۴ دی برابربا ۲۵ دسامبر زادروز پدر شعر #پارسی
رودکی شاعرهمه پارسیان جهان، وحدت بخش فرهنگی مردمانی است که در بخش های جداشده #ايرانزمين_بزرگ زندگی می کنند ونیاکان و ویژگیهای ها و منش مشترک دارند.
رودکي در روستاي #رودك بخش #سغد_خراسان که اينک در #پنجکنت ايالت #سغد جمهوري #تاجيکستان قرار داردچشم به جهان گشود.
پاینده باد #ایرانزمین
پایگاه ایران دوستان مازندران
@jolgeshomali
رودکی شاعرهمه پارسیان جهان، وحدت بخش فرهنگی مردمانی است که در بخش های جداشده #ايرانزمين_بزرگ زندگی می کنند ونیاکان و ویژگیهای ها و منش مشترک دارند.
رودکي در روستاي #رودك بخش #سغد_خراسان که اينک در #پنجکنت ايالت #سغد جمهوري #تاجيکستان قرار داردچشم به جهان گشود.
پاینده باد #ایرانزمین
پایگاه ایران دوستان مازندران
@jolgeshomali
Forwarded from عاشقان ایران
👈در ستایش بانوی دانشمند #بدرالزمان_قریب
که دو روز پیش، از میان ما پرکشید. روانش شاد
✍ نوشته #حسن_قریبی
⬅️برای سلبریتی نجیب، دکتر بدرالزمان قریب
خانم دکتر قریب، تحصیل‌کردهٔ دانشگاه‌های پنسیلوانیا، میشیگان و هاروارد، عضو پیوستهٔ #فرهنگستان زبان و ادب فارسی، پژوهشگر، استاد دانشگاه و حتی از اهالی شعر و شاعری است که البته در محافل علمی داخل و خارج، او را به عنوان "سُغد‌شناس" بزرگ معاصر می‌شناسند که سرآمد کارهایش فرهنگ_سُغدی است.
سال‌ها پیش وقتی از او پرسیده شد که چرا ازدواج نکردید؟
جواب داد: «نشستم فرهنگ سغدی را بنویسم، سرم را بلند کردم دیدم هفتاد سالم شده»!
اگر بگویم عاشق ایران است حشو زائد است.
همین قدر بگویم با اینکه همیشه خندان است یک بار اخم نیمه‌اش را دیدم، و آن وقتی بود که برایش یک غزل خواندم که بیت آخرش این بود:
بیهوده فکر آتش و پرهای سیمرغید؛
کبریت‌های رستم این ماجرا خیس است!
خنده‌های مخصوص خود را با اخم در آمیخت و گفت:
«قشنگ بود ولی با رستم_من شوخی نکن» ...
خانم دکتر ژاله آموزگار هم بود. برگشت و به او گفت:
«بد می‌گم خانوم دکتر؟ بهش می‌گم با رستمِ من شوخی نکن، رستم یعنی ایران!»
#سغد سرزمینی از تمدن بزرگ ایران باستان است و اکنون نام ولایتی در تاجیکستان امروز که میراث‌دار فرهنگ ایرانی و ایران فرهنگی، با زبانی از شاخهٔ زبان‌های ایران شرقی است.
اوایل دههٔ نود به مناسبت شرکت در همایش استاد رودکی، با چند تن از مدعوین از جمله دکتر اصغر_دادبه، گذرمان به دانشگاه پنجکِت تاجیکستان افتاد، شهری در کنار خرابه‌های سغد باستان...
یک یک ما را به جمع معرفی کردند و همه صحبت کردیم. جلسه‌ای دوستانه در جمع استادان و دانشجویان بود و در نوبت پرسش و پاسخ از من سراغ احوال خانم دکتر قریب را گرفتند.
جواب دادم من قریبی هستم و ایشان قریب، ما نسبتی با هم نداریم اما از حُسن اتفاق، من هم از فرهنگستان می‌آیم و از حال ایشان باخبرم شکر خدا حالشان خوب است.
