Forwarded from پایگاه ایران دوستان مازندران
حکومت #باوندیان در مازندران :
بخش نخست:.
#باوندیان خاندانی #ایرانی_ساسانی (آریائی نژاد)از پادشاهان تبرستان بودند که در حدود ۷۰۰ سال، بیشتر در مناطق کوهستانی آن ناحیه، فرمان راندند. در طول این زمان، #باوندیان سه بار فروپاشیدند. قلمرو آنان طبرستان، در جنوب دریای طبرستان (دریای کاسپین)، باختر گیلان و در خاوراسترآباد، شامل شهرهای آمل، سارویه (ساری)، مهروان وآبسکون بوده ولی این تقسیمبندی در طول تاریخ دچاردگرگونی شدهاست.بطوریکه در برهه هائی تاگیلان هم گسترش یافته است. برای نمونه قلمرو باوندیان طبرستان در زمان شاه غازی رستم طبری باوندی ملقب به رستم چهارم سراسر کرانه های دریای مازندران را در برگرفت.باوندیان پایتخت خودرا #فریم، #ساری و #آمل برگزیدند و زبانشان را تبری، دینشان زرتشت و اسلام و دولت پادشاهی اسپهبد داشتند.
شاهان باوندی با نامهای «اسپهبد» و «ملک الجبال» شناخته میشدند. نام این خاندان برگرفته از لقب مؤسس این دودمان، #باو، است که در خدمت پاد
شاهان ساسانیان بود. باوندیان خراجگزار دولت های نزدیک به خود بودند و تحت انقیاد خلفا و سلاطین معاصرشان نیز قرار گرفتند.
منابع:
۱. ابن اسفندیار، تاریخ طبرستان، ج۱، ص۵۶، چاپ عباس اقبال، تهران (تاریخ مقدمه ۱۳۲۰ ش).
۲. محمد بن جریر طبری، تاریخ الطبری: تاریخ الامم و الملوک، ج۹، ص۹۷، چاپ محمد ابوالفضل ابراهیم، بیروت (۱۳۸۲ـ۱۳۸۷/۱۹۶۲ـ۱۹۶۷).
۳. آرتور امانوئل کریستن سن، ایران در زمان ساسانیان، ج۱، ص۳۷۷، ترجمه رشید یاسمی، تهران ۱۳۵۱ ش.
۴. ابن اسفندیار، تاریخ طبرستان، ج۱، ص۱۴۷، چاپ عباس اقبال، تهران (تاریخ مقدمه ۱۳۲۰ ش).
۵. ابن اسفندیار، تاریخ طبرستان، ج۱، ص۱۵۲، چاپ عباس اقبال، تهران (تاریخ مقدمه ۱۳۲۰ ش)
@taporestangilak_ariyaea
@jolgeshomali
بخش نخست:.
#باوندیان خاندانی #ایرانی_ساسانی (آریائی نژاد)از پادشاهان تبرستان بودند که در حدود ۷۰۰ سال، بیشتر در مناطق کوهستانی آن ناحیه، فرمان راندند. در طول این زمان، #باوندیان سه بار فروپاشیدند. قلمرو آنان طبرستان، در جنوب دریای طبرستان (دریای کاسپین)، باختر گیلان و در خاوراسترآباد، شامل شهرهای آمل، سارویه (ساری)، مهروان وآبسکون بوده ولی این تقسیمبندی در طول تاریخ دچاردگرگونی شدهاست.بطوریکه در برهه هائی تاگیلان هم گسترش یافته است. برای نمونه قلمرو باوندیان طبرستان در زمان شاه غازی رستم طبری باوندی ملقب به رستم چهارم سراسر کرانه های دریای مازندران را در برگرفت.باوندیان پایتخت خودرا #فریم، #ساری و #آمل برگزیدند و زبانشان را تبری، دینشان زرتشت و اسلام و دولت پادشاهی اسپهبد داشتند.
شاهان باوندی با نامهای «اسپهبد» و «ملک الجبال» شناخته میشدند. نام این خاندان برگرفته از لقب مؤسس این دودمان، #باو، است که در خدمت پاد
شاهان ساسانیان بود. باوندیان خراجگزار دولت های نزدیک به خود بودند و تحت انقیاد خلفا و سلاطین معاصرشان نیز قرار گرفتند.
منابع:
۱. ابن اسفندیار، تاریخ طبرستان، ج۱، ص۵۶، چاپ عباس اقبال، تهران (تاریخ مقدمه ۱۳۲۰ ش).
۲. محمد بن جریر طبری، تاریخ الطبری: تاریخ الامم و الملوک، ج۹، ص۹۷، چاپ محمد ابوالفضل ابراهیم، بیروت (۱۳۸۲ـ۱۳۸۷/۱۹۶۲ـ۱۹۶۷).
۳. آرتور امانوئل کریستن سن، ایران در زمان ساسانیان، ج۱، ص۳۷۷، ترجمه رشید یاسمی، تهران ۱۳۵۱ ش.
