درگذشت حسن انوشه

✍ میلاد عظیمی

#حسن_انوشه یکی از ناموران فرهنگی شهر ما #بابل درگذشت. انوشه مترجم بود. چند کتاب خوب از تحقیقات تاریخی #ایران‌شناسان ترجمه کرد: غزنویان باسورث ، تاریخ سیستان باسورث، ایران و تمدن ایرانی کلمان هوار و چند جلد از تاریخ ایران کمبریج. نثر روانی داشت. انتخاب این کتاب‌های مهم برای ترجمه هم نشان آگاهی او بود.
کار دیگر انوشه سرپرستی دانشنامۀ ادب فارسی بود. اهمیت این دانشنامه – فارغ از کاستی‌ها و فرازوفرودهایی که در روش و محتوا داشت و جای بحثش اینجا نیست - این است که تمرکز دارد بر معرفی کار و کارنامۀ زبان و ادب فارسی در قلمرو تاریخی و فرهنگی آن. در این کتاب چندهزار صفحه اطلاعات دربارۀ میراث زبان و ادب فارسی در افغانستان و آناطولی و شبه‌قاره هند و قفقاز و ماوراءالنهر گردآمده است. (نمی‌دانم چرا نام سیاسی و تازۀ «آسیای میانه» به جای نام‌های کهن و ریشه‌دار «ورارود» و «ماوراءالنهر» بر کتاب نهاده شد). اصل توجه به قلمرو زبان فارسی و تدوین دانشنامه در این موضوع به نظرم کاری بجا و لازم بود و هنوز هم در این زمینه باید کارها کرد. خیلی از مطالب دانشنامۀ ادب فارسی تازه و سودمند است. این کتاب، با همۀ کاستی‌هایش، سند علمی و مستند حضور وسیع و عمیق و مستمر زبان فارسی و فرهنگ و ادب ایرانی در قلمرو تاریخی و فرهنگی آن است. بخصوص وقتی ببینیم سیاستمداران چگونه خاک در چشم حقایق علمی می‌پاشند و تاریخ را برای اغراض سیاسی و اقتصادی خود وارونه روایت می‌کنند، قدر و قیمت آن بیشتر شناخته می‌شود. توجه فرهنگی و ملی به قلمرو زبان فارسی را در کتاب دیگر انوشه با نام فارسی ناشنیده (با همکاری غلامرضا خدابنده‌لو) هم می‌توان دید. کتابی که فرهنگ واژگان و اصطلاحات فارسی و فارسی‌شدۀ کاربردی در افغانستان است و مورد نقد محققان هم قرار گرفته است. در همین عرصه انوشه کتابی هم دربارۀ شاعران معاصر افغانستان نوشت که ندیده‌ام.
این سال‌های آخر انوشه مشغول تدوین و ساماندهی دانشنامۀ مازندران بود. در مؤسسه‌ای خصوصی به اسم «بنیاد مازندران‌پژوهی انوشه». پشتیبان مالی این بنیاد دکتر علی شافی پزشک فرهنگ‌دوست بابلی است؛ این یعنی هنوز در این وانفسا هستند کسانی که خریدار دکان بی‌رونق خدمات فرهنگی باشند. دو‌سه سال پیش دهباشی شب بنیاد مازندران‌پژوهی انوشه را در دانشگاه بابل برگزار کرد که من هم چند کلمه‌ای حرف زدم. آن روز گفتم امیدوارم بنیاد مازندران‌پژوهی انوشه مرکزی شود برای گردآوردن اسناد و مدارک دربارۀ مازندران و هر کس سندی و عکسی دربارۀ تاریخ و فرهنگ و میراث طبیعی مازندران دارد، تصویری از آن به این بنیاد بدهد.
امیدوارم کار دانشنامۀ مازندران به سرانجام برسد و منتشر شود. این را هم بنویسم . حسن انوشه کسی نبود که معتقد باشد مازندران تافتۀ جدابافته است. او مازندران را بخشی از ایران می‌دانست و نام مازندران را ذیل نام بزرگ ایران می‌خواست. دنبال این نبود که برای مازندران افتخارات دروغی و غیرعلمی بتراشد. دانشنامۀ مازندران که انوشه قرار بود منتشر کند علی‌القاعده پیراسته از تعصبات لوس و تشبثات بی‌مزه بود و بر مبنای مستندات علمی به معرفی این تکّه از خاک ایران می‌پرداخت.