اینکه او را می‌شناختند و حالش را می‌پرسیدند نشانه‌ای از قدرشناسی و قدردانی آنها بود.
این قبیل خاطرات زیاد است اما ارتباط خدمات بانوی سُغد‌شناس به مشترکات ایران بزرگ فرهنگی، از ابتدای این یادداشت مرا به یاد این بیت معروف از ابویعقوب خریمی، شاعر ایرانی‌نژاد قرن سوم انداخته است که با زبان بیگانه خود را اینچنین معرفی می‌کند:
«اِنّی ا‌ِمرءٌ من سُراةِ الصُغدِ البَسَنی
عِرق الاعاجمِ جـلداً، طیّبَ الخبر»
(من مردی از بزرگان سُغد هستم
و رگ و پوستم از نژاد پاک ایرانی ست)
عاشقان ایران❤️
@LoversofIRAN
که دو روز پیش، از میان ما پرکشید. روانش شاد
✍ نوشته #حسن_قریبی
⬅️برای سلبریتی نجیب، دکتر بدرالزمان قریب
خانم دکتر قریب، تحصیل‌کردهٔ دانشگاه‌های پنسیلوانیا، میشیگان و هاروارد، عضو پیوستهٔ #فرهنگستان زبان و ادب فارسی، پژوهشگر، استاد دانشگاه و حتی از اهالی شعر و شاعری است که البته در محافل علمی داخل و خارج، او را به عنوان "سُغد‌شناس" بزرگ معاصر می‌شناسند که سرآمد کارهایش فرهنگ_سُغدی است.
سال‌ها پیش وقتی از او پرسیده شد که چرا ازدواج نکردید؟
جواب داد: «نشستم فرهنگ سغدی را بنویسم، سرم را بلند کردم دیدم هفتاد سالم شده»!
اگر بگویم عاشق ایران است حشو زائد است.
همین قدر بگویم با اینکه همیشه خندان است یک بار اخم نیمه‌اش را دیدم، و آن وقتی بود که برایش یک غزل خواندم که بیت آخرش این بود:
بیهوده فکر آتش و پرهای سیمرغید؛
کبریت‌های رستم این ماجرا خیس است!
خنده‌های مخصوص خود را با اخم در آمیخت و گفت:
«قشنگ بود ولی با رستم_من شوخی نکن» ...
خانم دکتر ژاله آموزگار هم بود. برگشت و به او گفت:
«بد می‌گم خانوم دکتر؟ بهش می‌گم با رستمِ من شوخی نکن، رستم یعنی ایران!»
#سغد سرزمینی از تمدن بزرگ ایران باستان است و اکنون نام ولایتی در تاجیکستان امروز که میراث‌دار فرهنگ ایرانی و ایران فرهنگی، با زبانی از شاخهٔ زبان‌های ایران شرقی است.
اوایل دههٔ نود به مناسبت شرکت در همایش استاد رودکی، با چند تن از مدعوین از جمله دکتر اصغر_دادبه، گذرمان به دانشگاه پنجکِت تاجیکستان افتاد، شهری در کنار خرابه‌های سغد باستان...
یک یک ما را به جمع معرفی کردند و همه صحبت کردیم. جلسه‌ای دوستانه در جمع استادان و دانشجویان بود و در نوبت پرسش و پاسخ از من سراغ احوال خانم دکتر قریب را گرفتند.
جواب دادم من قریبی هستم و ایشان قریب، ما نسبتی با هم نداریم اما از حُسن اتفاق، من هم از فرهنگستان می‌آیم و از حال ایشان باخبرم شکر خدا حالشان خوب است.
اینکه او را می‌شناختند و حالش را می‌پرسیدند نشانه‌ای از قدرشناسی و قدردانی آنها بود.
