سازه های آبی بی مانند و شاهکار باستانی #شوشتر

تاکنون بیش از 50 کتاب درباره سازه های آبی #شوشتر ازسوی پژوهشگران
خارجی نوشته شده که هیچ یک به پارسی برگردان نشده است.
که پیامد آن ناشناخته ماندن این شاهکار باستانى نزد #ایرانیان است؛ این شاهکار باستانی بیشتر از خود #ایران در جهان شناخته شده است.

پایگاه ایران دوستان مازندران

@jolgeshomali

‍ 👈 سال نوی منداییان ایران 👉

زبان مندایی، دارای واژگان بسیار از #پارسی_پهلوی ست

@LoversofIRAN

〰〰〰〰〰〰〰〰〰〰

⬅️سال نوی مندایی:
پیروان دین #مندایی ایران که به آنها #صابئین هم می گویند، در #خوزستان زندگی میکنند.
آنها ۲۸تیر در #اهواز آغاز سال ۴۴۵هزار و ۳۸۷خود را جشن گرفتند.
به باور آنها این عید همزمان با آفرینش #حضرت_آدم ع است.

⬅️باورهای دینی منداییان:
پیامبران آنها بجز آدم ع، شیث، نوح، سام و یحیی ع هستند.
دین صابئین برپایه توحید، معاد، نبوت است.
قبله آنها رو به #شمال است و اعتقادشان این است که ترازوی عدل الهی و عرش اعلا در شمال قرار دارند. پس تمام مراسم دینی خود را رو به شمال انجام می‌دهند. چون ستاره جدی در شمال قرار دارد این شبهه برای بعضی ایجاد شده بود که صابئین ستاره جدی را می‌پرستند و برخی سنت‌های اسلامی آنان را به اشتباه ستاره‌پرست دانسته‌اند از همین روی، در دوره هایی با مشکلاتی در سرزمینهای اسلامی روبرو بودند.
همانطور که گفته شد آنها خود را پیروان #یحیی ع، تعمیددهنده #مسیح ع میدانند، بنابراین آب روان، غسل تعمید در آیین آنها از اهمیت ویژه ای برخوردار است و اصلی‌ترین رکن دینی آن‌ها غسل در روزهای #یک‌شنبه در آب روان است. از همین روی، در کنار رودخانه‌های #دجله، #فرات و #کارون در #ایران و #عراق زندگی می‌کنند.
روزی ۵ بار نماز می خوانند. در زمان ازدواج برای محرم شدن عروس و داماد در آب رفته و غسل کنند.
کتاب صابئین #گنزاربا یا #صحف_آدم است که توسط جبرائیل رسول بر اولین پیامبر یعنی #آدم ع نازل شد و ادیان الهی دیگر، پس از دین صابئین به وجود آمدند

⬅️ جمعیت منداییان:
جمعیت آنها را ۷۰ هزار نفر در عراق و ۲۵ هزار نفر در ایران برآورد می‌کنند. نزدیک به ۷۵۰۰۰ نفر آنها تا سال ۲۰۰۲ در عراق زندگی می‌کردند که پس از جنگ میان آمریکا و عراق بسیاری از آنها کوچ کردند.
سالهای اخیر شمار زیادی از این اقلیت به کشورهای دیگر رفتند و امروزه در نقاط گوناگون جهان همچون #سیدنی و #سن_آنتونیو، #تگزاس در شمار نسبتاً انبوه هستند.
در #دوران_باستان، صابئین با پشتیبانی #اردوان_اشکانی به خاطر آزار رومیان یا یهودیان از مسکن اولیه‌شان که حدود #فلسطین امروزی بوده به مرزهای #ایران آورده شدند و در اطراف #تیسفون (در عراق کنونی) و نیز #کرخه و #کارون و در شهرهای #پارسیان مسکن داده شدند. اینان در #شوشتر و #دزفول ساکن بودند. در زمان قاجار برخی مبادرت به آزار اینان داشتند که #امیرکبیر به نجات اینان همت گماشت. امروزه اینان در #سوسنگرد، #دزفول، #اهواز و #آبادان زندگی می‌کنند و بصورت سنتی بیشتر مذهب خود را پنهان می‌دارند.
کارشان ببشتر حکاکی ظروف طلا و نقره بوده است و امروزه نیز شغل اصلی آنها #زرگری، #طلافروشی و #نقره_کاری ست.
در خوزستان قدیم ایشان به امانتداری و صداقت ضرب‌المثل بوده‌اند.

⬅️ روحانیان مندایی:
«گنجور» و پس از آن «تَرمیده» است.
کسی که بر متون دینی تسلط کامل پیدا کند به مقام #گنزورا (شیخ) می‌رسد که معنی اش #گنج‌دار بر امور دینی منداییان است و هرگز وارد مسایل عمومی منداییان نمی‌شود. گنزورا هرگز مقام رهبری بر جامعه مندایی ندارد و دادن عنوان رهبری به یکی از شیوخ مندایی نیز بعد از #انقلاب_اسلامی صورت گرفت.

