👈جشن فروردینگان (امروز) شادباد

@LoversofIRAN


⬅️ چیستی و ریشه جشن فروردینگان

۱۹ فروردین، #جشن #فروردینگان، جشنِ گرامیداشتِ «فْرَوَهْرِ» (روانِ مینویِ) [روح] پاکان و درگذشتگان است که در فروردین روز از فروردین ‌ماه (نوزدهم فروردین) برگزار می‌شود.

در فرهنگِ «برهانِ قاطع» درباره‌ی این جشن آمده است: «[فروردین] نامِ روزِ نوزدهم باشد از هر ماهِ شمسی و در این روز از ماهِ فروردین #فارسیان جشن سازند و عید کنند بنا بر قاعده‌ی کلیه که پیشِ ایشان جاری است که هر روز از هر ماهی که نامِ همان ماه داشته باشد عید باید کرد. نیک است در این روز به اعتقادِ ایشان جامه‌ی نو پوشیدن.»

#مسعود_سعد_سلمان، از ادیبانِ روزگارِ #غزنویان، به فرخندگیِ فروردینگان چنین سروده است:
«فروردین است و روزِ فروردین
شادی و طرب همی کند تلقین»
این سروده‌ نشانگرِ آن است که این جشن دستِ کم تا سده‌ی ششم [پس از اسلام در ایران] برگزار می‌شده است.

در کتابِ «سد در نثر و سد در #بندهش»، بندهای ۳۷ و ۹۵، درباره‌ی آیینهای فروردینگان آمده است: «اینکه چون فروردیان (فروردینگان) درآید، باید که هر کس درخورِ تواناییِ خویش درون (نانی کوچک و گرد) و یزشن (ستایش) و مِیَزد (نذرِ خوراکی) و آفرینگان (سرود و نماز) کند. در این ده روز بر همه واجب است و چه شایسته‌تر که در خانه‌ی خویش برپا کنند، چون روانها به خانه‌ی خود وارد شوند و چشم به راه باشند تا آیینهای بایسته از سویِ بازماندگان انجام شود. آن ده روز همه‌ی روانها در این گیتی باشند، به هر خانه که مِیَزد (پیشکشها و نذرها) بیشتر کنند، آن کدخدا و کدبانوی خانه و دیگران را بیشتر آفرین و دعا کنند و هرآینه آن سال، کارِ آن خاندان بهتر باشد و سود و بهرشان زیادتر افتد و هر کرفه (ثواب) که از بهرِ روانِ وردگان (درگذشتگان) کنند، همچنان باشد که به روانِ خویشتن کرده باشند. چون از این گیتی بگذرند، آن روانها پذیره‌ی او بازآیند و خرمی کنند و او را دلداری دهند و نیز پیشِ دادار، گواهی دهند که این اَشو (پاک) ما را از یاد نبرد و تا در آن جهان بود ما از او خشنود بودیم. اکنون ما همداستانیم که او را از آن کرفه‌های ما هم‌بهره کنی و روانِ او را به جایگاهِ اَشَوان (پاکان) رسانی. این سخن بگویند و آن روان را امید دهند تا حساب او را بکنند... پس کوشش باید کردن تا فروردیان را نیکو دارند و روانِ پدران و مادران و خویشان از ایشان به آزادی (سپاس) باشند.»