این قبیل خاطرات زیاد است اما ارتباط خدمات بانوی سُغد‌شناس به مشترکات ایران بزرگ فرهنگی، از ابتدای این یادداشت مرا به یاد این بیت معروف از ابویعقوب خریمی، شاعر ایرانی‌نژاد قرن سوم انداخته است که با زبان بیگانه خود را اینچنین معرفی می‌کند:
«اِنّی ا‌ِمرءٌ من سُراةِ الصُغدِ البَسَنی
عِرق الاعاجمِ جـلداً، طیّبَ الخبر»
(من مردی از بزرگان سُغد هستم
و رگ و پوستم از نژاد پاک ایرانی ست)
عاشقان ایران❤️
@LoversofIRAN
Forwarded from عاشقان ایران
کهن ترین نگاره "رستم و رخش" در نقاشی های #پنجکنت؛ پنج قرن پیش از سرایش #شاهنامه فردوسی!
/عکس از@dr_khatibi_abolfazl/
پَنجَکِنت(Panjakent)پنجکند یا پنجه‌کند، نام اصلی آن «پنج کند» به معنای پنج شهر است که پیش از آن «پنج‌ده» بود.
بخشی است در ولایت #سغد، باختر جمهوری #تاجیکستان.
پدر #شعر_پارسی، #رودکی از آنجا بود.
بیشتر مردم پنجه‌کند تاجیک‌اند، و شماری ازبک هستند.
ویژگی بارز این شهر، آثار هنری یافت‌شده در آن است؛ نقاشی‌های دیواری، چوب‌های کنده‌کاری و مجسمه‌های گِلی از دل تاریخ
در آثار هنری کشف‌شده در پنجکنت، نقاشی در جایگاه نخست است. در این شهر بیش از پنجاه مکان از زیر خاک بیرون آمده که دیوارهایشان انباشته از نقاشی‌هایی گوناگون بوده‌است در چهار گروه«مذهبی»،«حماسی»،«عامیانه»،«زندگی روزمره». نقاشی‌های حماسی، نگاره قهرمانان شاهنامه مانند #رستم، #سیاوش، #گردآفرید و... بود
این نقاشی‌ها در ساختمان پرستشگاه‌ها و خانه های مردم یافت شدند ک با رنگ های گیاهی کشیده شده بودند؛ رنگ قرمز از مواد آهنی، زرد از اُخرا، آبی از لاجورد، سفید از گچ و خاک رس، سیاه از زغال، فسفری از زرنیخ و شنگرف
عاشقان ایران❤️
@LoversofIRAN
/عکس از@dr_khatibi_abolfazl/
پَنجَکِنت(Panjakent)پنجکند یا پنجه‌کند، نام اصلی آن «پنج کند» به معنای پنج شهر است که پیش از آن «پنج‌ده» بود.
بخشی است در ولایت #سغد، باختر جمهوری #تاجیکستان.
پدر #شعر_پارسی، #رودکی از آنجا بود.
بیشتر مردم پنجه‌کند تاجیک‌اند، و شماری ازبک هستند.
ویژگی بارز این شهر، آثار هنری یافت‌شده در آن است؛ نقاشی‌های دیواری، چوب‌های کنده‌کاری و مجسمه‌های گِلی از دل تاریخ
در آثار هنری کشف‌شده در پنجکنت، نقاشی در جایگاه نخست است. در این شهر بیش از پنجاه مکان از زیر خاک بیرون آمده که دیوارهایشان انباشته از نقاشی‌هایی گوناگون بوده‌است در چهار گروه«مذهبی»،«حماسی»،«عامیانه»،«زندگی روزمره». نقاشی‌های حماسی، نگاره قهرمانان شاهنامه مانند #رستم، #سیاوش، #گردآفرید و... بود
این نقاشی‌ها در ساختمان پرستشگاه‌ها و خانه های مردم یافت شدند ک با رنگ های گیاهی کشیده شده بودند؛ رنگ قرمز از مواد آهنی، زرد از اُخرا، آبی از لاجورد، سفید از گچ و خاک رس، سیاه از زغال، فسفری از زرنیخ و شنگرف
عاشقان ایران❤️
@LoversofIRAN
🔴 در بلندای تاریخ ایران کهن ، جایگاه بلند #سغدیان در بازرگانی #شاهراه_ابریشم پایدار می باشد.