⬅️زبان مندایی:
مَندا واژه‌ای از زبانِ #آرامیِ_شرقی به معنی «دانش، آگاهی، و معرفت» است؛ و به یک معنا، برابرنهادِ گنوس است.
واژه ی #مغتسله نیز به معنی مذهب #تعمیدیان گاهی بدیشان اطلاق شده‌است.
گاهی نیز نام منداییان را از ریشه #ماد یا #مادای که نام سرزمین باستانی شمال غربی ایران بوده دانسته‌اند، اما این نظر میان پژوهشگران از اقبال چندانی برخوردار نیست.
بیشتر همان واژه #مندا را که در زبان آرامی برابر #عرفان قرار دارد میپسندند.
نام‌های دینی و مقدس منداییان، #آرامی است و با اندکی تغییر در زبان‌های #عبری و #عربی نیز همانند است. به عنوان نمونه برای آوردن نام #شیث از شیتل و برای نام #سام بن نوح از شوم و نیز برای خود #نوح از نو، استفاده می‌کنند. منداییان را گاهی با صابئین که ذکر آن در قرآن سه بار آمده، یکی دانسته اند از این رو در #خوزستان ایشان به صابئین معروف‌اند که در لفظ محلی #صُبّی تلفظ می‌شود.
زبان ایشان ترکیبی از #پارسی_پهلوی (خوزستانی) و زبان #عهد_عتیق_خودشان است که به هیچ‌یک از زبانهای امروزه دنیا شبیه نیست. ایشان #الفبایی_مخصوص به خود دارند.
معمولاً روحانیون آنها با ریشی بلند سبیلی بلند که روی ریش می آید و عمامه کوچک سفید قابل شناختن هستند.

منابع:
■اسماعیل ابوالقاسم‌پور. اسطورهٔ آفرینش در آیین مانی
■طباطبائی، محیط -۱۳۶۳صابئین اهل کتابند - ویراستار عبدالکریم سروش
■زرین کوب، عبدالحسین - در جستجوی تصوف در ایران ب - ۱۳۶۹
■ صابئین ایران‌زمین، نشر کلید ۱۳۷۹

@LoversofIRAN

در همایش شب چله انجمن تاریانا مطرح شد:

شب چله جشنی به گستردگی اندیشه ایرانشهری/ برای جاودانگی ایران، جشن های ملی را باشکوه برگزار کنیم

همایش گرامیداشت شب چله به همت کارگروه تاریخ انجمن دوستداران میراث فرهنگی تاریانا خوزستان‌ در خانه سمن های اهواز برگزار شد.

به گزارش خبرنگار ایلنا از اهواز، در ابتدای این همایش هانیه فلاطون پور عضو ۷ ساله انجمن ایران زمین #شوشتر به اجرای برنامه پرداخت و پس از او مژگان امیری، مدیر مرکز #حافظ شناسی #خوزستان ضمن خواندن غزلی از حافظ تفالی به دیوان این شاعر زد.

در ادامه امیری، عضو هیأت مدیره انجمن مثنوی خوانی #اهواز، توضیحاتی در خصوص شعر مولانا داد. سپس گروه موسیقی پرند به سرپرستی اقبال ناصر و با آواز مشعل پور و دف نوازی داود شوشتری قطعاتی از موسیقی اصیل ایرانی را به زیبایی برای حاضرین اجرا کردند.

محمد هنرور سنتور نواز جوان اهوازی دیگر اجرا کننده این همایش بود که قطعاتی برای علاقه مندان نواخت، پس از آن ندا عزیزیه مجری این مراسم، با فال حافظ، فال کوزه که از سنت های کهن شب چله ایرانی است، را اجرا کرد. در پایان نیز علی یار زارعی، نویسنده و کارگردان پیشکسوت صدا و سیمای مرکز خوزستان، قصه ای قدیمی را برای حاضرین تعریف کرد.

در بخشی دیگر از این همایش، اشکان زارعی، نویسنده، پژوهشگر و دانشجوی دکترای تاریخ و رئیس کارگروه تاریخ انجمن تاریانا، اظهار کرد: ایرانیان در تاریخ دیرینه خود همواره با برگزاری جشن‌های بی‌شمار، باهم بودن و شاد زیستن را آزموده و امیدوارانه چشم به آینده‌ایی روشن داشته‌اند. بی گمان جشن شب چله نیز تلاشی برای رسیدن به آغازی بهتر و آرمانی‌تر بوده است.

وی با بیان اینکه به باور نیاکان‌مان از پس روزهای سرد و تاریک، روشنایی و سپیدی فرا می‌رسد، افزود: چرایی و پیدایی جشن شب چله را باید در باورهای مهری جستجو کرد، آن هنگام که پیش از برآمدن #زرتشت از آمیختگی اندیشه‌های ناب ایرانی درباره چگونگی آفرینش جهان، باروری زمین و ارج‌گذاری روشنایی، آیینی پدید آمد که آن را مهرپرستی نامیدند.