چنین، فروردینگان جشنِ روزِ یادبودِ «روانها» (روح درگذشتگان) است، چراکه واژه‌ی فروردین و فروهر از یک ریشه برآمده‌اند و به معنای نیرویی‌اند که از جهانِ مینوی برای راهنمایی و پاسبانیِ روانها در هر جانداری نهاده شده‌اند و بر این پایه، فروهرِ هر جاندار در زمانِ زندگی‌اش بخشی جدایی‌ناپذیر از روانِ او به شمار می‌آید.
مادران و پدرانِ ما در ایرانِ باستان در این روز بر سرِ خاکِ درگذشتگانِ از دست رفته می‌رفتند و در آیینی از آنان یاد می‌کردند.
بسانِ روزگارِ باستان، کنون نیز زردشتیانِ #ایران و پارسیانِ #هند و #پاکستان فروردینگان را برپا می‌دارند. آنان سرِ خاکِ رفتگان می‌روند و برای شادیِ روانِ درگذشتگان نماز می‌خوانند و دهش می‌کنند. گفتنی است که زردشتیانِ ایران این جشن را بیشتر به نامِ «فرودگ» می‌شناسند.
زردشتیانِ #تهران در این روز به آرامگاهِ زردشتیان که در «کاخِ فیروزه» است می‌روند و از موبدان می‌خواهند که بنامِ درگذشتگانشان «آفرینگان» بخوانند. به هنگامِ خوانشِ آفرینگان بر آتش اسفند و کُندر و دیگر خوشبوکننده‌ها دود می‌کنند و شمع روشن می‌نمایند و در کنارِ گل و سبزه‌ای که از پیش آماده کرده‌اند، میوه‌های تازه را پاره می‌کنند و به همراهِ «لُرک»، که هفت گونه میوه‌ی خشک همچون بادام، گردو، سنجد، خرما، فندق، قیسی و ... است، و «سورگ» که نانِ کوچکِ گردِ پخته‌شده در روغنِ کُنجد است، پس از پایان یافتنِ خوانشِ آفرینگان میانِ باشندگان پخش می‌کنند که به شادی و خرمی بخورند. همچنین، هر کس بر آرامگاهِ نزدیکانِ خود می‌رود و گل و سبزه می‌گذارد و شمع برمی‌افروزد. اورنگ در کتاب «جشنهای ایرانِ باستان» سورگ را همسان با نانِ روغنی که مسلمانان در روزِ آدینه‌ی پایانِ سال درست می‌کنند و بر سرِ خاکِ درگذشتگان می‌دهند می‌داند.
مادران و پدرانِ ما در #ایران_باستان در این روز بر سرِ خاکِ درگذشتگانِ از دست رفته می‌رفتند و در آیینی از آنان یاد می‌کردند.

#زرتشتیان #زرتشتی #پارسیان #فروهر

از تارنمای "مردم سالاری آنلاین"👇
https://www.mardomsalari.ir/report/105557/


@LoversofIRAN

جشن #شهریورگان شادوخجسته باد

روز #چهارم از هر ماه به نام #شهریور می‌باشد و چهارم ماه شهریور جشن شهریورگان می‌باشد
#‏شهریورگان یا #آذر_جشن از جشن‌های دوازدگانهٔ سال #ایران_باستان بوده و از شمار #جشن‌های_آتش بشمار میرود و #زرتشتیان این روز را به عنوان روز #پدر در نظر میگیرند.


از کانال مردم شمال با ویرایش

پایگاه ایران دوستان مازندران

@jolgeshomali

👆 #امیر_کبیر در یک نگاه
۲۰ دی سالگرد شهادت
(وی #بهاییت را ممنوع کرد وبه ضررکشور میدانست)