✍ جواد جیرودی
🔸 سعدیان مردمی ایرانی تبار و کوشا که در بازرگانی شاهراه ابریشم زبردست و توانا بودند. سغدیان در گستره بلند شاهراه ابریشم پیوسته پیشتاز و سرآمد بودند. این مردم ایرانی تبار در پیدایش کولونی های ایرانی نشین جهان باستان نقش آورانی یکتا بودند. چشم اندازی که آنان در شبه جزیره کره و ژاپن برجا نهادند نشانگر این چگونگی می باشد. در این چشم انداز شناخت زبان سغدیان و چگونگی چیرگی فرهنگی آنان بر آلتایی های پیرامون شاهراه ابریشم از زاویه های در خورنگرش بررسی های ایران شناسی می باشد. سغدیان از #ایرانیان_تاریخی گستره میانه مرزهای #چینستان تا #سمرکنت_باستانی بودند در مردم شناسی سغدیان باستان آن چه به شناخت شایسته تر می انجامد بررسی های زبان شناسی این مردم گرانمایه می باشد. سغدیان در چشم اندازی بلند در همگونی ساختاری با فرهنگ کلان نجد ایران می باشند. در جهان باستان شناسه این چگونگی پایدار ، آیین اشو زردشت می باشد. در چشم انداز شناخت این دریافت برانگیزاننده چگونگی آمدوشد سغدیان به سرزمین سغلاب( سکاهای شمال دریای سیاه ) بس در خور نگرش می باشد. مردمانی که می توان آنانرا نیاکان اسلاوهای سده های پسین دانست. چشم انداز چگونگی مردم شناسی این مردم در ادبیات پارسی بیانگر می باشد. در داستان #هفت_پیکر #حکیم_نظامی_گنجوی سرزمین #سغلاب در پیکره فرمانروایی ایران بشمار آمده است .مردمی که پیرو آیین زردشت پیامبر بودند. چشم انداز زبان شناسی زبان سغدی و چگونگی بهره گیری آلتایی های پیرامون شاهراه ابریشم به شناختی دیگر از غنای فرهنگی ایران باستان می انجامد. شماری انبوه از واژگان زبان ایغوری و هون های باستانی که در شمال تاجیکستان و جنوب قزاقستان بسر می بردند از زبان سغدی وام گرفته شد. #فارابی دانشمند نامور ایرانی از مردم #سغد می باشد. چشم انداز چیرگی آلتایی های سه سده پس از شاهنشاهی ساسانی در سمرکنت و فرا رود از این دریافت نشانه ها دارد. سغدیان و چشم انداز سیاست راهبردی ساسانیان در افزایش مالیات های سنگین از زاویه های در خور نگرش چشم انداز بازرگانی شاهراه ابریشم می باشد. خسرو انوشیروان دادگر با آگاهی از توانمندی رزمی آلتایی های پیرامون شاهراه ابریشم با چارچوبی خردمندانه ،توانمندی آلتایی ها را ناشدنی نمود. چگونگی سیاست بازرگانی شاهنشاهی ساسانی در سده پایانی دولت ساسانی بن مایه ناخشنودی دولت های پیرامون این شاهراه باستانی گردید. این ناخشنودی در سرنگونی شاهنشاهی ساسانی از زاویه های درخور نگرش می باشد. سغدیان پس از شاهنشاهی ساسانی در ساختار دولت های ایرانی فرا رود و دولت عباس زادگان ( عباسیان) نقش آور بودند. خاندان برمکیان از سغدیانی بودند که در دولت عباسی کارا بودند. مردم شناسی و زبان شناسی این مردم ایرانی تبار ایران باستان به شناخت شایسته تر از جایگاه بلند ایران باستان می انجامد. دریغ که فرزندان این مردم ایرانی تبار در زمانه کنونی با چشم اندازی دیگر جایگاه یافته اند.