۴. ابن اسفندیار، تاریخ طبرستان، ج۱، ص۱۴۷، چاپ عباس اقبال، تهران (تاریخ مقدمه ۱۳۲۰ ش).
۵. ابن اسفندیار، تاریخ طبرستان، ج۱، ص۱۵۲، چاپ عباس اقبال، تهران (تاریخ مقدمه ۱۳۲۰ ش)
@taporestangilak_ariyaea
@jolgeshomali
#فاطمه_توانایی
نخستین زن پرستار در #ایران
وی از شهر #رشت بود ودر دوره #پهلوی_اول پرستار بیمارستان دکتر #فریم_آمریکایی وبعد ها #پورسینا بود.
این بانوی شایسته و فرهیخته ی #ایرانی در سال ۱۳۱۰در آموزشگاه پرستاری #رشت نام نویسی و چهار سال دیگر یعنی سال ۱۳۱۴ از این آموزشگاه فارغ التحصیل شد.
پایگاه ایران دوستان مازندران
@jolgeshomali
نخستین زن پرستار در #ایران
وی از شهر #رشت بود ودر دوره #پهلوی_اول پرستار بیمارستان دکتر #فریم_آمریکایی وبعد ها #پورسینا بود.
این بانوی شایسته و فرهیخته ی #ایرانی در سال ۱۳۱۰در آموزشگاه پرستاری #رشت نام نویسی و چهار سال دیگر یعنی سال ۱۳۱۴ از این آموزشگاه فارغ التحصیل شد.
پایگاه ایران دوستان مازندران
@jolgeshomali
Forwarded from مازندرانگیلان آریایی
بخش #هزارجریب و حکومت #آل_باوند
بخش آخر:
#یانهسر بخشی از منطقه کوهستانی #هزارجریب_بهشهر است که #خسرو_انوشیروان پادشاه #ساسانی پس از پیروزی در جنگ «هیاطله» با کمک اولاد سوخرا ولایات متعددی از جمله #هزارجریب را به «قارن» پسر «سوخرا» داد و برای نظم طبرستان نواحی یارکوه (هزارجریب) را به #باوندیان سپرد.
نزدیکی به پایتخت #اشکانیان، شهر #صددروازه یا #دامغان امروزی با منطقه کوهستانی #هزارجریب این بخش مورد توجه شاهان #اشکانی هم بوده است.
اسپهبد شهریار یکم از دودمان باوندیان با حکومت مازیار بن قارن در هزارجریب مخالفت کرد و قسمتهایی از قلمرو پدر مازیار را به تصرف درآورد و بعد از مرگ #اسپهبد_مازیار از سوی مأمون به حکومت نواحی کوهستانی به عنوان نایبالخلیفه منصوب شد.
از حوادث مهم #هزارجریب بعد از مازیار، حمله حسنبنزید به کوهستان هزارجریب و جنگ با اسپهبد قارن شهریار باوندی بود چرا که مهمترین سلسله حکومتی هزارجریب خاندان باوندیان یا آلباوند بودند که به مدت ۷۰۰ سال در تبرستان حکومت کردند.
دوره تحت فرمانروایی آل باوند که ، کیوسیه خوانده شده ، از سال 45 تا397 هـ است. قلمرو آنان در این دوره بخشهای کوهستانی معروف به جبال #قارن به مرکزیت #پریم یا #فریم بوده که به همین خاطر به ملک الجبال و گرشاه شهرت یافته اند.
دومین دوره فرمانروایی آل باوند از سال 466 هجری آغاز شده وتا سال 606 هجری به درازا کشیده است ، مورخان #اسپهبدان این دوره را #باوندیان_اسپهبدیه نام نهاده اند . نخستین فرد این سلسله اسپهبد حسام الدوله شهریاربن قارن و آخرین آنان اسپهبد شمس الملوک رستم بن اردشیراست . باوندیان اسپهبدیه در سرزمینهائی بیشتری حکمرانی داشتند و بر #تبرستان ، #گیلان ، #ری و #قومس فرمانروایی داشتند و مرکز حکومتشان شهر #ساری بوده است .
سومین سلسله آل باوند ، کینخواریه نام داشته که حکومتشان از 635 هـ با به تخت نشینی اسپهبد ابوالملوک حسام الدوله اردشیر ملقب به کینخوار آغاز شده وتا سال 750 هـ یعنی زمان قتل اسپهبد فخرالدوله حسن به دست کیا افراسیاب چلابی به طول کشیده است . مرکز فرمانروایی شان #آمل بوده که از آنجا بر سراسر #مازندران حکم می رانده اند .
#برج_لاجيم در #سوادکوه در فاصله ي دوره اول باوندي و ظهور دومين سلسله ي اين خاندان ساخته شده است. يعني زماني كه تمامي دشت و نواحي مازندران قريب به هفتاد سال در دست آل زيار بود و سلاطين باوندي در كوههاي جنوب ساري ( پايتخت سابقشان) مأمن گزيده و منتظر فرصت بودن كه مجدداً حكومت مازندران را در دست گيرند.
