد. این پل در شمال شهر اهواز و در نزدیکی #نیوسایت واقع شده است.
در نشریه نفت خیر اشاره شده که پل مزبور جاده بندر ماهشهر، بندر شاهپور و مارون را به جاده #خرمشهر و #تهران متصل می کند. با احداث این پل وسائط نقلیه از کنار شهر اهواز خواهند گذشت و مسافرت از #مسجدسلیمان به #خرمشهر و #آبادان سریعتر انجام خواهد گرفت.
پل سوم از طرف سازمان برنامه، توسط شرکت "کارا" که یک شرکت مشترک ایرانی ایتالیایی است ساخته شد. شهرداری اهواز هم در دهه 90 خورشیدی اقدام به تعریض پل سوم کرد./اینستاگرام مجتبا گهستونی
@iran_khouzestan
Forwarded from محمد متینی‌زاده
پایگاه ایران دوستان مازندران
Photo
شهرداری نوشته: زنده باد درخت!
شهرداری در و دیوار شهر را پر کرده از تابلوهایی با شعار اصلی: زنده باد درخت و نیز آمارهایی در کاشت‌هایی که در این چند وقت انجام داده است. نمی‌دانم چرا این همه هزینه می‌کنند که بگویند ما اونطور نیستیم در حالی که شواهد بسیاری نشان می‌دهد هستند؟!
در کشوری که مصائبش برای عناصر طبیعیش فراوان است، اصلی‌ترین سیاست باید حفاظت باشد. متأسفانه نیست. چه در طبیعت چه در شهر. ارزش اکولوژیکی گیاهان و درختان چند ساله در هرکجای زمین چندین برابر کاشت‌های تازه است و گاهی اصلا قیاس‌شدنی نیست. چون آنچه با گیاهان سن و سال‌دار، به‌وجود می‌آید، ارزشی افزوده‌تر دارد. خاکی که از او تشکیل می‌شود، ارگانیسم‌هایی که با او زندگی می‌کنند، میزبانی‌هایی که از فون پیرامونشان انجام می‌دهند، از یک سو، کارآمدتر بودنشان در کاهش آلودگی، زیبایی‌های دیداری تکامل‌یافته، ظرفیت بیشتر برای رهگیری رواناب و طوفان، کاهش مصرف انرژی و ... از سوی دیگر، و همه دیگر یافته‌های دانشمندان می‌گوید نخست آنچه را داریم دو دستی حفظ کنیم و بعد به فکر احیا و توسعه باشیم.
فریب‌دهنده است که توجهی به جنگل چند میلیون ساله هیرکانی نداشته باشیم، کاشت نهال را در بوق و کرنا کنیم. به حریم باغ استثنایی گیاهشناسی ملی ایران که ارزش تفرجی-حفاظتی آن 543 میلیون دلار در سال برآورد شده، کوچک‌ترین اهمیتی ندهیم، برای حفاظتش خود را به خواب بزنیم، پارک‌های قدیمی و شناسنامه‌ای شهر را در تعاریف نادرست از فضای سبز بگنجانیم، به بهانه‌ای ضدارزش، چند هزار مترمربع از آنها را حصار بکشیم، آن وقت بیاییم شهر را با تابلوی زنده باد درخت پر کنیم.
یک بار دیگر هم نوشتم، شورای شهر تهران باید کار جدی برای این همه جسارت به مظلوم‌ترین عناصر زنده هستی انجام دهد. این اعتراضات محققان و کارشناسان حوزه‌های مختلف شهری، سیاسی نیست، برای زیست بهتر شهری است که سنگینی ترافیک، شلوغی و جمعیت بیش از حدش خردش کرده است.
زنده باد درخت، اما باید در زمانه کنونی نوشت زنده باد درخت، اما نه هر درختی! آن درختانی که فقط یک سری دوست داشته باشند.
محمد متینی‌زاده
چهاردهم اردی‌بهشت هزار و چهارصد و سه
#باغ_گیاهشناسی_تنها_نیست #ایران #باغ_گیاه_شناسی_ملی_ایران #حفاظت_از_گونه_های_گیاهی #گیاه #ذخایر_ژنتیکی #منابع_طبیعی #زنده_باد_درخت #فضای_سبز #پارک_قیطریه #پارک_لاله #شهرداری
@matinizadehmohammad
شهرداری در و دیوار شهر را پر کرده از تابلوهایی با شعار اصلی: زنده باد درخت و نیز آمارهایی در کاشت‌هایی که در این چند وقت انجام داده است. نمی‌دانم چرا این همه هزینه می‌کنند که بگویند ما اونطور نیستیم در حالی که شواهد بسیاری نشان می‌دهد هستند؟!
در کشوری که مصائبش برای عناصر طبیعیش فراوان است، اصلی‌ترین سیاست باید حفاظت باشد. متأسفانه نیست. چه در طبیعت چه در شهر. ارزش اکولوژیکی گیاهان و درختان چند ساله در هرکجای زمین چندین برابر کاشت‌های تازه است و گاهی اصلا قیاس‌شدنی نیست. چون آنچه با گیاهان سن و سال‌دار، به‌وجود می‌آید، ارزشی افزوده‌تر دارد. خاکی که از او تشکیل می‌شود، ارگانیسم‌هایی که با او زندگی می‌کنند، میزبانی‌هایی که از فون پیرامونشان انجام می‌دهند، از یک سو، کارآمدتر بودنشان در کاهش آلودگی، زیبایی‌های دیداری تکامل‌یافته، ظرفیت بیشتر برای رهگیری رواناب و طوفان، کاهش مصرف انرژی و ... از سوی دیگر، و همه دیگر یافته‌های دانشمندان می‌گوید نخست آنچه را داریم دو دستی حفظ کنیم و بعد به فکر احیا و توسعه باشیم.
فریب‌دهنده است که توجهی به جنگل چند میلیون ساله هیرکانی نداشته باشیم، کاشت نهال را در بوق و کرنا کنیم. به حریم باغ استثنایی گیاهشناسی ملی ایران که ارزش تفرجی-حفاظتی آن 543 میلیون دلار در سال برآورد شده، کوچک‌ترین اهمیتی ندهیم، برای حفاظتش خود را به خواب بزنیم، پارک‌های قدیمی و شناسنامه‌ای شهر را در تعاریف نادرست از فضای سبز بگنجانیم، به بهانه‌ای ضدارزش، چند هزار مترمربع از آنها را حصار بکشیم، آن وقت بیاییم شهر را با تابلوی زنده باد درخت پر کنیم.
یک بار دیگر هم نوشتم، شورای شهر تهران باید کار جدی برای این همه جسارت به مظلوم‌ترین عناصر زنده هستی انجام دهد. این اعتراضات محققان و کارشناسان حوزه‌های مختلف شهری، سیاسی نیست، برای زیست بهتر شهری است که سنگینی ترافیک، شلوغی و جمعیت بیش از حدش خردش کرده است.
زنده باد درخت، اما باید در زمانه کنونی نوشت زنده باد درخت، اما نه هر درختی! آن درختانی که فقط یک سری دوست داشته باشند.
محمد متینی‌زاده
چهاردهم اردی‌بهشت هزار و چهارصد و سه
#باغ_گیاهشناسی_تنها_نیست #ایران #باغ_گیاه_شناسی_ملی_ایران #حفاظت_از_گونه_های_گیاهی #گیاه #ذخایر_ژنتیکی #منابع_طبیعی #زنده_باد_درخت #فضای_سبز #پارک_قیطریه #پارک_لاله #شهرداری
@matinizadehmohammad