ادامه در لینک زیر:👇👇👇
https://www.ilna.news/%D8%A8%D8%AE%D8%B4-%D8%AE%D9%88%D8%B2%D8%B3%D8%AA%D8%A7%D9%86-94/849633-%D8%B4%D8%A8-%DA%86%D9%84%D9%87-%D8%AC%D8%B4%D9%86%DB%8C-%D8%A8%D9%87-%DA%AF%D8%B3%D8%AA%D8%B1%D8%AF%DA%AF%DB%8C-%D8%A7%D9%86%D8%AF%DB%8C%D8%B4%D9%87-%D8%A7%DB%8C%D8%B1%D8%A7%D9%86%D8%B4%D9%87%D8%B1%DB%8C-%D8%A8%D8%B1%D8%A7%DB%8C-%D8%AC%D8%A7%D9%88%D8%AF%D8%A7%D9%86%DA%AF%DB%8C-%D8%A7%DB%8C%D8%B1%D8%A7%D9%86-%D8%AC%D8%B4%D9%86-%D9%87%D8%A7%DB%8C-%D9%85%D9%84%DB%8C-%D8%B1%D8%A7-%D8%A8%D8%A7%D8%B4%DA%A9%D9%88%D9%87-%D8%A8%D8%B1%DA%AF%D8%B2%D8%A7%D8%B1-%DA%A9%D9%86%DB%8C%D9%85


T.me/iran_khouzestan

🔴 آرامگاه یعقوب لیث صفاری در جنوب #ایران_دزفول

🔸آرامگاه یعقوب لیث صفاری، در روستای #شاه‌آباد در ده کیلومتری #دزفول، سمت راست جاده #دزفول به #شوشتر قرار دارد. در کنار این آرامگاه بازمانده‌های شهر #گندی_شاپور دیده می‌شود. گنبد بلند مضرس (دندانه دار) سفید رنگ و جلال عمارت بقعه از دور کاملا جلوه‌گر است. در اطراف بقعه، قبرستان وسیعی است که در آن وجود سنگ قبرهای قدیمی، نشانگرتاریخ کهن این بنا می‌باشد.
یعقوب لیث «رادمان پسر ماهک سیستانی»یکی از پادشاهان ایران و از دودمان صفاری بود.یعقوب لیث صفار نخستین کسی بود که زبان پارسی را ۲۰۰ سال پس از امدن اسلام به ایران، به نام زبان رسمی ایران اعلام کرد و پس از آن دیگر کسی حق نداشت در دربار او به زبانی غیر از پارسی سخن بگوید. دکتر محسن ابوالقاسمی در کتاب "تاریخ زبان فارسی" آورده‌است: در سال ۲۵۴هجری، یعقوب لیث صفار، دولت مستقل ایران را در شهر زرنج سیستان تاسیس کرد و زبان فارسی را زبان رسمی کرد که این رسمیت تا کنون ادامه دارد.



پایگاه ایران دوستان مازندران

@jolgeshomali

🔴  آرامگاه یعقوب لیث صفار،
میان راه  #دزفول به #شوشتر،
و این دختر هنرمند بی این که مرا بشناسد شعر "وطن" مرا به این زیبایی می خواند..
چه افتخاری بود که اشکم را درآورد. 


✍دکتر مصطفی بادکوبه ای

"شبی دل بود و دلدار خردمند
دل از دیدار دلبر شاد و خرسند

که با بانگ «بنان» و نام «ایران»
دو چشمم شد زشور عشق، گریان

چو دلبر شور اشک شوق را دید
به شیرینی، زمن مستانه پرسید

بگو جانا که مفهوم وطن چیست؟
که بی مهرش، دلی گر هست، دل نیست!

به زیر پرچم ایران نشستیم
و در را جز به روی عشق بستیم

به یمن عشق، درّ ناب سفتیم
و در وصف وطن این‌گونه گفتیم:

وطن یعنی درختی ریشه در خاک
اصیل و سالم و پربهره و پاک

وطن خاکی سراسر افتخار است
که از «جمشید» و از «کی» یادگار است

وطن یعنی سرود پاک بودن
نگهبان تمام خاک بودن...

...زدریای وطن خیزد همی دُر
چو آژیر و چو دریادار بایندر

وطن یعنی «خزر»، صیاد، جنگل
«خلیج فارس»، رقص نور، مشعل

وطن یعنی تجلی‌گاه ملت
حضور زنده آگاه ملت

وطن یعنی دیار عشق و «امید»
دیار ماندگار نسل خورشید

کنون ای هم‌وطن، ای جان جانان
بیا با ما بگو «پاینده ایران»:


پایگاه ایران دوستان مازندران
@jolgeshomali