زبان تبري يا مازندراني، بازمانده ي زبان #ايرانيان قديم #پهلوی است كه ديرتر وكمتر از ساير زبانها تحت تاَثير زبانهاي بيگانه اي چون عربي، مغولي، تاتاري قرار گرفته است.
تا قرن پنجم هجري، پادشاهان تبرستان به خط پهلوي مي نوشتند و سكه مي زدند. دو كتيبه که به خط #پهلوي در #رِسِكت، واقع در #دودانگه_ساري، و #گنبد_لاجيم در #سوادكوه به دست آمده است نشان می دهد که دودمان ساسانی آل باوند به پهلوی می نوشتندو سکه می زدند
@taporestangilak_ariyaea
بخش آخر:
#یانهسر بخشی از منطقه کوهستانی #هزارجریب_بهشهر است که #خسرو_انوشیروان پادشاه #ساسانی پس از پیروزی در جنگ «هیاطله» با کمک اولاد سوخرا ولایات متعددی از جمله #هزارجریب را به «قارن» پسر «سوخرا» داد و برای نظم طبرستان نواحی یارکوه (هزارجریب) را به #باوندیان سپرد.
نزدیکی به پایتخت #اشکانیان، شهر #صددروازه یا #دامغان امروزی با منطقه کوهستانی #هزارجریب این بخش مورد توجه شاهان #اشکانی هم بوده است.
اسپهبد شهریار یکم از دودمان باوندیان با حکومت مازیار بن قارن در هزارجریب مخالفت کرد و قسمتهایی از قلمرو پدر مازیار را به تصرف درآورد و بعد از مرگ #اسپهبد_مازیار از سوی مأمون به حکومت نواحی کوهستانی به عنوان نایبالخلیفه منصوب شد.
از حوادث مهم #هزارجریب بعد از مازیار، حمله حسنبنزید به کوهستان هزارجریب و جنگ با اسپهبد قارن شهریار باوندی بود چرا که مهمترین سلسله حکومتی هزارجریب خاندان باوندیان یا آلباوند بودند که به مدت ۷۰۰ سال در تبرستان حکومت کردند.
دوره تحت فرمانروایی آل باوند که ، کیوسیه خوانده شده ، از سال 45 تا397 هـ است. قلمرو آنان در این دوره بخشهای کوهستانی معروف به جبال #قارن به مرکزیت #پریم یا #فریم بوده که به همین خاطر به ملک الجبال و گرشاه شهرت یافته اند.
دومین دوره فرمانروایی آل باوند از سال 466 هجری آغاز شده وتا سال 606 هجری به درازا کشیده است ، مورخان #اسپهبدان این دوره را #باوندیان_اسپهبدیه نام نهاده اند . نخستین فرد این سلسله اسپهبد حسام الدوله شهریاربن قارن و آخرین آنان اسپهبد شمس الملوک رستم بن اردشیراست . باوندیان اسپهبدیه در سرزمینهائی بیشتری حکمرانی داشتند و بر #تبرستان ، #گیلان ، #ری و #قومس فرمانروایی داشتند و مرکز حکومتشان شهر #ساری بوده است .
سومین سلسله آل باوند ، کینخواریه نام داشته که حکومتشان از 635 هـ با به تخت نشینی اسپهبد ابوالملوک حسام الدوله اردشیر ملقب به کینخوار آغاز شده وتا سال 750 هـ یعنی زمان قتل اسپهبد فخرالدوله حسن به دست کیا افراسیاب چلابی به طول کشیده است . مرکز فرمانروایی شان #آمل بوده که از آنجا بر سراسر #مازندران حکم می رانده اند .
#برج_لاجيم در #سوادکوه در فاصله ي دوره اول باوندي و ظهور دومين سلسله ي اين خاندان ساخته شده است. يعني زماني كه تمامي دشت و نواحي مازندران قريب به هفتاد سال در دست آل زيار بود و سلاطين باوندي در كوههاي جنوب ساري ( پايتخت سابقشان) مأمن گزيده و منتظر فرصت بودن كه مجدداً حكومت مازندران را در دست گيرند.
زبان تبري يا مازندراني، بازمانده ي زبان #ايرانيان قديم #پهلوی است كه ديرتر وكمتر از ساير زبانها تحت تاَثير زبانهاي بيگانه اي چون عربي، مغولي، تاتاري قرار گرفته است.
تا قرن پنجم هجري، پادشاهان تبرستان به خط پهلوي مي نوشتند و سكه مي زدند. دو كتيبه که به خط #پهلوي در #رِسِكت، واقع در #دودانگه_ساري، و #گنبد_لاجيم در #سوادكوه به دست آمده است نشان می دهد که دودمان ساسانی آل باوند به پهلوی می نوشتندو سکه می زدند
@taporestangilak_ariyaea