از کانال نور سیاه


پایگاه ایران دوستان مازندران

@jolgeshomli

به یاد استاد فقید و فرزانه ، #حسن_انوشه .

✍ صمد علیپور ریکنده :
درودی سراسر مهر و شور و عشق بر شما استاد فرزانه و فرهمندم جناب علی تیموری ساروکلایی .
یادداشت حضرت عالی را با عنوان :
« حسن انوشه ی بابل - شاهی – تهران » ، بارها خواندم . حزن و اندوهی گران و سخت بردلم نشست . هم از فقدان استاد فقید و فرزانه ، و هم ازمفاد و مضمونی که در دردنوشت تان عیان و مستتربود .
دردنوشتی پر مغز و نغز و متفاوت و از گونه و لون و سوزی دیگر .
سوگنامه ای در رثای مرد کتاب و اندیشه و اندیشمند .
اندیشمندی که در تندباد حوادث و ناملایمات و کم لطفی ها همچنان بالید و نوشت و اندیشید و آثار گرانسنگی از ادب و فرهنگ این سرزمین از خود به یادگار گذاشت .
چه زیبا و اما دردناکانه در این مختصر از فضایل و خصایلش گفتید.این دردنوشت از قلمی بر نمی خیزد مگر اینکه صاحب قلمش ،عمری انسانی و به فرزانگی و آزادگی زیسته باشد. ادامه ی این یادداشت را در پی دی اف مطالعه فرمائید.

بهار غم آلود نود و نه.

پایگاه ایران دوستان مازندران

@jolgeshomali

‍ [قدرشناسی]تکریم و تجلیل #استاد_انوشه با خرید #دانشنامه_مازندران

✍ایرج نیاز آذری : روزنامه نگار،فعال فرهنگی و اجتماعی

به اقتضای اشتغال در دانشگاه مازندران و دفتر نماینده مجلس و فعالیت رسانه ای وفرهنگی کم وبیش با مشکلات وحمایت های تدوین و انتشار دو دانشنامه در ساری و بابل آشنا هستم.
بی گمان تمهید مقدمات، نوشتن مقالات و تدوین دانشنامه مازندران با بضاعت اندک مالی و فضای محدود کتابخانه امام زاده یحیی بابل که توسط بنیاد مازندران پژوهی استاد انوشه به جریان افتاد از جمله آثارماندگاری است که جز با عشق، ایثار ، وطن دوستی وهمت خالصانه و صادقانه جمعی از فرهیختگان و دانشمندان به سرانجام نمی رسید.
علیرغم شرایط نامناسب اقتصادی کشور ،عدم حمایت دولت ونهادهای فرهنگی، برخی ناملایمات استانی و تنگناهای شدید مالی! اما باحمایت های ایثارگرایانه نیک اندیش فرهیخته جناب دکتر #علی_شافی و همراهی صادقانه اعضای تحریریه ؛"دانشنامه مازندران"، که سرمایه گرانبهای علمی و فرهنگی کشورمان و میراث سترگ روانشاد استاد #حسن_انوشه است بزودی آماده عرضه می باشد.
اما دریغا که دست اجل مهلت نداد تا درحیات " #دانش_مرد" شهیر #ایران_فرهنگی آیین رونمایی و جشن چاپ دانشنامه به #رویداد_فاخر_ملی مبدل شود؛ ولی شایسته است #تکریم و #تجلیل استادانوشه در پاسداشت مفاخر ایران زمین با خرید یک یاچند دوره دانشنامه به #جریان_بالنده علمی و فرهنگی #پارسی_زبانان در سراسر جهان بینجامد.
براین اساس از دست اندرکاران دانشنامه مازندران درخواست می کنم شیوه تهیه دانشنامه و #نحوه_مشارکت وهمکاری یاری گران فرهنگ دوست را اعلام نمایند تا علاقمندان ادب فارسی وزنده یاد استاد انوشه علیرغم شرایط اقتصادی کرونایی درکنار رسیدگی به محرومان، سیل" #ایران_دوستی" درپاسداشت علم و دانش جاری سازند.

[با خرید دانشنامه مازندران کار بزرگ و ارزشمند شادروان استاد #حسن_انوشه به بالندگی ایران فرهنگی یاری رسانیم.

روانش شاد، یادش گرامی و راهش پررهروباد].🌹

پایگاه ایران دوستان مازندران


@jolgeshomali