⬅️امیرکبیر و شکیبایی دینی
دکتر #افشین_جعفرزاده

از برجسته ترین تدابیر حکمرانی #امیرکبیر در دوره کوتاه صدارت، سیاست آزاد اندیشانه نسبت به اقلیت های دینی بود که از پاره ای کشورهای #اروپایی و #عثمانی پیشتر رفت
سیاست او بر پایه مدارای مذهبی، حق آزادی پرستش و تساوی حقوق اجتماعی بود.
در تفکر امیر، #زرتشتیان جایگاهی ویژه داشتند. همچنین #مسیحیان #آشوری #ارمنی و... #کلیمیان ایران همگی از سیاست روشنفکری دینی و آزادی کامل کار وبرگزاری آداب دینی بهره بردند. جالب ترین رفتار وی درباره #صابئین پیرو حضرت ذکریا در خوزستان بود که اجازه نداد کسی آنها را وادار به تغییر دین کند.
امیر به خوبی می دانست شکیبایی دینی از بنیادهای کهن فرهنگ ایرانیست و این میراث را با خردمندی پاس داشت.
این تصمیم اتفاقا پای بیگانگان را از ایران کوتاه کرد زیرا در آن دوره #روسیه و #بریتانیا برای خود حقی در جانبداری از مسیحیان قایل بودند تا زمینه ای برای دخالت باشد
درباره زرتشتی ها کار به جایی رسید که برخی زرتشتیان مهاجر ایرانی ( #پارسیان هند) از هند به ایران بازگشتند

ثبت تعدادی از آیین های #زرتشتیان در #فهرست_آثار_ملی کشورمان بی شک مقدمه معرفی فرهنگ غنی و #پیشینه_دین_مدار ایرانیان در جهان خواهد بود
با سپاس از مدیران میراث فرهنگی و شهرداری یزد
@sepantaniknam

#زرتشتیان ایران بیش از دیگران در این آب وخاک ریشه دارند واحترام به حقوقشان واجب
و البته که قدرت، ثروت و امکانات این خاک اهورایی برای #همه_ایرانیان است

ادب و احترامی که #زرتشتیان ایران در #محرم و #صفر به شهیدان کربلا و سوگواری آنها دارند، ستودنی و نشانه فرهنگ والای ایرانیان اصیل در پاسداشت نمادهای ایمانی حتی در دیگر دین هاست.

#هخامنشیان در دوران باستان از نمونه های بارز این فرهنگ مدارا و همزیستی متمدنانه ایرانی با دیگر دین ها و احترام به آداب دیگران است که ریشه های آن را در ایران امروز هنوز می توان میان ملت ما دید که از دین ها و باورهای گوناگون در کنار هم زیستی متمدنانه و محترمانه دارند.

عاشقان ایران ❤️
@LoversofIRAN

#زرتشتیان ایران بیش از دیگران در این آب وخاک ریشه دارند واحترام به حقوقشان واجب
و البته که قدرت، ثروت و امکانات این خاک اهورایی برای #همه_ایرانیان است

ادب و احترامی که #زرتشتیان ایران در #محرم و #صفر به شهیدان کربلا و سوگواری آنها دارند، ستودنی و نشانه فرهنگ والای ایرانیان اصیل در پاسداشت نمادهای ایمانی دیگر دین هاست.

#هخامنشیان در دوران باستان از نمونه های بارز این فرهنگ مدارا و همزیستی متمدنانه ایرانی با دیگر دین ها و احترام به آداب دیگران است که ریشه های آن را در ایران امروز هنوز می توان میان ملت ما دید که از دین ها و باورهای گوناگون در کنار هم زیستی متمدنانه و محترمانه دارند.

عاشقان ایران ❤️
@LoversofIRAN

سندی در تایید وجود قبرهای #زرتشتیان #آریایی در دوران پیش از اسلام در شرق شهر #اهواز(منبع آب) در سفرنامه #خوزستان نوشته حاج #عبدالغفار_نجم_الملک

@iran_khouzestan

💠 جشن سده در یک قدمی ثبت جهانی


سده از آیین‌ های مهم ایرانیان به شمار می‌ رود که با آداب و رسوم ویژه در غروب دهمین روز بهمن ماه که در گاهشمار زرتشتی مقارن با شانزدهمین روز از ماه بهمن (روز مهر ایزد) است، برگزار می شود، اقداماتی از سوی کشور برای ثبت جهانی این آیین تاریخی در حال انجام است.

نماینده #زرتشتیان در مجلس شورای اسلامی گفت: آیین سده، ثبت ملی شده و پرونده آن به همراه کشور تاجیکستان در نوبت ثبت بین‌المللی در #یونسکو قرار گرفته است.