پایگاه ایران دوستان مازندران
@jolgeshomali
✍ جواد جیرودی
🔸 سعدیان مردمی ایرانی تبار و کوشا که در بازرگانی شاهراه ابریشم زبردست و توانا بودند. سغدیان در گستره بلند شاهراه ابریشم پیوسته پیشتاز و سرآمد بودند. این مردم ایرانی تبار در پیدایش کولونی های ایرانی نشین جهان باستان نقش آورانی یکتا بودند. چشم اندازی که آنان در شبه جزیره کره و ژاپن برجا نهادند نشانگر این چگونگی می باشد. در این چشم انداز شناخت زبان سغدیان و چگونگی چیرگی فرهنگی آنان بر آلتایی های پیرامون شاهراه ابریشم از زاویه های در خورنگرش بررسی های ایران شناسی می باشد. سغدیان از #ایرانیان_تاریخی گستره میانه مرزهای #چینستان تا #سمرکنت_باستانی بودند در مردم شناسی سغدیان باستان آن چه به شناخت شایسته تر می انجامد بررسی های زبان شناسی این مردم گرانمایه می باشد. سغدیان در چشم اندازی بلند در همگونی ساختاری با فرهنگ کلان نجد ایران می باشند. در جهان باستان شناسه این چگونگی پایدار ، آیین اشو زردشت می باشد. در چشم انداز شناخت این دریافت برانگیزاننده چگونگی آمدوشد سغدیان به سرزمین سغلاب( سکاهای شمال دریای سیاه ) بس در خور نگرش می باشد. مردمانی که می توان آنانرا نیاکان اسلاوهای سده های پسین دانست. چشم انداز چگونگی مردم شناسی این مردم در ادبیات پارسی بیانگر می باشد. در داستان #هفت_پیکر #حکیم_نظامی_گنجوی سرزمین #سغلاب در پیکره فرمانروایی ایران بشمار آمده است .مردمی که پیرو آیین زردشت پیامبر بودند. چشم انداز زبان شناسی زبان سغدی و چگونگی بهره گیری آلتایی های پیرامون شاهراه ابریشم به شناختی دیگر از غنای فرهنگی ایران باستان می انجامد. شماری انبوه از واژگان زبان ایغوری و هون های باستانی که در شمال تاجیکستان و جنوب قزاقستان بسر می بردند از زبان سغدی وام گرفته شد. #فارابی دانشمند نامور ایرانی از مردم #سغد می باشد. چشم انداز چیرگی آلتایی های سه سده پس از شاهنشاهی ساسانی در سمرکنت و فرا رود از این دریافت نشانه ها دارد. سغدیان و چشم انداز سیاست راهبردی ساسانیان در افزایش مالیات های سنگین از زاویه های در خور نگرش چشم انداز بازرگانی شاهراه ابریشم می باشد. خسرو انوشیروان دادگر با آگاهی از توانمندی رزمی آلتایی های پیرامون شاهراه ابریشم با چارچوبی خردمندانه ،توانمندی آلتایی ها را ناشدنی نمود. چگونگی سیاست بازرگانی شاهنشاهی ساسانی در سده پایانی دولت ساسانی بن مایه ناخشنودی دولت های پیرامون این شاهراه باستانی گردید. این ناخشنودی در سرنگونی شاهنشاهی ساسانی از زاویه های درخور نگرش می باشد. سغدیان پس از شاهنشاهی ساسانی در ساختار دولت های ایرانی فرا رود و دولت عباس زادگان ( عباسیان) نقش آور بودند. خاندان برمکیان از سغدیانی بودند که در دولت عباسی کارا بودند. مردم شناسی و زبان شناسی این مردم ایرانی تبار ایران باستان به شناخت شایسته تر از جایگاه بلند ایران باستان می انجامد. دریغ که فرزندان این مردم ایرانی تبار در زمانه کنونی با چشم اندازی دیگر جایگاه یافته اند.
پایگاه ایران دوستان مازندران
@jolgeshomali