از ازل تا به ابد قسمت من ایران است!

سه‌شنبه (۸ دی‌ماه ۹۸) میزبان دکتر #سرور_بختی، رئیس #مؤسسه_فرهنگی_اکو بودم که مراسم معارفه‌اش حدوداً ماه پیش برگزار شد.
دستاورد او در این مأموریت هرچه باشد از طرف ناظران داوری خواهد شد، اما من پیش از این دیدار، خودآگاه یا ناخودآگاه، یاد استاد #مهمان_بختی (شاعر سرشناس و رئیس سابق اتفاق نویسندگان #تاجیکستان) افتادم و این شعر آشنای سال‌های پیش او را برای خود زمزمه کردم:

از ازل تا به ابد قسمت من ایران است
که نشانش پر سیمرغ و دل شیران است

همه گویند که ایران چه بزرگ است، بزرگ
این بزرگی «سخن» است و «خرد» پیران است

تاکنون دشمن افزون تو از کینه و رشک
از بلندی مقام تو بسا حیران است

و در بیت پایانی:

ره مهر من و تو دانم از امروز و پگاه
از بخارا و دوشنبه به دل تهران است

خوبی یادآوری این شعر از استاد آن بود که در ملاقات با فرزندش، دست کم می‌دانی با تربیت‌یافتهٔ چه کسی طرف هستی و بعید می‌دانی در این مسیر فرهنگی، همه چیز از نقطهٔ صفر مرزی آغاز شود!

#حسن_قریبی
@hassangharibi