اسفندیار اختیاری افزود: آیین سده توسط #ایران به عنوان کشور اصلی و کشور همراه #تاجیکستان و دیگر کشورهای حوزه فرهنگی ایران ثبت خواهد شد که نشان دهنده گسترش این آیین است.

وی با بیان اینکه آیین #سده، جشن احترام به یکی از بزرگترین آفرینش های پروردگار یکتا و بی‌همتاست، آتش را پدیده‌ای دانست که بدون آن امکان پیشرفت بشریت، علم و فناوری وجود نداشته و این جشن را متعلق به کل انسان‌ ها دانست.

نماینده زرتشتیان با تشریح اسطوره بیان شده در #شاهنامه #فردوسی در مورد پیدایش آتش، اظهار داشت: ما در این روز گردهم می‌ آییم تا دانای بزرگ هستی‌ بخش را نیایش کنیم که داده‌های نیکی را به ما بخشیده است تا بتوانیم آنها را در راه انسانیت به کار ببندیم و علاوه بر برگزاری جشن، هیزم‌ های جمع‌ آوری شده را آتش می‌ زنیم تا اهمیت این فروغ اهورایی را یادآوری کنیم.

وی گذشت صد روز از زمستان پنج ماهه تقویم ایران‌ باستان، معروف به زمستان بزرگ و پنجاه روز و پنجاه شب فاصله تا #نوروز را یکی دیگر از دلایل دلیل نامگذاری این روز به سده بیان کرد.

@iran_khouzestan

۵ دی سالگرد درگذشت اشو زرتشت پیامبر ایرانی
امروز تنها روزی كه جشن نیست، ولی روز سوگواری هم نیست!
  
#منوچهر #ارغوانی -   پنجم دی روز خير يا خورا، روز درگذشت اشو زرتشت پیامبر بزرگ آریایی است.
کسی که پيام آور آزادی انديشه، آگاهی، آشتی و همزيستی با انديشه‌های گوناگون بود و از ايران زمين به پاخواست
#اشوزرتشت در هفتاد و هفت سالگی ، هنگامی كه گشتاسب كيانی و پسرش اسفنديار، فرمانروای #بلخ (#مزارشريف) از پايتخت بيرون رفته بودند، فرمانروای تورانی "ارجاسب" كه دشمن ديرينه‌ی زرتشت بود، درنگی يافته و تورابراتور را با لشگر بزرگی به بلخ فرستاد.
#تورانيان دروازه‌ی شهر بلخ (مزارشريف) را درهم شكستند و هنگامی كه #اشو زرتشت با لهراسب و گروهی از پيروانش، در مجموع هفتاد و دوتن در #آتشكده‌ی نوبهار شهر بلخ به #نيايش سرگرم بودند به زخم شمشير كشتند.

زرتشت، زردشت، زردهُشت یا زراتُشت و به لاتین Zoroaster و در اوستا زرثوشتر به معنی "دارنده‌ی روشنایی زرین‌ رنگ" و یا "ستاره‌ی زرین" است.
اشوزرتشت پیام آور خرد و آزادی اندیشه و بنیادگذار كیش زرتشتی یا مزدیسنا و سراینده‌ی گاتها است
@hamazoor
اشو زرتشت گرچه از جهان رفت و از دیدگان پنهان گشت، ولی روان پاكش همراه با اندیشه و آموزش‌های جاودانه‌اش پیوسته زنده ماند. بزرگ مردی که پس از هزارها سال هم‌چنان نام، راه و اندیشه‌اش بر تارک هوشمندی راست اندیشان و فیلسوفان بزرگ جهان می‌درخشد.

زرتشت هرگز نجنگید و همواره آدمیان را از جنگ و ستیز می‌پرهیزانید و هرگز اندیشه‌ی خود را برتر یا تك ندانست و به جای آن همزیستی با اندیشه‌های گوناگون را یاد داد.

گاتها از هر گونه كژباوری دينی، دين نموداری (تعصب دينی)، پی‌ورزی (تعصب)، افسانه‌ها، سخنان پوچ، پندارهای بيهوده و به ويژه ياوه‌ها (خرافات) تهی است و يگانه نوشتار دينی در جهان است كه از زمان‌های كهن با كژباوری ستيز می‌كرده است و اين يكی از ويژگی‌های گاتها است

اشو زرتشت آموزگار و پایه گذار اندیشه‌ی خوب و منش نیك و راستی در گیتی بود كه به سه وَچَك (جمله)  كوتاه او "پندار نیك، گفتار نیك، كردار نیك" شناخته شده است، و از دیدگاه پژوهشگران، تنها همین سه وَچَك (جمله) پایه‌ی بنیادین مردم سالاری (دمكراسی) و شیوه‌ی سازماندهی اندیشه‌ها و سُهش‌ها (احساسات) و در پی آن پیشرفت در جهان امروز شناخته شده است.

این روز در گاهنامه ایرانی تنها روزی است كه جشن نیست، ولی روز سوگواری هم نیست!

در این روز زرتشتیان گردهم می‌آیند و به نیایش، خواندن گاتها و پختن آش می‌پردازند، ولی به هیچ روی سوگواری یا جامه‌ی سیاه بر تن نمی‌كنند. از دیدگاه آنان، درگذشت، زایش دوباره و پیوستن به اهورامزدا است، پس روان مردگان نیازی به سوگواری ندارند و اندوه برای درگذشتگان مایه‌ی رنج روان آنان خواهد شد.

شاید این یگانه آیینی در جهان باشد كه سوگواری، اندوه، گریه كردن، دسته‌های سوگواری، سیاه پوشیدن، آسیب رساندن به خود {زنجیر و غمه زدن...} در آن نمی‌توان یافت. كوتاه سخن، كرپانی (قربانی)، پتیست (نذر)، نیاز بستن (دخیل بستن)، پیراگردی (طواف)، بوسه زدن بر نیایشگاه‌ها و... از آن آیین بت پرستی بود و زرتشت يگانه پيامبری بود كه همه‌ی اين آيين‌ها را از ميان برداشت و تنها خرد را جايگزين اين ابزارها برای گفتگو و پيوند با خدا كرد.

در پايان، زرتشت پیش از اینكه یك دین باشد، یك فلسفه‌ ژرف است كه به جای دستورها و پیروی كوركورانه، راه آزاد اندیشیدن را به آدمیان نشان می‌دهد. پس براستی می‌توان نام آن را فرادین یا فراكیش یا هر نام دیگری نهاد، چیزی كه جای گفتمان بسیار دارد.
  @hamazoor

شادروان #فردوسی توسی در این باره چنین گفت

وز آن پس بــه بلخ اندر آمد سپاه
جهــان شـد ز تاراج و کشتــن تبــاه

نهـــادن ســــر سوی آتشــــکده
بــــدان کــــاخ و ایــــــوان زر آزده

هــمه زنـــد و وِستا برافـــروختند
بســـی کاخ و ایوان همی ســـوختند

در آن هیربد بـــود و هشتاد مــرد
زبانـــشان ز یـــزدان پر از یــــاد کرد

ز خونشان به مرد آتش زرد هشت
ندانم که چــــرا هیـــــربد را بکشت

#همازور #زرتشتیان
ما را در شبکه های مجازی دنبال کنید
👈 اینستاگرام 👇👇
https://www.instagram.com/manouchehr.arghavani

کلاب هاوس👇
clubhouse.com/@m.arghavan

کانال و گروه همازور زرتشتیان در تلگرام
t.me/hamazoor

#تصنیف_جان_عاشق
خوانندگان #سحر_محمدی #حوروش_خلیلی
با تصاویری از #آتشکده #زرتشتیان #یزد
https://t.me/+3m_91PkyC-RkNmRh